Katalepsy en meer in Oostende
JH OHK te Oostende – België
Respect voor de mannen van Backstage Bunker. Veel boekers en organisatoren hebben de hoop dat de Belg tot participatie bewogen kan worden al lang opgegeven. Toch halen ze de Europsychosis Tour naar Oostende. Voor de meeste mensen een autorit van ruim een uur, maar als je ziet wie er speelt mag dat geen rol spelen. Veel mensen vinden het ontzettend cool om zichzelf metalhead en brutal deathmetalfan te noemen, maar het is gedurende gigs als deze dat je ziet waar de ware supporters zitten.
Het OHK, dat is “de venue met de paal”. Een steunpilaar van een slordige halve meter breed schermt het midden van het podium af en dient vandaag als setlisthanger. Hoewel het aflezen niet van een leien dakje verloopt (even bijlichten met een spot), staan daar bij Pighead een paar bloedspuitende slambrokken op. Vraatzuchtige basdrumtanden doen er zich gulzig aan te goed. Samen met wilde vleesbeitels en een moordborrel die al toursporen draagt, zijn dat de instrumenten waarmee de Duitsers de ledematen van hun beenhouwerslam snoeien. Dat doen ze onbeweeglijk en verbeten, al schiet er wel eens iemand in de lach wanneer de gitarist ludiek duidelijk maakt dat zijn effecten het niet doen (“komen die effecten nog?”).
Of het nu 2011 of 2012 was, dat ontglipt me nu even. Feit is dat Carnal Decay een serieuze verrassing was daar in de Party Zelt van Extremefest. Kunnen ze dat opnieuw? Nee, ze doen het nóg een stuk brutaler en vermorzelender dan toen! Titelsong On Top Of The Food Chain slamt een volwassen mens in één droge houwbeweging de grond in. De mutilerende slambelegeringen van mevrouw Iten slaan verpulverend in en doen dat een stuk flukser dan de meeste eenvoudsslammers. De Zwitsers trekken daarnaast van leer met een paar blastprikkeldraden en gezichtsafrukkende huidschaafriffs. Een bunkergrunt kookt het sap uit je longen en als je dat allemaal kan bewerkstelligen in een zinderende sound, dan kan je het samenvatten in één woord: bruut!
Enkele maanden terug zagen we Katalepsy de Schwarze Heide al met de grond gelijkmaken op Extremefest. Een beetje bevreemdend is het om ze nu op een veel kleiner podium voor nog veel minder volk bezig te zien. Voor de Russen maakt het niet uit. Die geven zich volledig, voeren hun synchrone sprongchoreagrafieën uit wanneer ze een volgende lading buskruit in hun riffkanonnen ontsteken. Opnieuw een herculische sound waarin de buitenzinnig brute slamassamblages en maniakale blastziekheden loodzwaar doordaveren. Alleen de leadstriemen gaan er iets te luid overheen, waardoor het even wat mindert. Niettemin staat deze band überbruut de zevensnaren af te beulen en een op het voorpand ijsberende bandanadrager gooit er nog een loodsmeltende stentorbrul bovenop. Echt smullen was het daar in Oostende en voor zulke lekkernijen moet je als geloofwaardige brutaldeathmetalfan gewoon in je auto stappen en twee keer anderhalf uur rijden. Punt.
Links: