Op een dag dat de zon ieder greintje duisternis verschroeit, begeef ik me naar de Baroeg voor een avond dungeon synth. Pionier van het genre, Mortiis, zal een speciale set spelen, waarbij het album Ånden som Gjorde Opprør in een nieuw jasje zal worden gestoken. Niet dat er ook maar iemand was komen opdagen als hij de industrial van de afgelopen jaren zou spelen, maar het is toch fijn om dit werk te horen zonder enige belemmering. Of ja, “zonder enige belemmering” gaat misschien niet helemaal op. Natuurlijk is het genre van vanavond een extra kwetsbaar slachtoffer, maar het luidruchtige geouwehoer van aanzienlijke delen van het publiek, weet de sfeer toch een beetje te verpesten. Niet alleen tijdens Mortiis, maar ook tijdens de sublieme set van Old Tower. Misschien wordt het tijd dat de Baroeg een variant op de lul-niet-lolly introduceert, maar dat zal aan mij liggen.
Nadat ik wat langer in mijn auto ben blijven zitten om niet op straat te lopen tijdens de twee minuten stilte, ben ik net op tijd in de Baroeg om de aanvang van Old Tower mee te maken. Na de debutering op het podium, enkele weken geleden op Roadburn, was ik aangenaam verrast te zien dat The Specter op deze avond zijn grenzeloze wijsheid zou tonen aan het publiek. Die eerste show heb ik helaas moeten missen, maar gezien de reacties zijn de verwachtingen torenhoog. Het eerste dat bij aanvang opvalt, is het volume, want de beide heren (The Specter wordt live bijgestaan door een eveneens in mantel gehulde percussionist) weten toch de oordoppen uit mijn zak vandaan te toveren. Een verstandig besluit om het volume een tandje hoger te zetten, want op deze manier wordt het omgevingsgeluid vakkundig verdronken in de imponerende atmosfeer.
Met een korte aankondiging tonen de heren zich gereed en eigenlijk direct daarop zwellen de zware bastonen aan, vergezeld door schijnbaar eeuwenoude, zwaarmoedige melodieën. Zwaarmoedig, want de atmosfeer is er absoluut een van eenzaamheid en de zware last van stokoude kennis die op vermoeide schouders rust. Het werk bestaat uit verschillende, herkenbare punten uit verschillende onderdelen van de discografie, die vakkundig in een uitgesponnen set worden verweven. Op die manier ontstaat het gevoel van een lichtelijk geïmproviseerde medley, waarbij de kanttekening moet worden geplaatst dat de overgangen niet altijd even vloeiend genoeg zijn om de ontstane roes volledig intact te laten. Toch is de atmosfeer doeltreffend opgebouwd uit de melodieën, om maar te zwijgen over de even passieve als krachtige begeleiding van die melodieën. Een prima optreden, waarbij de visioenen uit een ver verleden nooit echt uit het oog worden verloren.
Na een korte ombouw op het podium, waarbij een lomp apparaat pontificaal in het midden van het podium wordt geplaatst, treedt Mortiis uit de duisternis naar voren. Vrij plotseling staat hij daar, waarbij hij even de tijd neemt zich te oriënteren achter het apparaat, om vervolgens, met het korte aanzwellen van rommelende tonen, zijn kenmerkende muziek op het publiek los te laten. Het geluid dat de beste man in de beginjaren van Mortiis wist neer te zetten, is even raadselachtig als de origine van het wezen dat hij uitbeeldt op het podium, maar tegelijkertijd ook zeer bombastisch, op een haast pompeuze wijze. Hiermee wordt een enorm contrast gevormd met Old Tower, waar de meer serene kant van het genre wordt uitgelicht. De veelzijdigheid van het genre wordt vandaag zonder twijfel op kwalitatieve wijze geïllustreerd.
De set van Mortiis staat in het teken van het album Ånden som Gjorde Opprør uit 1994, waarbij is aangegeven niet een directe nabootsing van dit pionierende album te willen maken, maar liever het skelet van dit werk in te willen zetten om een moderne variant van het materiaal op te bouwen. Live uit zich dit voornamelijk door subtiele industrial beats die heel sporadisch om de hoek komen kijken, waarbij de magistrale atmosfeer altijd de boventoon blijft voeren. Een geslaagd experiment dus, waarbij de enthousiaste reactie van het publiek niet onopgemerkt mag blijven. Mortiis is met succes teruggekeerd naar het oorspronkelijke werk, waarbij nogmaals onderstreept moet worden dat dit toch zijn sterkste materiaal zal blijven. Dank aan Veneration of the Dead voor het organiseren van deze bijzondere set.
Datum en locatie:
- 4 mei 2018, Baroeg, Rotterdam
Links: