Esoteric, Alkerdeel, Trancelike Void en Toorn
27 maart 2010, JH Oepites – Zomergem
Op menig lokaal radiostation in de buurt weerklinkt regelmatig de boodschap: “Het is altijd zomer in Zomergem.” Niet dus. Deze avond was het gitzwart en zo werd de “onzomer” in Zomergem bovengehaald. Heerschap Svorath achtte het nodig het immer gezellige dorpje te misbruiken om er deze leuke affiche te laten doorgaan. Wie geeft hem ongelijk?
Opener was
Toorn. Deze Belgische band bestaat uit onder andere H. van Trancelike Void en Bram, die we ook kennen van Kludde en het metalen nachtleven. Uit het debuut Galgenberg werd desolaat klinkende black metal tevoorschijn getoverd. De passief-agressieve, schreeuwende vocalist luidde een avond vol melancholie in, waar een negatieve trance hoogtij vierde. Toorn deed het alvast aardig en wist het vroeg opgekomen publiek te plezieren met apathisch makende black metal incluis repetitiviteit.
Tweede band op de bill was Alkerdeel. Er hangt een wat vage sfeer rond deze band, die vooral onder ingewijden een hoog aanzien geniet. En dat werd live bewezen. Vettige sludge gemengd met black metal, of toch een interpretatie daarvan. Het geluid was smerig, de kinetische energie werd opgedreven. Pompend geweld in combinatie met muzikaal slepende ziektekiemen. De prestatie van deze heren viel niet te onderschatten en ook ondergetekende zal deze band in de toekomst aanprijzen, ook al is de venijnige mix van sludge en black niet zijn dada.
En dan… Esoteric. Met grootspraak nodigde ik deze avond metal(-) en deathcore-collega Ben uit om deze band te aanschouwen. Het stond voor mij dan ook al op voorhand vast dat het om vingers en duimen van af te likken zou zijn, net als ieder Esoteric-optreden. Na een zeer omslachtige en lachwekkende soundcheck waar alle monitoren aangesloten leken op verkeerde kanalen werd de sessie geopend. De nummers, die gemiddeld een dikke tien minuten duren, werden opnieuw voorzien van een ultra-psychedelisch omgevingsprocédé. Van alle kanten werd je bestookt met een draaikolk van geluiden. Van minuut één was het trippen met de open ogen en dat zonder geestesverruimende middelen! Esoteric weet als geen ander hoe je het hoofd van de aanschouwers zo traag en laag mogelijk kunt laten bangen terwijl de hersenactiviteit zich op een narcotisch en hallucinogeen niveau bevindt. Dit was lekker mensen, dit was het beste optreden van de laatste twee jaar, en het duurde dik anderhalf uur. Esoteric is één van de allerbeste live-bands die ik in mijn nietige leventje ooit heb mogen aanschouwen.
De avond werd afgesloten door het eerste en mogelijk ook laatste optreden van
Trancelike Void. Het werd een ingetogen afterparty middels een akoestische set met vooral nummers uit de laatste twee releases. Geen verrassing dat laatste, aangezien de twee laatste albums (de langspeler Silhouettes of Misery en de EP Where the Trees Can Make it Rain) bestaan uit akoestische nummers. Vooral het nummer The Ghost Mountain maakte bij mij veel los. Verder in de set kregen we ook een unplugged versie van het Kilte-nummer Deaden Myself Part I voorgeschoteld, die gewaardeerd werd door de kenners. De echte verrassing zat hem in de staart, waar ene Kim Carlsson (Lifelover/Hypothermia) de bühne betrad. Samen met de leden van Trancelike Void werd de set ten einde geïmproviseerd terwijl het publiek aan het wegdromen was. Zomergem viel helemaal stil.
Het werd een uiterst geslaagde avond waarna menig persoon in een diepe slaap viel om de volgende dag met een schreeuwende kater wakker te worden. Hulde aan de organisatoren voor het memorabele evenement.
Links: