Bij de Boerderij in Zoetermeer wapperen geen omgekeerde vlaggen. Den Haag ligt om de hoek, maar niemand lijkt te malen om het Binnenhof. Het riekt hier ook niet naar stikstof. Deze Boerderij is een moderne poptempel, voorzien van alle gemakken én een goed geluid. Dat trekt grote namen. Niet zozeer uit de hoek van de allerzwaarste metalen (die de spreekwoordelijke boer misschien nog niet kent). Nee, de programmering is vooral progressief en symfonisch gekleurd. De superproggers van Soen voelen zich er thuis en sluiten er hun Europese tournee af. Dit doen ze met een semi-akoestische set op vrijdag (inclusief koor en strijkers) en daags erna een ‘gewoon’ optreden. Voor dat laatste optreden was Zware Metalen-redacteur en Soen-kenner Maarten Ondersteijn helaas verhinderd. Wel vaardigden wij fotograaf Ruben Verheul af om enkele pixels te oogsten en, alsnog, enkele woorden te wijden aan de allesbehalve gewone shows van respectievelijk Oceanhoarse, Lizzard en Soen.
De Finse heavymetallers Oceanhoarse trappen af. Energiek en sympathiek, maar allesbehalve progressief. Geeft niks, want Joonas Kosonen (de zanger die ergens doet denken aan Rob Halford) & Co. bouwen een feestje van de oude school. In vertrouwde toonladders en zonder vreemde maatsoorten. En ‘zonder f#cking backing track!’, moeten wij weten. Vuisten gaan de lucht in, haren dansen als in een MTV-clip en de rookmachine draait overuren. En nergens een boze, verongelijkte of protesterende progger te bekennen. De Alice In Chains-cover van Them Bones met een invalbeurt voor Soen-vocalist Joel Ekelöf (ook in “Halford-look”), is een pareltje voor de… ehhh… Boerderijgangers.
(Oceanhoarse)
Na een lekker vlotte ombouw is het aan Lizzard om ons klimaat verder te veranderen. Maar wel met minder uitstoot: het Franse trio oogt wat statisch en speelt nogal ingetogen. We horen lang uitgesponnen nummers, biologisch-dynamisch zeg maar, die we niet één twee drie associëren met ons geliefde genre. Eigengereid en virtuous is Lizzard wél. Zanger-gitarist Mathieu Ricou zoekt gaandeweg contact met het publiek: ‘dankjulliewel voor wie jullie vanavond zijn, hier in deze zeldzaam goede zaal’. De échte aansluiting komt er als hij bijna-funky gitaarriffjes op elkaar stapelt met behulp van een looper, drummer Katy Elwell nog iets overtuigder gaat beuken en Will Know daar met strakke baslijntjes doorheen ploegt. Lizzard pakt ons niet in één luisterbeurt, maar dat is een beetje proghoofd wel gewend.
(Lizzard)
Soen steekt in topvorm, getuige de livealbumwaardige set die wordt neergezet. Het laatste album, Imperial (twaalfde op de ZM Jaarlijst 2021), komt uitgebreid aan bod. Maar ook ouder werk wordt liefdevol geserveerd, zoals het heerlijke, bijna poppy Covenant of de Tool-hommage Savia. Ekelöf is goed bij stem en klinkt fantastisch, live misschien nog wel beter dan in de studio. Dat ‘ie af en toe moet spieken voor de recentere teksten vergeven wij hem. Medegeluidsbepaler Martin Lopez (drums, ex-Opeth) zorgt samen met Oleksii Kobel (bas) voor een stevig, groovy fundament. De Canadees Cody Ford (gitaar) en Lars Åhlund (alleskunner) kleuren de nummers melodieus in, solide en dienstbaar. Aldus de ingrediënten voor de perfecte siroop: dik, warm en zoet. Soen komt lekker binnen in het Groene Hart! Trouwens, we zien vanavond in de Boerderij toch nog enig vlagvertoon, subtiel, ter ondersteuning van Oekraïne. Vaandelzwaait u mee?
(Soen)
Datum en locatie
1 oktober 2022, Poppodium Boerderij, Zoetermeer
Foto's:
Ruben Verheul, Wishful Doing (Linktree)
Links: