Hate Eternal, Dying Fetus, Deeds Of Flesh en Prejudice
8 januari 2003, Effenaar – Eindhoven
Oorspronkelijk zou deze tour al in september gehouden zijn ware het niet dat headliner Hate Eternal de voorkeur gaf aan een Amerikaanse tournee met Hatebreed. De tour werd verplaatst naar begin 2004 en in plaats van Severe Torture ging naast het Amerikaanse Dying Fetus en Deeds Of Flesh het Belgische Prejudice mee op tour. Deze avond streek het gezelschap neer in de Effenaar in Eindhoven alwaar namens Zware Metalen TNightmare en Judge M. (gewapend met digitale camera en tevens voor de laatste maal actief als reviewer namens ZM) acte de presence gaven.
Rond half 8 trapte Prejudice af. Deze death metal band had te kampen met vervelend slecht geluid. De concertbeleving deed me enorm denken aan Myrkskog in het voorprogramma van Nile, ergens vorig jaar: de gitaristen vliegen over hun hele gitaarhals heen, terwijl je toch echt maar constant 1 zwaar geruis hoort. De band on stage bestond uit een vocalist, een drummer en twee gitaristen (die elkaar zo nu en dan wel aardig aanvulden en afwisselden), maar geen bassist. Al blijft het de vraag of je die bij dit geluid eigenlijk wel zou missen. Maar, zoals voor Myrkskog ook geldt: op cd zou Prejudice best wel eens de moeite waard kunnen zijn. Eerste luistermogelijkheid daartoe zijn de mp3’s op de homepage van de band. [TNightmare]
Prejudice viel voor mijn gevoel dubbel tegen aangezien in de oorspronkelijke tour, die in september Europa aangedaan zou hebben, ons eigen Severe Torture zou aftrappen en ik hen toch wel graag in de nieuwe bezetting aan het werk had willen zien. Het tegenvallende optreden van Prejudice gecombineerd met de lichamelijke aanwezigheid van minstens 3 van de ST-leden in de Effenaar maakte de druiven daarmee alleen maar extra zuur voor mij… [Judge M.]
Maar goed. Inmiddels was het al wat drukker geworden in de altijd gezellige Effenaar en verscheen het Amerikaanse drietal Deeds Of Flesh ten tonele. Gitarist Erik Lindmark en bassist Jacoby Kingston namen samen de vocalen voor rekening en het deed hen zichtbaar goed om weer voet op Nederlandse bodem te hebben gezet (“This is Holland! Home of the brutal!”). Ook de Nederlandse death metalscene werd door de heren geprezen en met naam en toenaam gegroet (o.a. leden van Brutus, Severe Torture, Disavowed en Pyaemia waren aanwezig). In het half uurtje speeltijd wat de band had, werd een bloemlezing uit hun hele oeuvre gegeven met daarbij wat extra aandacht voor hun meest recente album “Reduced To Ashes”. Gezien deze songkeuze was het duidelijk merkbaar dat er in het Deeds Of Flesh materiaal een stijgende lijn zit. Het publiek vertoonde geen enkele wanklank in elk geval. [Judge M.]
De laatste keer dat Dying Fetus in de Effenaar speelde was zo’n anderhalf jaar geleden toen net 75% van de line-up vervangen was. Toen viel het optreden mij dermate tegen dat ik toch een beetje een hard hoofd had in de goede afloop vanavond. Echter vanaf het eerste moment stelde Dying Fetus mij gerust. Met acurate precisie, bovenmenselijke strakheid en met een geluid waar je U tegen zegt, richtte de band zich met name op hun laatste 2 albums “Destroy The Opposition” en “Stop At Nothing“. Ook het album “Killing On Adrenaline” passeerde nog even de revue. De vloer voor het podium veranderde in een slagveld en zanger Vince Matthews (die om de 3 woorden wel een vervoeging van het werkwoord “fuck” in zijn zinnen verwerkte) spoorde het publiek veelvuldig aan. Dying Fetus had mijn hart weer terug gestolen en was voor mij deze avond het absolute hoogtepunt. [Judge M.]
Hate Eternal sloot de avond af. Het sublieme geluid van de twee voorgaande bands werd helaas niet gehaald, maar Hate Eternal kwam live een stuk beter uit de verf als vorig jaar op X-Mass Metalfest in de 013. Naast oa “Dogma Condemned”, “Born by Fire” en de afsluiters “King of all Kings” en “Powers that be”, kwam één “brand new song” voorbij, die klonk zoals we Hate Eternal kennen. Tussen de nummers door verdwenen Erik Rutan en Randy Piro wel vaker even achter de twee “King of all Kings” schermen, om na een seconde of 10 weer terug te komen om het volgende nummer aan te kondigen. Derek Roddy zat indrukwekkend te drummen, en Erik Rutan was natuurlijk ook geweldig om aan het werk te zien. Voor mij, als persoon die Dying Fetus weinig speciaal vindt, was Hate Eternal de band van de avond! [TNightmare]
Links: