Kakelvers en jong belegen: Between the Jars en O.R.k. smaken de Boerderij goed

Lorenzo Esposito Fornasari (‘LEF’) is gezegend met een gouden strot. Zijn stemgeluid lijkt erg op dat van Soundgardens Chris Cornell†. Stel hem op in een ouderwetse ‘supergroep’ met sterspelers als Colin Edwin (bas, ex-Porcupine Tree), Pat Mastelotto (drums, King Crimson) en Carmelo Pipitone (gitaar, Marta sui Tubi) en het etiket ‘grungeprog’ is snel geplakt. In de Zoetermeerse Boerderij, volgens Edwin ‘one of the best venues in the world’, weet men daarmee wel raad. En O.R.k., de band in kwestie (sedert 2014; waar de afkorting voor staat, blijft vooralsnog een mysterie), is er kind aan huis. Ook op de toer ter promotie van de vijfde langspeler (‘Firehose of Falsehoods’, uitgebracht door K-Scope) wordt Zoetermeer niet overgeslagen. Als dank zijn daar, het moet gezegd, té weinig bezoekers getuige van de kundige en sympathieke O.R.k.-performance. Voor de ‘moeilijkheidsgraad’ had je het niet hoeven laten; er wordt compact gerockt—met kop, staart en gevoel voor urgentie. In het voorprogramma lossen de Utrechtse altrockers van Between the Jars (☆ 2021) hun belofte knap in: gelaagde en authentieke nummers met emotie en dynamiek (de eigen referenties naar Radiohead en Talking Heads vallen op hun plaats). Zware-Metalenfotograaf Ruben Verheul voegde zich op 9 mei tussen de fijnproevers en geeft ook zijn lenzen de kost.