Authority Zero in Jeugdcentrum Kavka
7 Mei 2012, Jongerencentrum Kavka, Antwerpen
Ik was maar wat verrast toen ik merkte dat zowat half Groezrock op een schampere tweehonderd meter van mijn deur de instrumenten weer zou oppakken. Nou half Groezrock is inderdaad overdreven maar drie van de vijf bands die die avond op het programma stonden hadden anderhalve week daarvoor al hun opwachting gemaakt in Meerhout. Een toegangskaartje kostte amper acht euro en alles was zeer scoutsfuif-achtig geregeld… Je weet wel, hoe het écht zou moeten zijn! Heerlijk dat soort optredens!
Mijn landgenoten Face The Fax heb ik spijtig genoeg gemist. Het uurschema was namelijk in de laatste minuut overhoop gehaald om Counterpunch ertussen te plaatsen. De bands begonnen een uurtje vroeger te spelen dus liep ik heupwiegend naar binnen op de ska-deuntjes van het Londense Imperial Leisure. Ik kende niets van deze klaarblijkelijk zeer charismatische band. Zanger Dennis stond geen seconde stil en leek op sommige momenten de microfoon aan te vallen terwijl de gitarist en vooral redelijk ronde trompettist met hilarische ‘Fatzilla’-shirt van katoen gaven. De zaal was amper gevuld en we waren een zeer moeilijk publiek. Zo nu en dan had ik zelfs medelijden met die jongens die daar zo hard hun best aan het doen waren. Ook al waren we zulke verschrikkelijke luisteraars, we kregen toch nog gratis schuimwijn van de band: een schuimwijndouche beter gezegd. Vocalist Dennis sprong van het podium, ontstopte de fles en besproeide iedereen gretig met schuim. Ik ben een meisje, ik draag make-up en een bril. Het was allemaal geweldig grappig maar ik heb letterlijk twee nummers lang mijn ogen uitgewreven in de hoop dat het allemaal wat minder zou pikken. Nadat iedereen de volle laag had gekregen propte Dennis dan nog eens de fles in onze mond om ons nog eens te laten genieten van het goedkope Franse goedje. Geweldig!
Imperial Leisure bracht als vreemde eend in de bijt een verschrikkelijk goede show. Er zit heel wat talent in de band. De drummer is echt ontzettend goed en de tweede vocalist, een klein actief gastje, heeft een gouden stem. Maar wat voor muziek maken deze Londense heren nu precies? Dat valt moeilijk te beschrijven. Noem het ska rock met hiphop-invloeden en typisch Londense vocalen. Ik heb alleszins twee albums aangeschaft. Een band wiens tourdata ik zeer goed in het oog ga houden! Wat een feestje!
Volgende aan de beurt was Counterpunch. Deze vriendelijke jongens uit Chicago waren de verrassing van de avond. Ze stonden niet op de affiche maar besloten toch maar een set te spelen. Mij hoor je in elk geval niet klagen! Het was een plotsklapse verandering wat het optreden betreft. Waar hun voorgangers zich nog het hele podium eigen maakten bleven de jongens van Counterpunch braafjes achter hun gitaar staan. En dat deden ze goed. Het geluid was niet altijd alles maar het bijna foutloos uitvoeren van de nummers maakte dat bijna goed. Ik had ze gemist op Groezrock en was dus maar al te blij om hen hier nog even mee te pikken. Spijtig genoeg was de zaal niet veel voller dan een half uurtje geleden en waren er amper mensen die vooraan het podium durfden te staan. Toen de zanger opriep voor een circle pit wist hij niet wat hij te zien kreeg. Drie halvegare zotten liepen rondjes rond enkele gierende toeschouwers en stopten buiten adem toen het nummer gedaan was. ‘Dat was ofwel de raarste ofwel de coolste circle pit die ik ooit gezien heb’, besloot hij lachend in de micro. Voor de rest verliep het optreden redelijk sereen. Geen geweldige uitspattingen. De jongens deden waarvoor ze gekomen waren: muziek spelen. Het publiek bleef even moeilijk en dat hielp de sfeer er natuurlijk ook niet op vooruit. Counterpunch speelde een zeer goede set. Ik ben blij dat ik ze ‘back to basics’ op een klein podium heb mogen aanschouwen want dit is één van die bands – net zoals de twee volgende bands trouwens, die op deze manier het best tot zijn recht komt.
Next up: Versus The World. Ik had deze band al wel op Groezrock gezien maar om eerlijk te zijn is het hier in dit kleine gezellige zaaltje een pak indrukwekkender dan op dat grote podium. Chris Phillips, gitarist van Lagwagon voelt zich als een vis in het water op het podium. Hij zoekt maar al te graag zijn collega Mike Davenport (bassist bij punkrockgroep The Ataris) op om rug tegen rug aan de snaren te trekken of hand tegen hand te strummen. De kleine zanger heeft een verschrikkelijk mooie stem die hij perfect weet te buigen naar het timbre van het nummer. Dit viel me al op wanneer ik naar het album van Versus The World luisterde maar hier live, met de band op nog geen veertig centimeter van mijn genietende neusje, vielen de sterke kanten van deze band me nog meer op. Ik hoef jullie zeker niet te vertellen dat Chris en Mike ontzettend goede muzikanten zijn. Wanneer je van dichtbij hun vingerzettingen en snaarplukken volgt wordt het duidelijk dat ze nóg beter zijn dan je eerst kon vermoeden. Versus The World werd in 2005 gevormd. Sindsdien hebben ze nog maar één album uitgebracht – een zonde inderdaad. Voor het podium teamde ik op met Rod van Counterpunch om als één van de weinigen dichter dan twee meter van het podium post te vatten. Het geluid was hier natuurlijk niet alles maar Versus The World is zo’n verschrikkelijk goede band dat ze de steun van de enkeling vooraan meer dan verdienen. Rod wist me te vertellen dat Counterpunch momenteel samen met Versus The World op tour is en nog enkele dagen met Authority Zero op het podium te vinden is. Een mooie combo als je het mij vraagt!
Hoofdact van de avond was Authority Zero. Hun optreden op Groezrock 2012 vorige week was een topper en ik had het gevoel dat dit vandaag niet anders zou zijn. Het publiek dat nu massaal naar het podium stroomde had er heel wat zin in. Een plaatsje vinden om je voeten neer te planten ging niet altijd even goed dankzij het podium dat net onder je knieën prikt, een zwetende Jason De Vore die boven je kruin hangt en een hele resem rondspringende fans achter je. Het was A Passage In Time die het spits mocht afbijten. Het publiek ging vanaf de eerste noot al helemaal wild. Geen pogo in het kleine zaaltje, maar wel een heleboel crowdsurfers die door tien maffe rondspringende fans op handen gedragen worden en vooral veel contact tussen muzikant en fan. Ook Taking On The World deed de kleine menigte gek gaan. Er werd gretig meegezongen en Jason leende de microfoon zo nu en dan eens uit aan een meekwelende fan. Wat me nu vooral opvalt is dat Authority Zero gezegend is met een verschrikkelijk goede bassist. De meeste mensen kijken natuurlijk enkel naar de frontman maar ook de andere leden verdienen wat kijklustigen. De bassist gebruikt zijn plectrum op een rare, bijna niet te beschrijven manier en wanneer je goed luistert hoor je thuis waarschijnlijk ook wel dat de baslijnen complexer zijn dan bij je gewone dagelijkse portie punkrock. Eén van de nummers die zoals verwacht het best ging scoren die avond is hun bekende Revolution. Bier en lichaamsdelen vlogen euforisch in het rond terwijl de voorste rij bijna op het podium werd geduwd of weggedragen werd op de handen van toeschouwers. De hele zaal stond op zijn kop. Afsluiten deed Jason in stijl. Met zijn akoestische gitaar in aanslag bracht hij Get It Right. Een geweldige ervaring om van dichtbij te mogen meemaken. Afgesloten werd met Sky’s The Limit wat het publiek zoals verwacht een laatste keer helemaal uit zijn dak deed gaan.
Er werd veel bewogen, veel gedronken en veel gefeest maar dit is vooral een avond waar goede muziek hoogtij vierde. Ik heb vier steengoede groepen gezien en ik trek met een goed gevoel naar de kroeg met Imperial Leisure: er is nog hoop voor de muziekwereld! Wat een concert!
Setlists:
Imperial Leisure
- First Past The Pump
- Bitter And Twisted
- Jenny
- Sitting In The Middle
- The Beast
- Can’t Lie
- Dead Model
- Alperton
- Sombrero
- Mots
- London to Brighton
- Dancefloor
- Landlords Doughter
Counterpunch
- We Believe
- Shot From The Hip
- Curtain Closed
- Blue State Blues
- Team Player
- Heroes And Ghosts
- Constraints And Anchors
- March Of The Paper Tiger
Versus The World
- Is There No End?
- Mason Grace
- She Sang The Blues
- Kids Are Fucked
- Ghost In A Bottle
- Medillin
- Lullabye
- Donner Pass
- Fond Farewell
Authority Zero
- A Passage In Time
- Liberateducation
- No Regrets
- Taking On The World
- Crashland
- Take Back
- The New Pollution
- Superbitch
- Revolution
- Brick In The Wave
- Break The Mold
- Get It Right
- Sky’s The Limit
Links