Metal for Pigs: Channel Zero, Leave Scars en Hope Erodes in Biebob

Tradities moet je in ere houden, daarom ook dit jaar weer Metal for Pigs, een benefietavond georganiseerd door Feestvarken vzw, een organisatie die minderbedeelde kinderen een fijne verjaardag wil bezorgen. Dus trokken we naar Biebob in Vorselaar, voor wat een bijzondere avond zou worden.

Hope Erodes heeft een beetje de ongelukkige taak om half acht stipt te moeten openen voor een zaal waar op dat moment nog bijna niemand aanwezig is. Niet gemakkelijk maar men klaart de klus wel met de nodige humor en vooral met goede nummers. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit van de groep gehoord had dus het is een aangename verrassing. Vrij complexe werkstukken beuken lekker weg, met een goed ruige strot eroverheen. Vanaf nu toch maar in de gaten houden, dit gezelschap.

Als tweede groep van de avond mag Leave Scars aantreden. Ze spelen thrash en dat zal de zaal weten ook. Wat een energie hebben die kerels. Vanaf het eerste nummers gaat het op volle kracht vooruit en daarbij worden geen toegevingen gedaan. Iedereen staat vol overgave zijn ding te doen. Wat moet je je daarbij voorstellen? Een drummer die mept alsof er een wesp in zijn aars zit, een gitarist die er heel deftig uitziet maar de meest smerige riffs voortbrengt, een zanger die een met een demonische blik het publiek aankijkt en niet tevreden is met zomaar wat bewegen, een bassist die heel erg cool staat te wezen (maar wel ergens tijdens het optreden snel zijn dochtertje een kusje gaat geven) en een tweede gitarist die eruit ziet als een verre neef van Scott Ian. Samen brengt dat een geluid voort zoals wij dat graag hebben. Goed ruig dus. Harde thrash met toch ook vooral veel oog voor muzikale details. Ze krijgen zowaar ook een wall of death voor elkaar. In de Biebob. Het ding is een huiskamer groot! Het wordt een beetje hoog tijd dat deze groep wat kansen krijgt op iets grotere podia. Ergens vroeg na de middag. Ergens vlak voor de zomer. Zo in de buurt van Dessel misschien. Ze kunnen het.

De hoofdact van vanavond is het machtige Channel Zero, dat zijn strepen allang verdiend heeft op die grote podia. Ze spelen de laatste tijd wat minder live en in een zaaltje als dit zie je ze nooit. Des te geweldiger is het dat ze toch bereid waren hier deze benefiet te spelen. Muzikaal is het alsof er een bom afgaat wanneer de band losbarst. Het geluid staat loeihard, Channel Zero is er klaar voor. Dat dit geen gewoon doorsnee concert gaat worden staat meteen in de sterren geschreven. Zanger Franky De Smet-Van Damme, een fenomeen op zich, het moet gezegd, doet niet aan compromissen. Regelmatig onderhoudt hij ons in het West-Vlaams. Onder het motto ‘ik kan zeggen wat ik wil, jullie verstaan er toch geen kloten van’. Zijn bandleden ook niet trouwens, want die zijn Amerikaans en Frans. Voor wie erbij was: de kerel met het ‘Hello Titty’ t-shirt en de daarbij behorende taferelen blijven episch. Ondertussen kregen we wel de ene na de andere muzikale bermbom op ons dak met als eerste hoogtepunten Heroin en Fool’s Parade.

Toch blijken dit slechts opwarmertjes. Er kunnen dan wel de nodige praatjes met het publiek vanaf, maar als het laatste half uur nadert stopt Franky daarmee en ligt het accent alleen nog op de muziek. Help wordt de eerste minuut door het publiek gezongen en ontaardt daarna in een snijdende en bijtende song die door merg en been gaat. Meesterlijk doorleefd gezongen ook. Black Fuel doet daar nog een schepje bovenop en brengt het publiek op kooktemperatuur. Het beste heeft Channel Zero tot het laatst bewaard: Suck My Energy. Met Franky die halverwege het nummer op stap gaat en tussen het publiek uit het zicht verdwijnt voor enkele minuten. Ondertussen staat de zaal op instorten, zo hard gaat het allemaal. Het drijft de band tot grote hoogten want van stoppen is geen sprake, steeds maar weer worden stukken aan het nummer toegevoegd tot alles explodeert in een zinderende finale, die bassist Olivier ertoe brengt zijn bas aan een roadie te geven en te gaan crowdsurfen. Schitterende beelden zijn het. Een schitterende optreden was het ook! De kans zo’n grote band hier te zien was geweldig. Wie erbij was heeft iets om nog lang van na te genieten.