Pelagic Records begint inmiddels meer een kwaliteitskeurmerk te worden dan een platenlabel. Vrijwel alle releases die de club van The Ocean-opperhoofd Robin Staps uitbrengt, zijn van hoog niveau en de moeite van de aanschaf meer dan waard. Gaat het recent door het label getekende SÂVER met haar debuutplaat die smetteloze reputatie eens flink besmeuren? Lees verder voor het antwoord op deze prangende vraag.
SÂVER is een Noors trio bestaande uit leden van het in 2017 gesplitte Tombstones. Naar eigen zeggen speelt men atmosferische sludge metal. Dat blijkt in de praktijk te betekenen dat de band post-metal brengt waarbij sfeer en opbouw als gebruikelijk een groot deel van het canvas bestrijken, maar de riffs net even meer metal zijn dan veel van de labelgenoten. Dat is op een site als Zware Metalen uiteraard verre van een diskwalificatie. Wat evenmin in het nadeel van de band spreekt, is de voor het genre gevarieerde zang. Die voorziet het dorre landschap dat de band met zijn muziek schetst van de nodige herkennings- en soms zelfs lichtpunten. In Distant Path moet ik zelfs even denken aan de zanger van At The Drive-In, maar dan uiteraard wel met meer korrel.
Nu we het toch over Distant Path hebben. Het nummer opent de plaat en neemt daarvoor met elf minuten flink zijn tijd. Vanuit een sfeervol en warm synth (moog?) intro worden we plots daverende diepten ingegooid. Diepten waarin we ons geheel omgeven weten door alomvattende kolkende doomriffs. En net als we ook niet meer weten waar we moeten kijken komt de klare zang ons nog enigszins moed inspreken en de weg wijzen naar rustiger terreinen. Daar kunnen we uitblazen bij intrigerend gitaarwerk dat tegelijkertijd repetitief en steeds veranderend is. Lang rustig blijft het echter niet, want nu is het juist de zanger, die eerder onze redding leek te zijn, die ons wanhopig krijsend verder en verder de absolute duisternis indrukt. Indrukwekkend is een understatement.
En dan hebben we nog zes tracks te gaan! Deze zijn niet allemaal zo kolossaal als de opener. Ze klokken veelal af rond de zeven minuten, maar dat betekent niet dat er niets te beleven is. I, Vanish bijvoorbeeld, waarvan vooruitlopend op de release al onderstaande video verschenen, is opgebouwd rond een pakkende metalriff waar steeds een klein beetje op gevarieerd wordt als ware het klassieke muziek. Tussendoor horen we ook razende noisepassages voorbij komen, die vreemd genoeg door de zang best blijven kleven.
Dissolve To Ashes is zelfs één van de hoogtepunten van het album omdat de band hier werkelijk de zekerheid van gebaande paden durft los te laten. De track begint met een vreemd modulerend synthesizerintro dat in al haar “spaciness” best wel wat wenkbrauwen zal doen fronsen. Ik ben er wel voor te vinden. Daaronder ligt een lekker zware Killing Joke-basgitaar die ervoor zorgt dat we nog een beetje met beide benen op de grond blijven. En dan valt daar plots ineens, voor het eerst op het album, een fraaie heldere stem in die ons vertelt dat “ze” met zonlicht kwamen. Een hypnotiserende track die je als liefhebber van harde muziek eigenlijk minstens een keer gehoord moet hebben.
De band heeft ervoor gekozen de langste tracks als een soort boekensteunen aan het begin en het eind van het album te plaatsen want slottrack Altered Light duurt maar liefst twaalf minuten. Ook hier gaat het om een zorgvuldig opgebouwde track. Wel vragen we ons voor de eerste keer af of sommige rustige passages zoals dat bijna Ki (Devin Townsend Project)-achtige stuk niet wat lang worden aangehouden, totdat eindelijk die riff losbarst waarvan je wist dat hij zou komen. En een fraaie riff is het! Hij lijkt aan het slot zelfs wel een beetje djent, maar het past wonderwel. Met de uitgerekte rustige passages is dit het enige nummer waar ik nog wat twijfel bij heb. Ik geef de band hier echter graag het voordeel van de twijfel en ga er – vooralsnog en zonder tegenbericht – vanuit dat het een song is die moet en zal groeien.
They Came With Sunlight is een verbazingwekkende reis, waarbij de luisteraar zichzelf terugvindt in eindeloze diepten maar ook ver buiten de stratosfeer van de aarde. Dus ogen dicht en laat je meevoeren. Het blazoen van Pelagic Records blijft vooralsnog ongeschonden.
Score:
85/100
Label:
Pelagic Records, 2019
Tracklist:
- Distant Path
- I, Vanish
- Influx
- How They Envisioned Life
- Dissolve To Ashes
- Altered Light
Line-up:
- Ole Ulvik Rokseth – Vocalen, gitaar
- Ole Christian Helstad – Basgitaar
- Markus Støle – Drums
Links: