Interview Primal Fear
Zojuist is de nieuwe Primal Fear cd Seven Seals uitgekomen, een schijf die de band nog een trede hoger op de metalen ladder zal brengen, zoals het er naar uit ziet. Hoe kan het ook anders met zo’n prima schijf op zak en een aanstaande tour met het grote Helloween? Drummer Randy Black licht toe.
Allereerst: gefeliciteerd met het nieuwe album!
Merci! We zijn echt heel vreselijk blij met Seven Seals; het had wat mij betreft geen beter album kunnen worden als dit!
Wanneer zijn jullie begonnen met schrijven?
Ik ga hier gokken, omdat ik zelf het materiaal niet schrijf – ik krijg slechts de demo’s van de band. Maar eens even kijken… euh… Oh god, ik moet écht gokken. Volgens mij december vorig jaar. Een handiger antwoord voor mij zou zijn dat ze eigenlijk constant aan het schrijven zijn, haha!
Heb je niet de behoefte om mee te schrijven aan het materiaal?
Nee, niet echt. Ik bedoel, ik schrijf mijn eigen drumpartijen wel hoor, maar daar houdt het ook een beetje mee op. De rest van de jongens schrijven al het materiaal. Zij leven in de buurt van Stuttgart terwijl ik bij Berlijn woon. Dat is een grote afstand om een paar keer per week heen en weer te rijden, dus ik krijg de demo’s via het internet toegestuurd, met hele simpele drumpartijen. Daar ga ik dan mee aan de slag. Dan neem ik op wat ik denk dat cool is, en dat leg ik vervolgens door bij de band. Niet alles komt er natuurlijk door, maar over het meeste materiaal zijn ze wel degelijk te spreken.
Ik zou, om eerlijk te zijn, liever zien dat we meer samen konden oefenen van tevoren, maar dat is gewoon niet mogelijk, helaas, door de verre afstand. Aan de andere kant mogen we over de huidige plaat echt helemaal niet klagen!
Kun je me iets vertellen over het album, want ik heb nog geen noot mogen horen, helaas (ten tijde van het interview was het album nog niet uit)?
Dat is zonde, want ik denk dat dit het best geproduceerde Primal Fear album is in de geschiedenis van de band. Charlie Bauerfeind is een tovenaar, wat dat betreft. Het is een heel stevig album, en we zijn door hem allemaal heel erg gepusht om het aller- allerbeste te geven. Het was niet altijd even makkelijk, maar uiteindelijk hebben we daardoor een veel beter album afgeleverd dan we ooit hadden kunnen doen.
Charlie’s werk klinkt altijd als een klok.
Zeker, ik kan me geen slecht album voorstellen terwijl hij achter de knoppen zit. Hij pusht je echt tot aan je limiet, maar dat is juist goed. Daarnaast is het ook gewoon een hele aardige kerel die weet waar ie het over heeft. Ik zou geen andere producer meer willen, als ik eerlijk ben.
Vertel eens iets over het materiaal.
Het is een hele afwisselende schijf geworden. De langzame nummers zijn langzamer, de snelle songs zijn sneller. Heel divers allemaal. En daarnaast is het – nogmaals – de best geproduceerde schijf die we hebben uitgebracht. Jammer dat je nog niets hebt gehoord, man!
De pers is lovend.
Gelukkig wel ja, haha!
Primal Fear werd in het verleden altijd gezien als een tweederangs Judas Priest. Volgens mij is dat nu voorbij, of niet?
Het lijkt er wel op. De band heeft een eigen smoelwerk gecreëerd, gelukkig. We klinken nu als onze eigen band, en niet meer als Priest. Uiteraard zit je met Ralf’s stem, maar dat hou je toch. Het is ook veel melodieuzer en furieuzer dan Priest, die hebben toch een heel ander geluid tegenwoordig.
En nu gaan jullie op tour met Helloween.
Ik heb Helloween nog nooit gezien in de zes jaar dat ik nu in Duitsland woon. Heb er nooit de kans toe gehad.
Waar ligt je hart, muzikaal?
Momenteel heb ik niet echt een favoriete band, moet ik zeggen. Ik heb vooral in coverbands gezeten, als laatst bij een Rush coverband. Ik ben nooit echt een metalhead geweest tot ik in Annihilator terecht kwam. De ritmesectie bij die band waren grote fans van onze coverband, en toe Mike Mangini daar wegging mocht ik het proberen. Annihilator was ook de eerste metalband waar ik in ging spelen. Sterker nog, ik kreeg die baan bijna niet omdat ik nog niet veel double bass gespeeld had, hahaha! Zo is het begonnen.
Nu gaan we dus eerst ongeveer een maandje met Helloween op tour, dan zit er geloof ik een maandje tussen en dan komen we weer terug voor iets anders.
Wordt het niet tijd voor een headliner tour?
Ja, eigenlijk wel he? Als het album goed genoeg verkoopt moet dat mogelijk zijn, denk ik. Als de vraag er is dan doen we het graag.
Waar ben je over 10, 15 jaar?
Waarschijnlijk nog steeds met hetzelfde bezig. Dat is een makkelijk antwoord, maar als ik het kan doe ik het heel graag, alleen hopelijk op een beter niveau. Niet bij een andere (lees: betere) band, maar speltechnisch voor mezelf op een hoger niveau.
En je eigen muziek schrijven?
Zo goed ben ik niet. Ik weet nog wel dat ik met Jeff Waters van Annihilator wat zaken ging schrijven, maar mijn muzikale inzicht is gewoon niet groot genoeg om voor mezelf te horen dat iets daar tussen moet, of dat iets anders. Ik zie het niet en ik hoor het niet. Laat mij maar gewoon mijn partijen inspelen, dan ben ik tevreden genoeg. Dat bevalt me prima, en we zien wel hoe het loopt.
Je hebt nooit gitarist of keyboardspeler willen worden?
Ooit wilde ik gitarist worden, maar de drive was niet groot genoeg om ermee door te gaan.
Wanneer beginnen jullie met oefenen voor de tour?
Ik ben zelf al begonnen met het materiaal uit mijn hoofd te leren, net als de rest van de jongens, en binnenkort gaan we beginnen met oefenen. Dan vlieg ik twee weekenden over naar de rest en stampen we het materiaal erin, werken we aan de setlist en meer van dat soort dingen. Het begint nu een beetje te jeuken om weer wat te gaan doen.
Wat is je ultieme doel in het leven? Wat wil je bereiken?
Ik denk dat ik al een heel eind ben, door op het niveau te komen waar ik nu ben. Wereldtournees spelen voor grote mensenmassa’s. Natuurlijk wil ik niet al te gretig zijn, maar een plaat die tien miljoen exemplaren verkoopt zou heel leuk zijn, maar dat zit er met onze muziek niet echt in denk ik, haha!
Links:
Primal Fear
Randy Black
Nuclear Blast