Stone Golem uit Dordrecht brengt Nederlandse spacerock met duidelijke uitschieters richting stoner en vintage bluesrock. De band had bij mijn eerste luisterbeurt amper zevenhonderd likes op Facebook, maar heeft een plotse groeispurt voorbij de negenhonderd gehad op enkele weken tijd. Dit heeft natuurlijk alles te maken met het verschijnen van het tweede album: In The Shadow of a Titan. De band bedankt daarvoor op de Facebookpagina, maar ik denk dat de Zware Metalen-lezer ook nog een duit in het zakje kan en mag doen.
In The Shadow of a Titan begint met Lydische gitaarriedels die evolueren in een heel erg organische en stevige jam die doet denken aan Truckfighters. Dat is een prima zaak en staat mooi als eerste invloed vermeld in de biografie. Verder vinden we daar nog Kyuss, Pink Floyd, Jimi Hendrix, Triggerfinger, Oceansize, Southfork en Queens of The Stone Age. Geen verkeerde lijst alvast. Het is overigens gedurfd om het eerste nummer grotendeels instrumentaal te laten en een trage opbouw te gebruiken. We moeten immers vier minuten wachten op de zanginval, maar is die meteen degelijk. Je hoort de Nederlandse tongval een heel klein beetje, maar die is praktisch niet storend, een groot compliment. In de outro worden we nog getrakteerd op een stukje piano dat toch wel zeer goed in elkaar steekt en waar de eerste tonen van opvolger Straight Ahead in crescendo achter komen opduiken. Een teken van een goede productie. Dat tweede nummer is meer standaard hardrock met bluesy invloeden en kan me niet echt bekoren, maar de titel en het thema hadden dat wel al een beetje verklapt. Prima dus. 30 Years at the Center of the Universe is voor mij weer een stap in de goeie richting. Maar In The Shadow of a Titan zal de lijn tussen soms lichtjes clichématige bluesy hardrock en meer interessante space en stonergeluiden bewandelen. Waar Straight Ahead en Towards The Sun duidelijk bij de eerste categorie aanleunen zijn de titeltrack, Clockworks en vooral Sunset uitschieters in de andere richting. Deze laatste is trouwens ook het meest gespierde nummer van de plaat en een echte aanrader. Het einde, dat bestaat uit een countryachtig akoestisch gitaardeuntje, is ook weer keurig bewerkt en geplaatst in de productie en deze verdient toch wel een serieuze pluim. Ook het elf minuten durende Downfall verdient lof.
Al met al is deze plaat, zeker voor Nederlandse bodem, van een opmerkelijk hoog niveau. Voor liefhebbers van stonerrock die ook een flinke scheut blues en hardrock kunnen verteren, gaat deze plaat uiterst smaken. De band presenteert hier een meer dan geslaagd werk dat op internationaal niveau kan meedraaien.
Score:
73/100
Label:
Eigen beheer, 2019
Tracklisting:
- In The Shadow of Titans
- Straight Ahead
- Years Ago At The Center of The Universe
- Stasis Memory
- Clockworks
- Towards The Sun
- The Only One
- So Far Away
- Sunset
- Downfall
- The Beginning Of The End
Line-up:
- Mark Stevens – gitaar
- Michel Quak – bas, vocalen
- Wouter Helmens – gitaar, vocalen
- EJ Buijs – drums
Links: