Spoil Engine is een band waarvan menigeen wel een paar nummers gehoord heeft de afgelopen jaren. Deze van oorsprong Belgische band (intussen is het wel 50/50 Belgisch/Nederlands) timmert al jaren aan de weg richting de (sub-)top. Zo werd eerder werk gelanceerd op het Roadrunner-label, maar komen de platen Stormsleeper en het huidige Renaissance Noir uit via Arising Empire/Nuclear Blast. En dan weet je het wel natuurlijk. Er is hard gewerkt door de band aan de sound en de muziek, maar ook aan het op poten zetten van een hele resem optredens in binnen- en buitenland om zo alle hongerige honden verspreid over de aardbol te kunnen voederen. Een uitgelezen moment dan ook om net voor de lancering van de nieuwe plaat een Skype-interview te doen met de aartsvader en gitarist van de band: Steven’Gaze’ Sanders.
Steven, bedankt om ons te woord te staan! Voor zij die de band niet kennen, de weinigen, vertel ons over je geesteskind, Spoil Engine?
Bedankt in eerste instantie om te luisteren naar wat ik jullie te vertellen heb! Tja, Spoil Engine moet je eigenlijk in twee fases bekijken. Je hebt de fase vanaf het ontstaan van de band met toen nog de mannelijke vocalen en de fase daarna, wanneer Iris Goessens in de band is gekomen. In die beginfase waren er ook wat wisselingen binnen de band. Nu, het was ook de fase dat we aandacht kregen van Roadrunner Records. Ze lanceerden toen het Antimatter album. Dat was voor ons een grote stap voorwaarts. Ter voorbereiding van de huidige plaat, Renaissance Noir, hebben we bewust gekozen om het live-gebeuren even stil te leggen om ons alzo helemaal te kunnen focussen op die nieuwe plaat.
Je zegt het twee fases inderdaad, nu je kan de band ook opdelen in twee kampen, een Belgisch en een Nederlands, werkt dat wel?
Ja, is waar (lacht), zo kan je het ook zien. Nu, twee kampen zijn er niet. We zijn één band en dat voel je ook, iedereen doet zijn duit in het spreekwoordelijke zakje. Wat ik oprecht apprecieer aan Nederlanders is hun directheid en openheid. Zo zijn ze, in tegenstelling tot de Belgen, niet vies om hun bescheidenheid wat aan de kant te schuiven en alzo het product ook echt te verkopen. Daar kunnen we wel iets van leren. Neem nu R!ot, dit nummer stond voor we het wisten op de editorial list van nu-metal op Spotify, dit moet je gebruiken, dit moet je promoten! Trouwens als je daar staat, heb je ook gelijk door hoe het draait als band. De Nederlanders hebben in tegenstelling tot ons Belgen ook vaak gemakkelijker en bredere support vanuit de overheid. Zo kan je op elke plek in de wereld aan fans vragen om wat Nederlandse bands op te sommen, die komen vlot boven. Over de Belgische bands moeten ze vaak toch langer nadenken. Dat heeft met steun, promotie en reclame te maken. Dat is wat ik bedoel, dat heb je als band ook nodig.
Daar heb je een punt, nu als band heb je ook de support en back-up nodig van een goed label, niet? Hoe verloopt de samenwerking met Arising Empire?
Juist! De samenwerking met Arising Empire, dat ook ons vorige album Stormsleeper, uitbracht, verloopt erg vlot. Je voelt meteen dat heel die entourage er is, er staat. Je overstijgt alzo direct ook het lokale, nationale gebeuren. Je bent geen middelklasse meer, als die al bestaat. Dankzij de marketing machine sta je direct op de kaart. Je krijgt ook de mogelijkheid om in package deals mee te gaan en dit opent dan weer andere deuren, omdat die wereld toch vrij klein is. Ze pikken je er dan weer direct tussenuit.
De nieuwe plaat, we hadden het er net al even over, Renaissance Noir, komt er bijna aan. Wat betekent de titel voor jullie?
Het is de wedergeboorte van de band Spoil Engine. Er is de laatste jaren zo veel gebeurd dat we misschien de band opnieuw centraal moesten zetten, het band-gebeuren staat in het midden, dat is de essentie. Daar moesten we naar terug. En noir? Ja, vaak gaan moeilijk periodes ook gepaard met een soort pissed-gevoel, vandaar donker – noir! We blijven natuurlijk ook een metalband!
