Gorefest luistersessie
Op 9 mei kon de Nederlandse -en buitenlandse pers plus een aantal fans voor het eerst het nieuwe album van Gorefest beluisteren. Om de files voor te zijn, reed ik al rond 15.00 uur weg want richting Den Bosch weet je het nooit. De band had ervoor gekozen om de luistersessie te houden in het podiumcafé
Plein 79 een gezellige plek om de muziek, onder het genot van een hapje en een drankje, tot je te nemen.
Even wat dingen op een rijtje: Gorefest maakte naam in de jaren ’90 in binnen-en buitenland. Ze tourden onder andere met Death in Amerika, maar ook openden ze voor Deep Purple en vroeg Judas Priest hen om met hen mee te gaan. Iedere deathmetal-liefhebber heeft sowieso de eerste paar albums in de kast staan. Ze waren één van de hoogtepunten van Dynamo Open Air in 1993 waarvan The Eindhoven Insanity het klinkende bewijs is. De band evolueerde van een ‘gewone’ deathmetalband naar een deathmetalband, die ook steeds meer metalinvloeden in hun muziek verwerkten. Op hun latere albums als Soul Survivor en Chapter 13 kwamen deze steeds meer naar voren. Dit tot groot ongenoegen van menig oude fan. 13 bleek echter een ongeluksgetal te zijn want niet lang na het uitkomen van Chapter 13 viel de band uit elkaar. In 2004 keerden ze echter terug met La Muerte: een album dat ook een groot deel van de oude fans kon bekoren. Het zat de band nog niet helemaal mee want een Europese tournee moest worden afgelast. Wel vervingen ze Ill Nino op lowlands en zette daar een indrukwekkend optreden neer. Ook deden ze een aantal club optredens en speelden ze voor een behoorlijk publiek op Fields Of Rock terwijl tegelijkertijd Slayer op het hoofdpodium stond te spelen. Dat de band niet eventjes komt meeprofiteren van het reünievirus moge duidelijk zijn aangezien ze inmiddels de opvolger van La Muerte getiteld Rise To Ruin hebben opgenomen. Deze werd net als de voorganger opgenomen in de Rotterdamse Excess studios en geproduceerd door Tue Madsen.
Dit album zal menig fan verrassen. De nummers bevatten misschien wel de rustigste passages, die ik ooit in hun muziek heb gehoord en aan de andere kant zijn de hardere delen voor een groot deel harder dan die op de voorganger. Na één keer luisteren, kan ik natuurlijk nog geen volledige cd review geven maar ik kan wel vertellen dat je continu op het verkeerde been gezet wordt. Een nummer als Revolt opent zeer krachtig met de nodige blasts maar wanneer je het niet verwacht doemt er ineens een zeer rustig stuk op om vervolgens weer los te barsten. In veel nummers is het niet gewoon ‘gaan’ maar bestaat er afwisseling tussen de harde- en rustige delen. Babylon’s Whores bestaat eigenlijk uit twee delen en is een behoorlijk lang nummer waarbij je op een gegeven moment denkt al naar het volgende nummer te luisteren terwijl dat dus niet zo is. Over het algemeen genomen is het album een tikkie harder dan La Muerte en dat komt dan vooral door de vele blast en double bass stukken die harder zijn. A Grim Charade is dan weer een lekkere headbanger dus er valt genoeg te ontdekken. Het album komt uit op 3 augustus via Nuclear Blast.
De tracklist is als volgt:
- Revolt
- Rise To Ruin
- The War On Stupidity
- A Question Of Terror
- Babylon’s Whores
- Speak When Spoken To
- A Grim Charade
- Murder Brigade
- The End Of It All
Na de luistersessie kon er nog gepraat worden met de bandleden dus zocht ik Jan-Chris even op om te vragen hoe het zit met de twee niet gedraaide bonusnummers en het artwork.
“Deze negen nummers vormen het album. Dit is Rise To Ruin. Die andere twee nummers wijken wat af van de rest en zullen daarom toegevoegd worden aan een eventuele special edition. Hoe die eruit gaat zien en hoe we dat aanpakken, weten we nog niet. Daar zijn we nog druk over bezig. Het artwork heb ik wel thuis maar het was geen doen om het op mijn laserprinter te printen want dat ziet er toch niet echt goed uit. Het is een Twisted Jester geworden en zodra het mogelijk is zetten we de hoes op de site”, aldus een Jan-Chris met kleine pretlichtjes in de ogen hebbend.
Links: