Wiegedood – De doden hebben het goed II

In 2015 maakte een nieuwe telg uit de beruchte Church of Ra furore met zijn eerste langspeler. Wiegedood dompelde de luisteraar op De doden hebben het goed onder in een gitzwart bad van cynische black metal. Twee jaar later is er De Doden hebben het goed II, een zoveelste bewijs dat er in Vlaanderen extreem goede/goede extreme metal gemaakt wordt.

Was nummer één nog een ongenadige brok verpletterend geweld, klinkt nummer twee opvallend volwassen. Al vanaf Ontzieling vallen meteen de duidelijke, betrekkelijk klassieke blackmetalriffs op. Wiegedood lijkt hier hulde te brengen aan de Noorse voorbeelden, veel meer dan de naar Deafheaven neigende hipster black metal van het eerste album.

De doden hebben het goed II is een album om bij weg te dromen. Terwijl je over een kale vlakte ronddwaalt, zie je iedereen die je liefhebt langzaam sterven. Ondertussen staat Levy Seynaeve als een bezetene te schreeuwen, terwijl zijn bandleden je gruwelijke lot met een duister genot gadeslaan. Dit is het muzikale equivalent van een nachtmerrie waaruit je niet kunt ontsnappen.

Wiegedood klinkt opvallend herkenbaar, maar wordt nergens voorspelbaar of afgezaagd. Het is zeldzaam, maar op De doden hebben het goed II word je getrakteerd op klassieke black metal, die er toch in slaagt om origineel en verfrissend te klinken. Het is allemaal iets minder verrassend en extreem dan op het vorige album, maar deze plaat is een must voor wie op zoek is naar klassieke recepten, uitgevoerd door een nieuwe generatie toptalent.

P.S. Het artwork is trouwens niet hetzelfde als twee jaar geleden, de verschillen zijn beperkt maar de locatie is verschillend.

Score:

85/100

Label: 

Consouling Sounds, 2017

Tracklist: 

  1. Ontzieling
  2. Cataract
  3. De Doden Hebben Het Goed II
  4. Smeekbede

Line-up:

  • Wim Sreppoc – Drums
  • Gilles Demolde – Gitaar
  • Levy Seynaeve – Vocalen, Gitaar

Links: