Ray Alder – What The Water Wants

Geschreven door op 29-10-2019 om 18:50.

In de wereld van de progmetal behoeft Ray Alder uiteraard geen nadere introductie. In 1987 trad hij als zanger toe tot Fates Warning om vervolgens met deze grote naam op het gebied van technischer metal een album of negen uit te brengen. Daarnaast verzorgde hij ook de vocalen op releases van Redemption en Engine. Laatstgenoemde act ziet hij heden ten dage vooral als een soloproject welk als band werd gepresenteerd. Maar nu is er met What The Water Wants dan toch echt een soloplaat die onder eigen naam wordt uitgebracht.

Toch is ook hier de term solo relatief, want Ray schreef de zanglijnen en teksten maar riep voor de muziek de hulp in van maar liefst twee gitaristen. Het project kreeg zijn aanvang toen Alder in gesprek raakte met Tony Hernando van Spaanse heavymetallers Lords Of Black. Die bleek maar wat graag een muzikale samenwerking aan te gaan met de man met de machtige, soms bijna zachtaardige stem. Omdat het schrijfproces door externe factoren langer in beslag nam dan Alder voor ogen had, ging hij op zoek naar een tweede schrijfpartner. Daarvoor kwam hij terecht bij Mike Abdow, livegitarist van Fates Warning. Deze heeft uiteindelijk de muziek voor zeven van de tien nummers op de plaat geschreven, terwijl de inspanningen van Hernando uitmondden in een drietal songs.

Ray Alder geeft zelf aan dat de schrijfstijlen van de beide heren volledig verschillend zijn en – we moeten het hem nageven – dat is te horen. De door Hernando geschreven songs zijn dieper geworteld in de metalen traditie. Zo heeft Shine een lekker stevig intro, korzelige riffs, donderende bassen en her en der wat gierend gitaarwerk. A Beautiful Lie is een uptempo rocker met een heuse hardrocksolo en in Wait wordt dan weer met progmetalriffs en dito solo’s gestrooid. Het is echter het in al zijn eenvoud heerlijk pakkende refrein dat die laatste song tot ver boven de middelmaat doet uitstijgen. Dit zijn dan ook de nummers die het best zullen aanslaan bij de fans van de hoofdband van Alder.

Overigens heeft Hernando op deze songs de gitaren en bas ingespeeld, waar Abdow hetzelfde deed op de door hem gepende tracks. De drums werden verzorgd door Craig Anderson van Ignite maar we verwachten niet dat fans van die band direct tot de groep van mensen behoren die deze (vaak rustige) plaat zullen waarderen.

Hoewel ook Abdow her en der een stevig stuk gitaarwerk in zijn composities heeft gestopt, kiest hij vaker voor een relatief rustig open geluid waarin de stem van Alder alle ruimte heeft om te schitteren. Zo begint opener Lost met beeldend gitaarwerk dat je de meeuwen over zee doet zien scheren, waarna de track rustig en spaarzaam geïnstrumenteerd voortkabbelt. Het nummer heeft een sterk refrein waarin Alder de toppen van zijn bereik opzoekt en zelfs een klein “rafeltje” aan zijn stem krijgt. Het is juist dan dat hij het klassieke jaren ’90 geluid achter zich laat en een stuk moderner klinkt. The Road is ook een van de betere tracks van Abdow. Het is de ballad waarvan je wist dat die eraan zat te komen. In een machtig gezongen stuk neemt de hoofdpersoon afscheid van het leven en zijn geliefden (maar we mogen niet huilen!). Overigens horen we hier wel een zanglijn die doet denken aan Bridge van Queensrÿche, maar vanwege de heerlijk warme gitaarsolo die volgt, bedekken we dat graag met de mantel der liefde.

De andere door Abdow geschreven tracks zijn zeker niet slecht, maar hebben wel vaak diezelfde relaxte houding. Daardoor lijken zij af en toe (Crown Of Thorns, Somedays) wat urgentie te missen. Ik sluit niet geheel uit dat dat kritiekpuntje met het nog vaker draaien van de plaat minder en minder wordt, maar vooralsnog zorgt het ervoor dat de plaat me niet de hele speelduur boeit. Intrigerend is wel weer de bij aanvang plechtig, maar steeds passioneler gezongen slottrack waarbij het na meer dan vijf minuten zelfs jammer is dat de geluidsknop steeds verder wordt teruggedraaid.

What The Water Wants is een mooie plaat die voor fans van het hardere werk mogelijk wat urgentie mist. Fans van de stem van Alder en luisteraars met het geduld om een plaat wat vaker een kans te geven zullen hier echter een prima aankoop aan hebben.

Score:

78/100

Label:

Inside Out Music, 2019

Tracklisting:

  1. Lost
  2. Crown Of Thorns
  3. Some Days
  4. Shine
  5. Under Dark Skies
  6. A Beautiful Lie
  7. The Road
  8. Wait
  9. What The Water Wanted
  10. The Killing Floor

Line-up:

  • Ray Alder – Vocalen
  • Mike Abdow – Gitaar, basgitaar
  • Tony Hernando – Gitaar, basgitaar
  • Craig Anderson – Drums

Links: