Toen in de late jaren ‘60 en beginjaren ‘70 vanuit Engeland een beweging van hardere, zware rock ontstond, ook wel de British Invasion genoemd, kwamen daar al snel drie giganten uit te voorschijn: Led Zeppelin, Black Sabbath en Deep Purple. Maar er was nog eentje en die gaat al 49 jaar mee: Uriah Heep! Vanavond staat er dus een legende in de 013! Reden genoeg om eens te gaan kijken hoe die helden van weleer vandaag nog klinken.
Opener is het Nederlandse Tricklebolt. Ze hebben duidelijk naar de hierboven genoemde voorbeelden geluisterd en dat hoor je aan elke noot die ze spelen. Een probleem hoeft dat niet te zijn, zowat iedereen heeft gejat van die bands. Het geheel klinkt dus aardig en onderhoudend, maar potten gaan ze niet breken, vrees ik. Van groepen zoals deze bestaan er dertien in een dozijn, in de Lage Landen alleen al. Het probleem, nou ja, zit hem in de nummers die onderling perfect inwisselbaar zijn. Maar Tricklebolt staat er wel en heeft présence. En ze spelen bovendien toch maar mooi in het voorprogramma van een rockgigant.
En dan is het wachten op de headliner van vandaag. De groep, die toen nog Spice heette, werd gesticht in 1969 maar toen ze in 1970 hun eerste plaat uitbrachten was de naam al veranderd in Uriah Heep. Sindsdien draagt de band een ijzersterke livereputatie met zich mee, want naast de 24 studio albums bestaan er minstens evenveel live-albums. Ik ben dus geweldig benieuwd naar wat daar vandaag nog van overeind blijft.
Geopend wordt er met Grazed by Heaven, uit de vorig jaar verschenen cd Living the Dream. Wat klinkt dit waanzinnig goed! Vanaf de eerste noot gaat gitarist en stichter Mick Box (71!) helemaal los met heerlijke riffs en zalige solo’s. Met een kamerbrede glimlach op zijn gezicht, anderhalf uur lang! Dit wordt echter niet het concert dat sommigen hadden verwacht. Je zou kunnen denken dat deze groep op safe gaat spelen door een ‘greatest hits’ te brengen. Dat doen ze niét, liefst zes nieuwe nummers passeren de revue, maar die zijn stuk voor stuk briljant! Met een speciale vermelding voor Waters’s flowin’! Wat is dat een joekel van een song! Zes maanden oud en nu al een klassieker te noemen.
The ‘Heep’ is heerlijk op dreef en dendert zalig door met klassiekers als Rainbow Demon, Look at Yourself en July Morning. Allemaal stuk voor stuk epische nummers in epische uitvoeringen. We zijn halfweg en ik ben compleet van mijn sokken geblazen. Die sokken gaan helemaal uit als de legendarische zinsnede ‘I was only seventeen, I fell in love with a gipsy queen’ weerklinkt… Gipsy dus, maar wát een versie alweer. Vloeiend en gierend gitaarwerk ondersteund door een machtig dreunend Hammond-orgel en een bassist die staat uit te freaken op zijn eigen vierkante metertje. Tel daar dan nog de schitterend bij stem zijnde Bernie Shaw bij op en je kan alleen maar naar adem happend toekijken. Ze doen het allemaal met zo’n gemak en zo’n plezier dat je niet anders kan dan blij worden van zoveel meesterschap. En dat is aan het publiek te zien ook. Iedereen staat te genieten en met enig ongeloof te kijken.
Alleen aan het eind van de set neemt Uriah Heep gas terug met Lady In Black. Box gaat even akoestisch en laat de zanglijnen van de eerste strofe aan het publiek. Tot Shaw zijn strot opentrekt en het nummer open waaiert in een schitterend, zwaar door gitaar en Hammond gedragen ballade. Waanzinnig goed.
Het is het laatste concert van de toer, dus worden in de toegiften alle medewerkers uitgebreid bedankt waarna men een bloedmooie versie van Sunrise inzet. Ondertussen staat iedereen natuurlijk te wachten op dat éne nummer, dat onvermijdelijk is en gelukkig nog gaat komen. Bij de eerste klanken van Easy livin’ gaan er schokgolven door de zaal. Een verpletterende uitvoering van hun meest iconische nummer sluit een concert af dat zonder meer schitterend mag worden genoemd. Ze zullen van heel ver mogen komen, de bands die het dit jaar beter gaan doen. Nu al mijn concert van het jaar. Wat zeg ik, van de afgelopen jaren zelfs!
Setlist:
- Grazed by Heaven
- Return to Fantasy
- Living the Dream
- Too Scared to Run
- Take Away My Soul
- Rainbow Demon
- Knocking at My Door
- Waters Flowin’
- Rocks in the Road
- Gypsy
- Look at Yourself
- July Morning
- Lady in Black
- Sunrise
- Easy Livin’
Foto’s:
Jurgen van Hest (Jvh013Photo)
Datum en locatie:
24 februari 2019 in 013, Tilburg
Link: