Architects verbouwt AFAS Live vakkundig

De enorme rij voor AFAS Live verraadt dat er weer een top line-up aan bands wacht om op te treden. En niets is minder waar, want Architects staat deze vrijdag 26 januari op het programma samen met Spiritbox en Loathe als support. Geen show om te missen dus. Zware Metalen is er natuurlijk ook bij, met een dubbelrol voor Lonneke Prins die deze avond voor u presenteert in woord en beeld.

Het is aan Loathe om als eerste het podium van het uitverkochte AFAS Live te betreden. De helft van het publiek is alleen nog niet binnen als de show begint. Dat is niet per se uit onwil, maar: wachtrij. Terwijl op het podium de rook zich verzamelt, zeer waarschijnlijk niet alleen veroorzaakt door de twee wierookstokjes die liggen te branden op wat podiummateriaal, doven de lichten en vult de zaal zich met klassieke muziek (Pavarotti – Turandor, Act III: Nessun Dorma, voor de liefhebber). Een enorm contrast met wat volgt als de heavymetalband uit Liverpool vervolgens het nummer Gored inzet. Ik mag dat wel.
Frontman Kadeem France heeft er overduidelijk schik in en kunnen we her en der op een brede glimlach betrappen terwijl hij over het podium, inclusief catwalk, danst. Het publiek is gelijk ingepakt en klaar voor de rest van de avond.

De rij voor de hoofdingang is inmiddels nóg langer geworden. Ik hield dit niet voor mogelijk, maar ik zie het toch echt. Voor een aantal mensen komt het dus wel goed uit dat Spiritbox een kwartier later begint dan aangekondigd. Er gaan wat geruchten dat frontvrouw Courtney LaPlante kampt met griepachtige klachten. Dat zorgt voor een klein beetje spanning her en der, maar toch komt de voltallige formatie uiteindelijk tevoorschijn en Courtney klinkt lang niet slecht! Deze eveneens heavymetalband, uit Canada, ligt al vrij hoog in het schap der populariteit, wat ook blijkt uit de reactie van het publiek en de omhoog schietende mobiele telefoons met filmfunctie. Dit is op zich natuurlijk niet vreemd bij een concert, maar voor mij wel een bevestiging dat Spiritbox al meer dan support is. Voor mij in elk geval voor herhaling vatbaar!

Don’t Stop Me Now van Queen wordt luid meegezongen. Het enthousiasme van het publiek groeit opnieuw, want dit betekent dat Architects aan zijn set gaat beginnen. En hoe. Het podium is één grote trap, bestaande uit schermen met lichten, visuals en teksten die zowel als podium en als backdrop zal dienen gedurende de show. Je zou de bandnaam haast letterlijk gaan nemen. Architects trapt af met Seeing Red, de meest recente single, en zanger Sam Carter verschijnt ten tonele. Ik moet toegeven dat ik even moet zoeken voor ik dat door heb. Het enthousiasme en de energie is daarentegen niet te missen.

Ongeveer halverwege de set krijgen we het vervelende nieuws te horen van Sam dat we allemaal een keer dood gaan. Met als volgende boodschap dat we allemaal goed moeten genieten van het hier en nu. Hij eindigt zijn speech met “For Tom Forever”, refererend aan de in 2017 overleden Tom Searle, één van de twee broers die de band oprichtten in 2004. Het nummer dat op deze toespraak volgt is dan ook Doomsday, het laatste nummer waar Tom nog aan mee heeft gewerkt.
Terwijl ik dit stukje typ, lijkt het donkerder dan dat het op dat moment was. Het is juist heel positief en een ode aan een geliefd bandlid dat er niet meer is. Ook moeten we niet vergeten dat ondanks de energie en het gala aan visuele effecten, de teksten niet over madeliefjes en pinguïns gaan. Dus een stukje doom en gloom is ook weer niet buitensporig.

Deze personal touch tussen de bedrijven door zorgt voor een stukje verbinding tussen artiest en publiek. Iets waar de band naar streeft en wat ook gelukt lijkt gezien het feit dat ze hun Nederlandse publiek in elk geval al verdubbeld hebben, aldus Sam. Ik heb het zelf niet onderzocht.
Mocht je als toeschouwer niet zo’n behoefte hebben aan zulks geneuzel, dan rest er nog een hele interessante show, die van begin tot eind ontzettend boeiend is en zeker nog bijblijft naderhand. Voor de ultieme fan moet het een goed thuiskomen zijn. En als er nog zwevende liefhebbers waren die eigenlijk voornamelijk voor Spiritbox kwamen, is het hoogstwaarschijnlijk dat ook zij gezwicht zijn voor de charmes van Architects.