Liquido – Float
(Nuclear Blast, 2005)
Liquido is die band die bij ons allen bekend staat als de schrijver van het liedje Narcotic, U weet wel, die met dat irritante keyboard-deuntje. Die song leverde niet alleen de grote doorbraak op in eigen land en grote delen van Europa, daarnaast leverde de song vooral hoon op van liefhebbers van de betere rockmuziek. Zo’n ontzettend flauwe deun was er in jaren niet voorbij gekomen. Sinds die hit is de carriere van Liquido buiten de eigen grenzen niet echt op gang gekomen. Zo komen we intussen alweer op hun vierde plaat. En wat denk je? Staat er weer zo’n nummer op met een ongelooflijk flauw keyboard-themaatje. Doen ze het goddomme weer! Ordinary Life heet de track en die is (hoe kan het ook anders) meteen de nieuwe single. Zo zal het natuurlijk nooit wat worden tussen mij en Liquido. Wat een ontzettend flauwe elektropop-song, echt verschrikkelijk. En dat terwijl er wel degelijk een paar goede songs op deze schijf te vinden. Zoals tweede nummer Lay Your Head Down, een bijzonder aardige rocksong. En zo komen we meteen op het grote probleem met Liquido: zodra ze rocken is er niet zoveel aan de hand, dat doen ze wel goed, maar zodra ze gaan experimenteren met beats en elektronica gaat het behoorlijk mis. Bovendien zijn de heren dermate opportunistisch dat ze blijkbaar ook niet precies weten welke stijl ze willen spelen, dus jatten ze links en rechts alles bij elkaar. Zo hoor je zelfs hippe punkfunk-invloeden, alleen nimmer zo goed als de echte toppers in dat genre zoals Hot Hot Heat en LCD Soundsystem. Dat doen die fucking Dewaele-broertjes van Soulwax toch een stuk beter. Wisselvalligheid troef op deze plaat dus. Grappig genoeg zitten twee van de vier Liquido-leden ook in het rockproject My Early Mustang, waarvan ik recent al een recensie mocht doen en die plaat beviel me eigenlijk beter. Liquido doet er beter aan die elektropop-invloeden buiten boord te zetten en gewoon lekker recht vooruit gaan rocken. Dan zie ik nog wel mogelijkheden. Nu niet.
Overigens een disclaimer: Het is dat Nuclear Blast ons deze promo heeft toegezonden want eigenlijk is dit meer een cd voor een kindamuzik.net of andere algemene recensie-sites, echt Zware Metalen komen er niet voorbij op deze plaat. De gemiddelde ZM’er die ook wel eens een rockplaatje lust mag het echter gerust proberen. Al blijven mijn kanttekeningen staan.
Tracklist:
- Flip to play
- Lay your head down
- Love me love me
- Bulletin
- Mr. Officer
- Ordinary life
- Fake boys/girls
- No sensitive healing
- The final strike
- High roller
- Drag me down
- The standard
- Jump off
- Valentine
Line-up:
- Wolfgang Schrödl – vocals/guitar
- Tim Eiermann – guitar/vocals
- Stefan Schulte-Holthaus – bass
- Wolle Maier – drums
Links: