Seks, obscuriteit en hardrock domineerden op 9 oktober het plein van Amstelveen. In de diepe krocht van de P60 verrees het Finse Lordi om ons (positief) te shockeren met een hoop vunzige liedjes. Om onze tere zieltjes een beetje op te warmen (en te beschermen?), bracht het gezelschap het Finse Egokills en het Zwitserse Silver Dust mee. De avond werd vastgelegd op de prent door fotografe Christel Janssen.
Ditmaal was uw trouwe verslaggever op tijd aanwezig om alle acts te kunnen aanschouwen! Ruim twintig minuten voor de deuren open gingen, sloot ik mij aan bij een (tot dan toe nog) kleine rij aan rockers en metaalhoofden. De deuren zouden aanvankelijk om 19:00 uur open gaan en de eerste band zou een kwartier later starten. Dit was een vrij strakke en ambitieuze planning. Zo bleek ook, nadat de deuren pas om tien over zeven open gingen, dat het Finse Egokills al was begonnen aan de setlist voor er überhaupt echt volk in de zaal stond. Het leek de mannen echter niet te deren en zij hebben een prima showtje neergezet.
De verrassing voor velen kwam bij de tweede act van de avond. Het decor werd onthuld tijdens het ombouwen en er verscheen een digitale display. Bij de aankondiging van de tweede act startte er een video op de display: een soldaat met gasmasker op wandelde over een zandweg, gevolgd door een man en vrouw op een instrument. Kort daarna werden verschillende karakters weergegeven op het scherm, met bijbehorende bijnamen. Niet lang na deze schitterende introductie kwam het Zwitserse Silver Dust het podium op in Victoriaanse kostuums en verblijdden ons met zware en stevige muziek.
Het bleek een spectaculaire show te worden vol theatrale momenten, waaronder een duel tussen de zanger/gitarist en een toetsenist op de display, veel interactie met het publiek en als afsluiter een drumsolo, waarbij de gitaristen ook op een trommel mochten slaan.
De zaal was lovend en ontzettend enthousiast over Silver Dust, en met veel gejuich en applaus namen wij afscheid van deze fantastische formatie aan het einde van hun setlist.
Het moment was daar! De lampen gingen uit, de vrouw (?) van de albumcover verscheen op het midden van het podium, zittend op een stoel, en kort daarna kwamen de oversekste monsters van Lordi het podium op. Uiteraard volledig in kostuum, zoals wij van hen zijn gewend. De avond begon met de titeltrack van hun nieuwe album, Sexorcism. Dit optreden was tevens de eerste van de Europese tour.
Het feest barstte los toen Lordi een gedegen afwisseling liet horen van nieuw en oud werk en de sfeer werd al maar beter terwijl de avond vorderde. Om ons nog verder te enthousiasmeren, kreeg elk bandlid (op de zanger na) een solo-moment met show en spektakel.
Uiteraard werd er ook goed gebruik gemaakt van het decor en theater. Rokende schedels, een stikstofmachinegeweer, een ‘bezeten’ dame op de stoel die ineens begon te ‘zweven’ en Miss Charlene, die praktisch de zaal in gelanceerd werd vanuit het midden van het decor.
Zoals het menig hoofdakte betaamd, was er ook een toegift. Bij Lordi bestond dit uit twee nummers. De eerste toegift was Devil Is a Loser, waar de zanger zijn duivelse vleugels uitklapte en bijna vast kwam te zitten in het kostuum van de bassist. De tweede toegift was de hit Hard Rock Halleluja, waarmee de Finnen het Eurovisie Songfestival van 2006 hebben gewonnen.
Een avond vol plezier en vertier, verrassend goed support, geweldige decorstukken en een hoop show en spektakel: Lordi weet dit als geen ander zo bijzonder te vertolken. De muziek is dan wel geen meesterlijke hoogstand, maar luistert desondanks fijn weg en is verdomd pakkend! Mannen, bedankt! Ik heb volop genoten!
Setlist:
- Sexorcism
- Would You Love a Monsterman?
- Missing Miss Charlene
- Your Tongue’s Got the Cat
- Drum Solo
- Blood Red Sandman
- It Snows in Hell
- Keyboard Solo
- She’s a Demon
- Naked in My Cellar
- Bass Solo
- Hug You Hardcore
- SCG9: The Documented Phenomenon
- Evilyn
- The Riff
- Guitar Solo
- Who’s Your Daddy?
- Devil Is a Loser
- Hard Rock Halleluja
Foto’s:
Datum en locatie:
9 oktober 2018, P60 Amstelveen
Links: