Judas Priest in Utrecht
TivoliVredenburg, 14 juni 2015
Met de Epitaph World Tour zou het Britse heavymetalinstituut Judas Priest in 2011 en 2012 afscheid nemen van de wereld. Nog één keer alles uit de kast en dan rustig uitbuiken voor de mannen die hun band al in 1970 startten, dat was het plan. Maar het onverwachte vertrek van gitarist K.K. Downing leidde tot de komst van jonge hond Richie Faulkner en dankzij zijn energie namen de oude rotten een nieuwe plaat op: het geweldige Redeemer of Souls. En zie: de rollators kunnen nog even in het vet want de Priest gooit er gewoon weer een wereldtoer tegenaan.
De Nederlandse halte lag deze keer in Utrecht, waar de geweldige zaal Ronda van TivoliVredenburg stijf uitverkocht was. Onder de klanken van een massaal meegezongen Black Sabbath’s War Pigs (nèt een tandje ouder dan Judas Priest) doven klokslag 20.15 uur de zaallichten. Als de podiumlichten aangaan (als opmaat voor een geweldige lichtshow de rest van de avond) klinkt het openingsnummer van de laatste plaat, Dragonaut. Het is even schrikken als zanger Rob Halford bij zijn entree gebruikt maak van een… wandelstok. Nu is de zanger al 63 jaar maar het zou toch niet…? Gelukkig verdwijnt het hulpstuk bij Metal Gods en dan valt voor het eerst die avond op hoe goed de kale voorman nog bij stem is. Zijn uithalen worden hier en daar digitaal ondersteund maar zijn zang maakt nog steeds diepe, diepe indruk.
Zoals de hele band diepe, diepe indruk maakt. Het publiek geniet van een optreden van bijna twee uur lang waarin Faulkner de show steelt. Waar Glenn Tipton zich als vanouds concentreert op zijn gitaarspel en bassist Ian Hill nauwelijks van zijn plaats naast het drumstel van Scott Travis wijkt, zoekt Faulkner constant interactie met het publiek en gooit er solo’s uit alsof hij een potje Guitar Hero op het makkelijkste niveau speelt. Rob Halford speelt ondertussen zijn eigen wedstrijd. En dat betekent zo zuiver mogelijk zingen, over het podium schuifelen, zich laten toejuichen en af en toe zelfs headbangen. Én verkleden: de verzameling jasjes van de man is imposanter dan die van Lady Gaga.
De voorbije Epitaph World Tour stond in het teken van de grootste hits van Judas Priest en dus is er nu tijd voor een enkele verrassing. Geen heftige verrassingen natuurlijk, want een instituut wordt geen instituut door rare fratsen uit te halen. Devil’s Child komt bijvoorbeeld langs, evenals Love Bites en Jawbreaker. Verder zijn het toch vooral de songs die iedere fan kan dromen: een ijzersterke uitvoering van Victim of Changes, Turbo Lover, Beyond the Realms of Death, Breaking the Law en het op de Harley Davidson gezongen Hell Bent for Leather. Het nieuwe materiaal in de vorm van Halls of Valhalla, March of the Damned en Redeemer of Souls valt gelukkig totaal niet uit de toon.
The Hellion/Electric Eye luidt het finalestuk van het optreden in, wat wordt gevolgd door You’ve Got Another Thing Comin’ (met een adembenemende solo van Faulkner). Het heerlijke Painkiller gaat vervolgens op zó’n manier door merg en been dat de zaal zich even in 1990 waant en het nummer net uit is. Het lijkt de afsluiter van de avond te worden maar het in leer gestoken gezelschap snapt ook dat het er niet aan ontkomt Living After Midnight te brengen. Pas als die klus is geklaard wacht het welverdiende bed maar niet nadat Halford het publiek meegeeft dat de Priest terug zal keren. Getuige de ijzersterke performance die zojuist is neergezet zijn dat woorden die bepaald niet ongeloofwaardig klinken.
Setlist Judas Priest:
- Dragonaut
- Metal Gods
- Devil’s Child
- Victim of Changes
- Halls of Valhalla
- Love Bites
- March of the Damned
- Turbo Lover
- Redeemer of Souls
- Beyond the Realms of Death
- Jawbreaker
- Breaking the Law
- Hell Bent for Leather
- The Hellion/Electric Eye
- You’ve Got Another Thing Comin’
- Painkiller
- Living After Midnight
Foto’s: G-Visions
Links: