Skid Row – Thickskin
(SteamHammer 2003)
Groot was mijn verbazing dat ik een Skid Row album in mijn bus kreeg. Shit, bestaan die lui
nog. Inderdaad! We zullen het wel zonder de vocalen van de oude zanger moeten doen, want met
een nieuwe zanger Johnny Solinger en drummer Phil Varone klinkt het wel effe anders dan we
gewend zijn van Skid Row.
Het album genaamd Thickskin bevat 12 nummers en de hoes + inlay verdienen niet echt de
schoonheidsprijs. Maar het gaat tenslotte om de muziek dus laten we ons daar maar op
focussen, want die is namelijk verrassend goed. Ik durf zelfs te zeggen dat ik het beter
vind dan de “oude” Skid Row.
De CD grooved enorm en de zang is lekker te noemen. Geen hoog gekrijs, gewoon een goede
rockstem die lekker in de mix ligt. De nummers luisteren enorm lekker weg. De composities
zijn aardig afwisselend hebben soms zelfs wat hardcore achtige riffs. Er word zelfs hier en
daar ruimte gehouden voor een stampende basgitaar met drums. Kortom de nummers krijgen de
ruimte en worden nergens volgestopt.
Tracklist
- New Generation
- Ghost
- Swallow Me (The Real You)
- Born A Beggar
- Thick Is The Skin
- See You Around
- Mouth Of Voodoo
- One Light
- I Remember You Two
- Lamb
- Down From Underground
- Hittin’ A Wall
Het wordt dus nergens echt voorspelbaar, de refreintjes zijn niet van die overdreven
meezingers (dat bedoel ik als pluspunt) en het drumwerk is erg goed. De drummer maakt veel
gebruik van zijn toms wat een goede swing geeft in een hoop nummers. Af en toe hoor ik wel
een overbodige solo, maar dat blijft gelukkig tot een minimum beperkt. Zelfs de ballads zijn
erg mooi te noemen. De zanger is hier op het best. Het wordt nergens truttig, er blijft
genoeg in de muziek gebeuren.
Skid Row lijkt een schuiver gemaakt te hebben richting een wat alternatievere hoek. Minder
traditionele metal, maar meer rock a la Bush, Staind, Nickelback. Toch wil ik ze er niet mee
vergelijken, want dit album wordt nergens zeikerig en voorgaande bands hebben daar nog wel
eens last van 😉 Veel mensen zullen gaan roepen dat het nu-metal is geworden, maar ook die
vergelijking vindt ik te makkelijk.
Ondanks dat dit niet echt mijn muzieksmaak is ben ik erg positief over dit album en raad ik
een ieder aan om deze band in deze nieuwe opstelling zeker een kans te geven. Ik denk dat
jullie net zo positief verrast zullen zijn als ik.
Line-up:
Johnny Solinger – Vocals
Rachel Bolan – Bass
Phil Varone – Drums
Scotti Hill – Guitar
Snake – Guitar