Kataklysm op Summer Breeze 2018

Geschreven door op 27-08-2018 om 23:29.

Setlist: 18/20

Een atypische scheurende riff geeft het nieuwe Outsider hitpotentieel dat zomaar naast het vermorzelende tweeluik Crippled & Broken – In Shadows And Dust past. Nog veel mid-tempo sloeg de klok en de klok verbrokkelde bij elke impact. Alleen kreeg Maurizio nauwelijks nog iets door de micro gepiept, die stem lijkt met de dag meer af te rafelen.

Show: 9/20

Zo vet de muziek, zo vermoeid stonden de heren die te spelen. Jullie sloegen er nog net in om je aan een slakkengangetje van monitor naar monitor te slepen, het bewegingsuur in rusthuis Het Dimmende Levenslicht gaat er energieker aan toe. Zijne pieperigheid geraakte nauwelijks op z’n centrale opstapje, waar hij de armen ophief of op de knieën zakte. Er hingen wallen onder z’n ogen die je als gordijnen kan inzetten. Je kan dan wel zeggen dat je “geen make-up of explosies nodig hebt”, maar als je zo versuft staat te spelen is het moeilijk om er blijven naar te kijken. Volgende keer die hark toch maar uit de reet verwijderen graag.

Interactie: 17/20

Er hing een stofwolk die zo dik was dat we ze eerst moesten kauwen om ze in te ademen. Net na etenstijd wilden de aanwezigen weleens een wall of death in elkaar kletsen of een cirkel met voorstevenlange diameter lopen. Groter kon niet, want opnieuw stonden de zinloze dranghekken in de weg. Naar goede gewoonte doorstonden de ‘Grabenschlampen’ – zoals ze de crew aan het voorsteven daar noemen – hun securitystresstest met verve. Het was er nochtans een pittige. Het publiek overtrof de band wat dat betreft.

Geluid: 19/20

Kataklysm heeft gewoon één van de beste sounds van het pak. Punt. En die zetten ze elke keer neer. Dat de zang er zo zachtjes doorkwam, was volledig de schuld van de stijve hark met wallen die daarvoor diende in te staan. De drums daverden, de bassen beukten en dan heb je nog die gloeiende titaniumbrul van het snaarbeest.

Uitvoering: 17/20

Zuchtend als een hamburgerverslaafde die aan een niet werkende roltrap moet beginnen, deden jullie uiteindelijk wel wat gedaan moest worden. Stralend van de tegenzin, routineus, maar strak. Alleen Maurizio pufte zijn niet eens zo snelle teksten soms laattijdig uit.