Die nieuwe plaat is ook weer anders, minder catchy, heb ik de indruk. Op Stormsleepers had je nummers als Weightless of Doomed Or Die die je vlotjes kon meebrullen, dat heb je nu minder.
Helemaal juist, we klinken donkerder, harder maar ook weer diverser. Het is meer direct in je gezicht. Dat was ook de bedoeling. Misschien goed ook dat het in de eerste draaibeurt niet te catchy is, dan ga je ook meer luisteren en ontdek je de identiteit van de band.
Dat geheel, die identiteit als band, dat hoor je echt wel op de nieuwe plaat, in de nummers komt dat sterk naar voren. Ook productiegewijs is dit een erg sterke plaat! Zo vind ik persoonlijk dat de bas echt knorrend en extreem lekker ingemixt staat.
Dat heb je goed opgepikt. Eigenlijk hebben we elk ons deel opgenomen in onze eigen home-studios. Zo werden de zanglijnen van Iris opgenomen bij haar in Maastricht en voor de bas ja, daar heeft Dave De Loco echt wel extreem zijn best voor gedaan. Hij werkt echt wel met super pro-materiaal en dan krijg je dit resultaat natuurlijk. Het geheel hebben we weer bij elkaar laten komen ditmaal ook met de hulp van Henrik Udd. Deze kerel is echt fantastisch. Het is de man die werkt met onder andere Architects, maar oorspronkelijk ook aan de knoppen zat in de befaamde Fredman Studios. We zijn voor de mixing een aantal dagen naar Zweden gevlogen om met hem te werken en dat loopt altijd geweldig vlot. Ook nu zijn we weer erg tevreden over het resultaat en de onderlinge samenwerking.
Eerder toevallig! We waren bezig met de opnames en pre-producties en toen kreeg ik telefoon van een goede vriend van ons, Chris Paccou alias AK, die in het verleden nog samenwerkte als geluidsman met onder andere Napalm Death maar dus ook met de mannen van Carcass. Hij was net ook met iets bezig en Jeff Walker was daar aanwezig blijkbaar. Dus heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of Jeff niet een paar lijnen op de nieuwe plaat wilde inzingen. En zo gezegd, zo gedaan. Dat ging echt heel vlot! Die opnames waren extreem snel geregeld en in orde. We zijn daarna nog wat gaan eten en drinken (lacht) en dan hoor je natuurlijk de verhalen… boeiend moet ik zeggen (lacht harder).
Spoil Engine heeft ook, als je het over optredens en live-gigs hebt, al wat rondgezworven over de wereldbol. Wat is jullie of jouw persoonlijk het meest bijgebleven?
Niet moeilijk! De eerste keer op Graspop, dat was in 2007. Dat was ongelooflijk. Daar wil je als band staan natuurlijk, daar werd het maagdenvlies als bij wijze van spreken doorprikt. Tja, ook de optredens in China en Rusland zijn erg speciaal gebleken. De fans daar zien je echt als een grote band, ze worden helemaal gek. Ik moet zeggen ondanks het feit dat je daar erg ver van huis bent, de optredens ongelooflijk zijn georganiseerd. Ze bouwen zo een circus op, op enkele dagen, voorzien dat van het meest fantastische materiaal, je kan dan als band je vervolgens gewoon focussen op het brengen van je muziek. Schitterend.
Ik neem aan dat ter promotie van de nieuwe plaat er weer heel wat op til staat? Kan je al iets zeggen?
Ja maar niet te veel (lacht)! Als je bij een label zit als Arising Empire dan weet je dat de grote shows er sowieso bijzitten. Denk maar aan een Wacken of Summer Breeze ofzo. Daarnaast hebben we een andere booker voor Europa, dezelfde als Anthrax en Butcher, dus dat opent ook weer wat andere deuren. Maar nog even geduld…
Misschien buiten de comfortzone, maar een vraag die ik altijd interessant vind om stellen: is er buiten de muziek nog iets anders waar je je tijd in kan steken en het hele gebeuren wat kan loslaten of relativeren?
Eigenlijk steek ik heel veel tijd in de band en het gebeuren daarrond, wat niet onlogisch is. Ik heb daarnaast ook mijn eigen bedrijfje en misschien is het wel zo dat de stress die daar ontstaat ook weer weg gaat als ik met de band bezig ben en vice versa.
Bedankt Steven! Misschien nog een aantal overpeinzingen of beroemde laatste woorden die je wil delen?
Do not try to be the best, be different! Dat is altijd de leuze van Spoil Engine geweest. Kruip niet in het gat van een ander, neem zelf alles in handen!
Links: