Brant Bjork zet Melkweg in chill-modus

Cooler en meer vredelievend dan Brant Bjork worden ze niet gemaakt. Uitgerekend hij en zijn band werden bestolen, in het kille Zweden, door een stelletje(?) ijskonijnen: gitaren, bassen, effectpedalen, versterkers, een half drumstel… Allemaal wég, uitgerekend aan de vooravond van een avondje Melkweg, de enige gelegenheid om onze favoriete woestijnrocker in Nederland aan het ‘werk’ te zien. Maar ‘the show went on’. Met gehuurde spullen en de vertrouwde, maar iets minder ‘doorrookte’ pretogen kregen Bjork en zijn huurlingen (inclusief gastzanger Sean Wheeler) vakkundig het publiek in de chill-modus. Zware Metalenfotograaf en Bjorkvolger Ruben Verheul genoot mee, al heeft hij iets minder met het latere repertoire (wat nogal dominant op de setlist was) en werden de nummers naar zijn smaak iets te nuchter en gehaast afgeraffeld, cq. ‘dichtgeplamuurd’. Voorprogramma The Sonic Dawn, voor ‘t eerst overgestoken vanuit Denemarken, bracht bijpassende, psychedelische rock. Prima verteerbaar, maar een beetje etherisch, dus vluchtig…