Terwijl twintig kilometer verderop een gemankeerde reünie-bezetting van Guns N’ Roses oude hits staat te recyclen, heeft de echte muziekliefhebber de weg naar Arnhem gevonden, waar in het prachtige Luxor Live een verzameling wolven optreedt: psychedelische duistere rock/black metalband Wolvennest uit Brussel en de Amerikaanse ambient blackmetalband Wolves in the Throne Room.
Wolvennest treedt met drie gitaristen aan maar blikvanger en zangeres Shazzula springt het meest in haar oog met haar instrument. En dan blijkt mijn algemene ontwikkeling te beperkt om hier een naam aan te geven: een platte doos waar twee stemvorken uitsteken die de zaal bezwangeren met psychedelische klanken die als koude rillingen over je rug trekken en een prachtig contrast vormen met de zware muziek van de overige wolven. Daarbij zorgen bassist J. Marx en drummer Bram Moerenhout voor een bijna mechanisch klinkende basis waar de gitaristen over kunnen uitblinken. Met daar weer de zachte stem van Shazzula doorheen, al is zij zeker in het begin van de set nauwelijks te horen.
Op het eerste gehoor lijkt Wolvennest niet zoveel variatie te bieden in de muziek. Ongeduldigen kunnen er zomaar door afhaken wegens ‘saai’, maar wie de moeite neemt wordt vroeg of laat gegrepen door het volstrekt unieke geluid van deze band, zeker in combinatie met de geprojecteerde beelden. Wolvennest is zeker niet de enige band die zomaar wat flarden aan zwart-witbeelden laat zien op het podium waar doorgaans geen verband in te vinden is, maar toch sta je gebiologeerd te kijken waardoor de muziek nog beter doordringt. Misschien is dat dan wel de rode lijn: afleiding voor je ene zintuig waardoor de andere zich beter concentreert. De muziek van de Brusselaars is net zo droog als het weer buiten, de belichting onbeduidend en de wierrook doet je ogen tranen, maar toch kijk je ademloos naar dit heerlijke Wolvennest.
Wolves in the Throne Room warmt het publiek op met een serie lang uitgerekte geluidseffecten, hetgeen de bandleden de tijd geeft zich te installeren. Gitaar omhangen, wierrook aansteken, een schedel recht liggen: dat soort dingen. Als band en publiek er dan klaar voor zijn, trekt de kleinste van het stel, Nathan Weaver, zijn scheur open en wordt de heersende stilte in één klap aan gort gespeeld. Wolves in the Throne Room speelt plots zó gruwelijk hard, dat Satan zelve er nog hoofdpijn van zou krijgen.
Luxor Live is al snel gevuld met intense en loeistrakke black metal die wordt afgewisseld met sferische intermezzo’s om even op adem te komen voordat we weer op volle kracht verdergaan. De toetsen van Brittany McConnell zorgen echter voor een zodanige afleiding dat je je dromerig laat wegvoeren, terwijl de snaarbespelers het bloed op hun vingers spelen. McConnell heeft ook nog eens de beschikking over een flinke trommel , waarmee ze op gezette tijden probeert de vullingen uit de kiezen in het publiek probeert te rammen.
Telkens als de band terugschakelt van de zesde naar de eerste versnelling voel je de spanning zich opbouwen, in afwachting van het moment waarvan je weet dat het gaat komen en de razernij van het gezelschap op het podium je weer in een houtgreep neemt. Alsof je in een donkere steeg loopt en je weet dat er ergens achter een deur een maniak met een bijl tevoorschijn sprint. Alleen: wanneer? Zo bespeelt Wolves in the Throne Room het Arnhemse publiek en zo speelt de band zichzelf los van deze wereld. Het is intens, het is bloedstollend, het is perfectie op een podium.
Datum en locatie:
4 juli 2018, Luxor Live, Arnhem
Link: