In Flames, Sepultura, 1 april, Hof ter Loo, Antwerpen
Twee topbands staan op het programma voor vanavond. Sepultura bracht met
Dante XXI zonet een dijk van een plaat uit en In Flames heeft zich
met hun nieuwe Come Clarity kundig herpakt. Benieuwd hoe zich dat naar
het podium vertaalt.
Vooraleer
ik daar dieper op in ga, eerst iets over supportact Dagoba. Deze Franse
band bracht met hun tweede langspeler What Hell is About een plaat uit
die over het algemeen kon rekenen op prima reviews. Zelf noemen ze invloeden als
Machine Head, Pantera, Fear Factory en zelfs wat
inspiratie uit black-metal. Eerlijk gezegd hoor ik veel van die dingen niet
meteen terug in de sound van de band. Na dit optreden denk ik toch vooral aan
een groovy metalband die voornamelijk raakvlakken vertoond met de huidge New
Wave of American Heavy Metal. Het geluid is met één gitarist ietwat dun.
Zanger Shawter komt soms wat onzeker over, zeker in de cleane
zangpartijen. De enige die écht indruk maakt is drummer Franky. Ik mis
iets bij deze band. Songs? Solo’s? Ongetwijfeld beide.
Als tweede mag Sepultura het podium op. Hun nieuwe plaat Dante XXI is
zoals gezegd een knaller van jewelste en de band opent dan ook met het nieuwe
Dark Wood of Error. Het geluid zit meteen goed. Drummer (en tijdelijke
invaller) Roy Mayorga slaagt erin de partijen van Igor goed te
benaderen (al hoort een kenner zeker het verschil). Gitarist Andreas is
energiek als altijd. Zanger Derrick brult, blaast en briest zich doorheen
oude en nieuwe songs met een enthousiasme dat aan het maniakale grenst. Enkel
bassist Paulo staat erbij alsof hij last heeft van chronische
spierstijfheid, een euvel dat hij maar heel af en toe doorbreekt.
Los daarvan brengt Sepultura een zeer onderhoudende show waarin oud (Beneath
The Remains, Dead Embrionic Cells, Biotech Is Godzilla), nieuw
(Convicted In Life, Buried Words) en zéér oud (Troops Of Doom)
zich vermakelijk afwisselen. Na amper 50 minuten is het feestje voorbij en sta
ik met een brede smile op mijn gezicht nog even na te genieten.
Sepultura Setlist:
- Dark Wood of Error
- Refuse/Resist
- Beneath the Remains
- Convicted in Life
- Dead Embrionyc Cells
- False
- Slave New World
- Troops of Doom
- Buried Words
- Choke
- Apes of God
- Breed Apart
- Arise
- Come Back Alive
- Roots Bloody Roots
Daarna is het de beurt aan hoofdact In Flames. De band schiet uit de
statblokken met het vette Pinball Map en heeft zo meteen de hele zaal op
zijn hand. Tijdens de eerste songs staan de gitaren nog wat zacht, maar dat
wordt al gauw verholpen. Daarna is het anderhalf uur genieten van een prima
show. Zanger Anders Fridén geeft zoals steeds het beste van zichzelf en
weet ook nu weer het publiek tussen de nummers te vermaken. Ook de rest van de
band speelt zich behoorlijk in de kijker, al oogt opperhoofd Jesper Strömblad
toch wat vermoeid door het vele toeren. De band speelt naast een handvol
nieuwe nummers ook veel ouder werk, waarbij vooral oudjes als Epidsode 666
en Moonshield mij bevallen. Van het nieuwe werk ben ik vooral te spreken
over de uitvoeringen van The Quiet Place en het titelnummer van Come
Clarity. Verder moet ik zeker ook de indrukwekkende lichtshow aanhalen. Kost
noch moeite werden blijkbaar gespaard. Al bij al heb ik met vanavond prima
vermaakt en ik kijk dan ook uit naar het volgende In Flames bezoek aan
België welke zal plaatsvinden op de volgende editie van Graspop.
Can’t wait!
In Flames Setlist:
- Pinball Map
- Leeches
- System
- Trigger
- Insipid 2000
- Behind Space
- Colony
- Crawl Through Knives
- Black and White
- Take This Life
- Scream
- Cloud Connected
- Drifter
- Moonshield
- Episode 666
- Only for the Weak
- Vaccuum
- The Quiet Place
- Touch of Red
- My Sweet Shadow
Links: