Je kon er verspreid over België de ganse zomer berichten en affiches van vinden: Carnation heeft een releaseshow, allen daarheen. Letterlijk dan, want de dag voor de show werd ook bekend dat de club van De Klinker in Aarschot helemaal uitverkocht was voor dit evenement. Terecht want niet enkel is Carnation één van de toppers van België op dit moment, deze line-up is ook gewoon om van te smullen. Reden te meer om even af te zakken naar Aarschot.
Zorgen dat ik er goed op tijd bij ben dus, voor de Vlaams/Italiaanse bende van Schizophrenia. De eerste gig met deze line-up mocht ik aanschouwen op Antwerp Metal Fest, maar in zo’n tent is het toch wel anders dan hier in dit prima zaaltje, en met een bom van een geluid. Blijkbaar was ik niet de enige met dit idee en zakten nog heel wat mensen af om de boosaardige en agressieve deathrash van dit viertal aan het werk te zien. Muziek met een knipoog naar Morbid Angel en de beginjaren van bands als Sepultura, zoals de naam doet vermoeden, dat vind je eigenlijk niet meer en dan is het fijn dat deze kerels het vol overgave brengen. Misschien dat zanger Ricky nog wat mag werken aan zijn bindteksten, maar muzikaal en geluidstechnisch klinkt dit intens met een lekker smerige geluidsmuur die op ons afkomt en pittige solo’s. De mensen die vroeg aanwezig zijn, hebben meteen waar voor hun geld.
Mogelijk is het tien jaar geleden dat ik Lemuria zag. Sowieso is er heel wat veranderd in de line-up van deze Antwerpse band sinds die tijd, met een nieuwe gitarist en sinds erg recent een nieuwe zanger. De band is sowieso de vreemde in het rijtje vanavond, maar omwille van de nostalgische betekenis maakte me dat niet erg veel uit en na afloop heb ik al helemaal geen spijt dat de band mee op de affiche stond. De hoempapadeuntjes van de eerste plaat worden al lang niet meer gespeeld, en in de plaats ervan horen we een setlist met symfonische nummers die nog steeds met een speelse symfonische sample gepresenteerd worden, maar daarnaast ook sterk en strak gebracht worden. Het nieuwe materiaal past mooi in het vaarwater van de laatste plaat die stamt uit 2010 en bleef rondspoken in mijn hoofd. Hopen dat die nieuwe plaat er dus snel komt, want naar mijn gevoel is Lemuria klaar om terug wat meer bekendheid te verwerven via de grotere podia. De krachtige stem, de vocale afwisseling en de présence van zanger Daan is zonder twijfel een meerwaarde en maakt dat het geheel professioneel overkomt. Krijgen we een comeback van deze Vlamingen dan?
Ik ben al anderhalf jaar zware Bütcher-fanboy. Na heel wat jaren stilte werkten deze oudgedienden van de Vlaamse metalwereld (Suhrim, Battalion, Leng Tch’e) aan een eerste plaat en die sloeg in als een bom op Antwerp Metal Fest vorig jaar. Daar mag je nog eens bij nemen dat het live allemaal veel beter is dan op plaat, dat bewijzen deze heren hier vanavond nog maar eens. De gitaren lijken wat moeilijk te doen, maar op zich valt het niet erg op in het geheel van deze dosis speed metal van de oude stempel. Zanger Ruben staat als een bezetene op de planken en maakt er naar eigen zeggen ook gewoon ‘een old school feestje van vanavond’. Het zal wel zijn, want Bütcher scheurt en beukt, met een zanger die het publiek helemaal mee krijgt met zijn speedmetalklauw in de lucht en met een lead gitarist die vlijmscherpe solo’s uit zijn gitaar ramt. Als afsluiter klinkt het heerlijke The Black Krusader, waar zo’n heerlijke broederband aan gekoppeld wordt. Alle aanwezigen voelen het ongetwijfeld, hoe deze Antwerpenaren iedereen meetrekken naar vervlogen tijden en nostalgische klanken, met een verdraaid harde en kwalitatieve show. Kan iedereen na het lezen van dit stukje dan gewoon die plaat Bestial Fükkin’ Warmachine aanschaffen of een show meemaken van dit gezelschap? Je krijgt er geen spijt van.
Net zoals je geen spijt zult krijgen van Carnation en de laatste plaat die vanavond in de belangstelling staat. Als één ding ons allen bij zal blijven na vanavond, dan is het dat de band echt knokenhard is. Het geluid is perfect, waardoor deze muur aan Entombed-vibes als een pletwals over je heen gaat. De reeds bekende titeltrack Chapel of Abhorrence en beuker Hellfire worden vol enthousiasme door een stampvolle Klinker onthaald en een vol uur krijgen we death metal op technisch kwalitatieve manier gepresenteerd door deze heren. Zanger Simon is weer zijn imposante zelve en loopt als een rode hulk met kettingen rond zijn vest van links naar rechts en gaat compleet op in de set. Bovendien buldert zijn stem lekker door in de stevige songs die gebracht worden. Een indrukwekkende performance, ook al verzwakte mijn attentie gedurende het laatste kwartier. Dat ligt puur aan de aard van het beestje, want bands als Bolt Thrower zijn mij ook reeds halverwege de set kwijt. Carnation bewijst vanavond dat het bovenaan de deathmetaltop van dit land staat en een mooie toekomst wacht. Dat weten ze ongetwijfeld zelf, want de garderobe aan aanwezige shirts was niet te min. Terecht, want we hebben meer van dit type grootmachten nodig. Evil Invaders, Carnation, … Wat wordt de derde band?
De hoofdvogel deze avond is eigenlijk Carnation, aangezien deze band een cd-release houdt, maar het is best een mooi extraatje dat we hier het Amerikaanse Warbringer op de planken vinden. Het hoeft duidelijk niet voor iedereen, maar een aardig gevulde Klinker blijft toch aanwezig voor de thrashset van deze heren. De technische crossover thrash van dit gezelschap was nooit écht mijn kopje thee, maar het gaat er af en toe wel eens in. Dat John Kevill hier als een dolleman op de planken staat maakt veel goed. Vol maatschappijkritische uitspattingen en referenties aan de oorlog die zo’n honderd jaar geleden woedde in West-Europa. Warbringer doet zijn naam alle eer aan en zorgt ervoor dat de Klinker nog een uurtje op zijn kop staat met zelfs wat crowdsurfers en naar het eind van de set toe een mini circlepit. Zoals gezegd niet het hoogtepunt van de avond, maar Woe To The Vanquished, Shellfire, Hunter-Seeker en afsluiter Combat Shock kwamen goed binnen bij de aanwezigen, inclusief mezelf. Echt fijn om zo’n afterparty, ik bedoel headliner te strikken voor dit feestje op zaterdagavond. Knap gedaan, heren van Carnation!
Foto’s:
Tomy Devogelaere
Datum en locatie:
25 augustus 2018, De Klinker, Aarschot
Link: