Witchlords – Demons In The Dark

Geschreven door op 02-04-2019 om 19:00.

De Belgen van Witchlords gooiden hun debuutplaat, vastgebonden aan een baksteen, door onze digitale ruit. Power metal is wat de klok slaat. Omdat de lokale ‘scene’ aandacht verdient, zal Demons in the Dark een deftige recensie krijgen.

Witchlords zweeft ergens tussen Judas Priest en Blind Guardian in met wat speed metal à la Helloween. Chaotische power metal met vocalen die het woord ‘over-the-top’ beschamen. Mechanische elektronische drums en redelijk technisch gitaarspel. Er wordt gesoleerd op gevorderd amateurniveau. De structuur op dit album wordt volledig ingehaald door wilde schreeuwen en gilletjes, met in de verte een vage gitaarmelodie. Productiegewijs laat het dus wat te wensen over. Witchlords brengt het album in eigen beheer uit, dus een gelikte productie is niet te verwachten.

Opener Demons in the Dark gaat nog wel. Een zekere structuur zit er wel in verstopt en het is muzikaal nog best redelijk. Een vrij goede melodielijn en het idee kan ermee door. Hero’s Fate laat horen dat deze band dringend behoefte heeft aan een andere zanger. Vocaal kan het allemaal een stuk genuanceerder en vooral meer gedoseerd. De zanglijnen lijken bovendien uit de lucht gegrepen. De dynamiek is nergens te bekennen. Technisch wordt er best aardig gespeeld, maar het blijft koud. The Horde begint met een vrij sterke intro, met sterke invloeden van Manowar. Hoppakee, een random solo erdoor. Daarna gaan we weer terug naar het megalomane gegil. Spookachtig koor erbij? Ja hoor, mag ook. Blood for the Bloodgod is het summum qua tenenkrommende vocalen. Muzikaal is het vrij elementair, maar luisterbaar. Weer een nietszeggende solo erdoor. Het ontbreekt de heren duidelijk nog aan schrijfskills.

Power metal is niet hetzelfde als hysterisch gaan staan gillen, zo hard mogelijk op je kit raggen en vage solo’s in nummers proppen. Liefde moet erin zitten, gevoel en ook die broodnodige structuur dus. Technisch gezien kunnen de mannen best aardig spelen, maar wellicht kunnen ze eens beginnen als coverband van Judas Priest. Als uitsmijter heb ik nog een typerende anekdote. Dit stond bij mij thuis op, toen een vriend binnenkwam, waarop hij zegt: “Oh, dit is ook niks, of wel?”. I rest my case.

Score:

50/100

Label:

Eigen beheer, 2019

Tracklisting:

  1. Demons in the Dark
  2. Hero’s Fate
  3. The Horde
  4. The Sorcerer’s Spell
  5. Tomb Kings
  6. Blood for the Bloodgod
  7. Master of Fear
  8. Slaughter
  9. Green Menace
  10. Chaos

Line-up:

  • Thomas Lambeir – Drums
  • Kristof Dedene – Vocalen, gitaar
  • Pieter Moris – Gitaar

Links: