Idioten aan de macht in alle uithoeken van de wereld, moeder natuur die het niet meer ziet zitten en ontelbaar veel andere zaken; Rough Times leek een ideale titel voor de volgende full-length van het Duitse Kadavar. De derde ondertussen bij Nuclear Blast en voorganger Berlin is er eentje geworden die nog erg regelmatig zijn weg naar mijn platenspeler vindt. Een heerlijke blend van stoner en retrorock, maar het klonk de heren duidelijk te braafjes en eentonig. Dat bleek toch uit het gesprek dat ik had met drummer Tiger. Tijd om het onverbloemd op tafel te leggen, en dat doet Kadavar met een plaat die veel donkerder en aanvankelijk ook veel zwaarder klinkt dan de luchtige voorganger.
Doom is veel meer van de partij op Rough Times, zoveel is duidelijk met de selftitled opener en het lekker psychedelische Into The Wormhole. Het is weer even wennen om deze donkere draaikolk over je heen te krijgen, maar wat slaagt dit trio schitterend in dit type muziek. Meteen de moker van de plaat. Op één paard wedden doen deze Duitsers echter niet, de beukmachine gaat over in lekker psychedelische retrobluesrock met Skeleton Blues, maar de stevige baslijnen zorgen er wel voor dat de overgang niet te bruusk is. Wat volgt is Die Baby Die en vanaf je die track een keer gehoord hebt, weet je dat je verkocht bent. Een enorm catchy refrein, een Berlin-feel en dus ongetwijfeld een topper op deze nieuwe plaat.
Het hoogtepunt wat betreft catchiness hebben we gehad, maar ook het vervolg van de plaat heeft zijn charmes. Vampires heeft een lekkere drive en zanger Lupus zorgt met zijn hogere vocalen ook voor een apart gevoel. Tribulation Nation speelt wat in op het psyche, met de repetitieve en zweverige kern in het refrein en de fijne drive doorheen de track. Na het iets mindere Words of Evil komt er dan wel een meesterlijk werkje op de luisteraars af. The Lost Child heeft een pracht van een opbouw, met zweverige synth-lijnen die wat Opeth-iaans klinken, gemikte rockuithalen en naar het einde toe donkere akoestiek die met het fluitdeuntje zich zo in je ziel nestelt. You Found The Best In Me krijgt dan weer een blues/country feel mee, wat het einde van Rough Times als een wereld van verschil maakt in vergelijking met het begin ervan. De zweverige outro A L’Ombre Du Temps maakt die vergelijking volledig af.
Het heeft wel iets, dit Rough Times. Na enkele malen fronsen, krijg je een zeker gevoel bij de verhaallijn van deze erg diverse tracks. Alsof Kadavar start met zeggen dat alles dood en verderf is en we allemaal naar de verdoemenis kunnen, om gaandeweg plaats te maken voor een zeker laissez-faire gehalte en tot slot te eindigen met bittere melancholie. Dat alles op unieke Kadavar-leest geschoeid. Geen idee of dit zo grijsgedraaid gaat worden als mijn plaat van Berlin, dit is immers een plaat die je niet echt op zet als je in de mood bent voor wat zwierige retrorock, hoewel de uitzonderingen de regel bevestigen. Een kunstwerk schat ik anders echt wel naar waarde, dus krijgt Rough Times een verdiende pluim voor afwisseling en diepgang.
Score:
88/100
Label:
Nuclear Blast, 2017
Tracklisting:
- Rough Times
- Into The Wormhole
- Skeleton Blues
- Die Baby Die
- Vampires
- Tribulation Nation
- Words of Evil
- The Lost Child
- You Found The Best In Me
- A L’Ombre Du Temps
Line-up:
- Lupus – Gitaar, zang
- Tiger – Drums
- Dragon – Bas
Links: