Caliban – The Agony Scene – Neaera – Maintain, Goudvishal Arnhem, 4 april
Op een frisse dinsdagavond kwamen Caliban, The Agony Scene, Neaera en Maintain in Arnhem langs. Dit optreden maakte deel uit van de Europese tour die Caliban momenteel net heeft afgerond. De Arnhemse Goudvishal had hierbij de eer om als enige Nederlandse zaal te worden aangedaan.
Voor het optreden sprak ik de heren van Caliban nog en zij vertelden dat de optredens in deze zaal altijd zo goed bevallen, dat er geen moment getwijfeld werd in welke zaal ze deze exclusieve NL-show wilden doen. Dat is uiteraard allemaal geweldig, maar feit blijft wel dat een dinsdagavond niet de meest ideale concertdatum is. Als onderdeel van een tour valt hier niets aan te doen, maar het uit zich wel in de bezoekersaantallen. De meestal overvolle Goudvishal puilde voor de verandering eens niet uit.
Ondanks de niet uitverkochte zaal ging de rij zo traag als een slak en heb ik opener Maintain alleen van buiten kunnen aanhoren. Ik kan er dus ook geen zinnig woord over zeggen. De reacties van mensen die de band wel aan het werk hebben gezien, waren echter positief.
Hierna kwamen de Duitsers van Neaera aan bod (wat is dat trouwens een irritante bandnaam). Dit was duidelijk een voorbeeld van metalcore waar de ‘core’ allang ergens in een donker hoekje is weggestopt. Het is een en al Zweedse metal wat de klok slaat en dan niet eens al te best uitgevoerd. De ideeën zijn er zeker wel, dat is op plaat ook goed terug te horen. Neaera zit bij Metal Blade en daar wordt echt wel gezorgd dat een band een plaat kan uitbrengen die klinkt als een klok. Live vielen ze naar mijn mening echter een beetje door de mand. De band was niet erg strak en klonk daardoor wat rommelig. Ze hadden dus wellicht een slechte dag, of de heren muzikanten zijn gewoon niet bekwaam genoeg om de technische pot Zweedse metal neer te zetten die ze in hun hoofd hebben. Laten we hopen op het eerste.
Van The Agony Scene had ik erg veel verwachtingen. De band slaagde er ook grotendeels in om deze waar te maken. De podiumpresentatie was prima, de nummerkeuze goed en de band speelde strak en met veel passie. De gestoorde strot van zanger Mike kwam live minder extreem over dan ik op voorhand had verwacht. Zijn verschijning maakte daarentegen veel goed. Als een wat forsere versie van Phil Anselmo ging de man tekeer. Het publiek kwam hierbij ook in beweging en de band liet met dit optreden dan ook een goede indruk achter. Jammer is wel dat de hoekige en massieve sound van de band live moeilijk valt te re-creeëren en dat dit in Goudvishal ook (noodgedwongen) achterwege bleef.
Hoofdact Caliban heeft voor deze tour al hun cd-intro’s meegenomen. Ze lasten hier steeds wat rustmomenten mee in en kondigen hier meteen mee aan van welke plaat er nu iets gespeeld gaat worden. Op zich een leuk idee, ware het niet dat deze intro’s vaak te lang duurden en dat zowel het publiek als de band er dan een beetje ongemakkelijk bijstaan (“Dus… Jij nog bier?”). De vaart werd hierdoor erg uit het optreden gehaald. Caliban blijft echter wel een enorm strakke liveband. De muziek beukte als een idioot tegen de trommelvliezen en de heavy stukken konden mij als metalcore-liefhebber dan ook zeer bekoren.
Het grote minpunt waar Caliban tegenaan blijft hikken is en blijft de cleane zang. Ik vind dat als je niemand in de band hebt die zuiver clean kan zingen, je dit dan ook zo min mogelijk in je muziek moet stoppen. Caliban stopt echter met name op de laatste twee platen in vrijwel elk nummer een uitgebreid clean refrein dat ook nog eens meerdere malen terugkeert. Deze zangstukken worden de zaal ingeslingerd door gitarist Denis, die vaak tenenkrommend vals zingt. Dit is echt een grote storende factor bij een band die verder zo goed en professioneel staat te spelen. Al met al was dit verder wel een erg leuke metalcore-avond.
Links:
Lees ook de interviews die ik voor dit optreden heb gedaan met Caliban en The Agony Scene. En tevens is er nog het interview gedaan door collega Gurbe met Neaera.