[b]The Shitheadz – Dirty pounding gasoline[/b]
Locomotive Music – 2004
Loodzware riffs, aanstekelijke groove, een zanger met rauwe strot en teksten die de heilige koe als onderwerp hebben, deze cocktail schotelen [i]The Shitheadz[/i] ons voor. Geen technische fratsen, maar gewoon plankgas rocken. [i]Dirty pounding gasoline[/i] is de titel van hun debuutalbum en draait al enkele dagen onophoudelijk rondjes in mijn allesverslindende cd-speler.
Wat maakt hun muziek zo geweldig? Originaliteit? Nee, absoluut niet, want de heren weten maar al te goed wie [i]Black Sabbath[/i] en [i]Motorhead[/i] zijn. Technisch gefreak dan? Nee ook niet, daar is de muziek veel recht-toe-recht-aan voor. Afgezien van hun ietwat puberale naam klopt alles aan deze band. Ze hebben de goede houding, een stel pakkende composities, een monsterlijke groove en loodzware gitaren. De band verstaat de kunst om op het juiste moment te versnellen of juist langzamer te gaan, waardoor de nummers aan dynamiek en kracht winnen. Deze plaat rockt ongenadig door, al is er met [i]Burning[/i] een rustpunt ingebouwd. Vervolgens wordt het gaspendaal weer ingetrapt nummers als [i]Motorjesus[/i] en [i]Unspoken[/i]. Toch kent [i]Dirty pounding Gasoline[/i] ook enkele subtiele momenten, zoals het eerder genoemde [i]Burning[/i] en het akoestische outro. De productie geeft de cd een livegevoel mee en dat past echt goed bij dit soort muziek.
Tja, wat moet ik nog zeggen? Alles klopt gewoon aan deze plaat. Verplichte kost voor liefhebbers van de betere heavy rock!
[b]Tracklist[/b]
1. Powertool
2. Nitro
3. Return of the demons
4. Supersonic
5. Dirty pouding gasoline
6. The Black days
7. The seven
8. A new war
9. Burning
10. Motorjesus
11. Unspoken
12. Outro
[b]line up[/b]
· Christoph Birx – Zang
· Guido Reuss – gitaar
· Andreas Peters – sologitaar
· Mark Neschen – bass
· Oliver back – drums
[b]Webstek[/b]
www.shitheadz.de