Magie met Bucovina, Finsterforst, Firtan en Countless Skies in Arnhemse Willemeen

De Roemeense black/folkmetalband Bucovina zette 2 oktober voor het eerst voet op Nederlandse bodem voor een bijzonder concert. De heren namen Finsterforst, Firtan en Countless Skies mee. Het optreden van Finsterforst stond in het teken van het twintigjarig jubileum en Firtan vierde het uitbrengen van hun nieuwe album Ethos. Esther ‘t Lam was erbij om deze speciale avond voor de gevoelige plaat vast te leggen en schreef gelijk een paar woorden mee.

Het is woensdagavond. Als ik net voor openingstijd bij Willemeen in Arnhem arriveer, staat er een bescheiden aantal mensen te wachten voor de deur. Ik hoor dat er voornamelijk Engels gesproken wordt. Later vallen mij ook Belgische accenten op. Als de deuren open gaan is het aanvankelijk niet zo druk, maar terwijl het Britse Countless Skies als eerste speelt, komen de meeste mensen binnendruppelen en al snel zit de sfeer er goed in. Er wordt gedanst en geheadbangd. Het valt op dat de bandleden shirts aan hebben van de andere bands, wat me bij de bandleden van andere bands ook opvalt, wanneer ik ze in de zaal tegenkom. Ross King neemt de grunts voor zijn rekening en Phil Romeo de cleane.

Het Duitse Firtan speelt als tweede. De set komt een beetje mysterieus over en het publiek slaat het enigzins tam gade. De lichtshow is vrij donker en vooral de zanger heeft donkere schmink op. Een violiste maakt deel uit van het gezelschap: zij opent en sluit de set met een mooi solostuk. Eén van de vaste gitaristen van de band wordt tijdens deze tour vervangen door Lukas Massinger.

Het eveneens Duitse Finsterforst betreedt daarna het podium. Je merkt dat deze band wat bekender is, want het is opmerkelijk drukker vooraan bij het podium. Het publiek geniet zichtbaar – velen met gesloten ogen (al dan niet headbangend) – van de beukende tonen van de band. Iemand vanuit het publiek vraagt aan de band om een moshpit, waarop de zanger antwoordt dat het publiek dat zelf bepaalt. Die moshpit blijft echter uit.

Als laatste betreedt het Roemeense Bucovina het podium. Het is de eerste keer, ooit, dat er in Nederland wordt gespeeld én het is de enige Benelux-show van deze tour. Aan het podium lijken nu voornamelijk Roemenen te staan. Bucovina heeft een nummer nodig om op gang te komen, maar wat er daarna gebeurt, is bijna magisch te noemen. Het aanwezige publiek zie en hoor je intens genieten. Het zingt luidkeels mee en je ziet mensen, met hun handen onder hun kin gevouwen, stralen en lachen. Een stelletje vooraan bij het podium staat met de handen in elkaar gestoken mee te wuiven met de muziek. Er is inmiddels zo goed als continu een moshpit gaande. Ik heb zoiets alleen nog maar mee mogen maken tijdens een concert van Sabaton in Zweden, wanneer En Livstid I Krig (in het Zweeds) ingezet wordt. De cleane zang wordt erg mooi gezongen door Bogdan Luparu en Florin Tibu neemt de grunts voor zijn rekening. Na afloop van het concert wordt voor het podium nog een groepsfoto gemaakt van een grote groep fans met de band.