Op 26 mei komt het nieuwe album van death/thrashgezelschap Legion Of The Damned uit. In aanloop daarnaartoe mag Zware Metalen halverwege februari al met Maurice Swinkels (zang) en nieuwkomer Fabian Verweij (gitaar) spreken. Maurice en Fabian laten weten dat dit interview nummer 23 van de dag is en dat er hierna nog een te gaan is. Op wat meligheid aan het begin na is daar echter niets van te merken. Sterker nog, beide heren spreken vol enthousiasme over het nieuwe werk en als ik ze niet af en toe had afgekapt dan hadden ze eigenhandig het kleine halve uurtje wat we krijgen toebedeeld volgeluld.
Goedenavond, jullie zijn er klaar voor?
Fabian: zekers! Wat ben je precies van plan dan, hahaha. Na jou nog een interview en dan is het klaar.
Maar het lijkt me wel leuk om te praten over jullie nieuwe release?
Maurice: ja… de eerste twee interviews wel ja, haha.
The Poison Challice wordt aan ons aangeboden onder embargo en er mag ook niet worden aangekondigd dat deze release eraan komt. Waarom is dat?
Maurice: er is inderdaad nog niets online gekomen over onze nieuwe plaat. We zouden in eerste instantie in maart allerlei interviews doen. Ik was zelf ook enigszins verbaasd dat het label zei dat het ook wel in februari kon. 27 Februari komen de hoes en de eerste video online. Dit is ook wel een goede tijd. We hebben in maart twee shows staan en er moet ook nog gerepeteerd worden. Ik vind het zelf ook wel fijn dat we dit nu op dit moment doen. En de magazines die ons interviewen kunnen het rustig opzij leggen en publiceren wanneer ze willen. Er komt dus in de aanloop naar het nieuwe album al wet wat online. In januari hebben we een video opgenomen in Polen voor Beheading Of The Godhead. Daarna verschijnt er van het titelnummer een lyricvideo en dan van Contamination nog een video.
Fabian: Maurice vroeg me er in 2017 bij. In 2018 deed ik mijn eerste show met Legion Of The Damned in Noorwegen. Verder gebeurde er in dat jaar niet veel. In 2019 was de release van Slaves Of The Shadow Realm. Ik heb alle clubshows en festivals meegedaan en speelde mee in Brazilië en Japan. In 2020 deden we een toer met Destruction, Suicidal Angels en Final Breath. Ook daar was ik bij en bij het laatste optreden van die toer vroegen ze of ik een vast bandlid wilde worden. Ik hoefde daar niet heel lang over na te denken. Het klikte gewoon heel goed. Ik vind het zelf ook goed gaan en het is een mooie kans. Iedereen in Legion Of The Damned is super gedreven, we werken goed samen en het is allemaal fantastisch geregeld. Ik hou zelf wat mee van gelaagdheid en melodie in de muziek. Daarnaast hou ik ook erg van solo’s. Dat waren precies de dingen die Legion Of The Damned in hun muziek wilde stoppen. Voor mij was dit een mooie kans om datgene wat ik altijd al deed nu voor een veel groter publiek te doen. Ik heb nu ook het hele schrijfproces meegemaakt en dat ging erg gemakkelijk. Alles verliep heel soepen en iedereen stond over al voor open. Het was erg democratisch allemaal en erg leuk om mee te maken. We hebben nummer voor nummer afgewerkt totdat iedereen het helemaal fantastisch vindt. Erg gaaf om te doen.
Oké maar nou wil ik even van Maurice horen hoe het écht zit. Misschien kun je even de ruimte verlaten?
Beiden: hahaha.
Maurice roept tussen het lachen door dat Fabian een eikel en lul is en scheldt nog even op hem door terwijl Fabian keihard lacht.
Maurice (inmiddels op serieuze toon): Twan wilde The Poison Chalice eigenlijk zelf schrijven. Maar als je Fabian een vinger geeft… Haha. Nee, serieus: Fabian is een supergoede gitarist die de solo’s uit zijn mouw schudt. Twan stelde dus voor om de hele plaat te schrijven, inclusief de solo’s die Fabian dan in mocht spelen. Ik vond dat een beetje een rare gedachte en wilde Fabian het liefst helemaal in de band nemen en overal bij betrekken. Op die tour waar Fabian het over had, hebben we het erover gehad om hem een vaste plek in de band te geven omdat alles klopte. Dat hebben we gedaan en Fabian brengt met zijn gitaarspel ook weer allemaal nieuwe ideeën in de band. Het pakte gelukkig allemaal goed uit. Het was ook niet makkelijk voor Fabian om in te voegen want we waren al een goed team dat goed op elkaar is ingespeeld en alles is bij ons goed geregeld. In het verleden ging dat met Twan ook zo. Hij speelde al in allemaal bandjes maar kwam ineens in een band waar alles goed geregeld was. Van de andere kant waren er ook al ongeschreven regels waar hij in het begin moeite mee had. Met een nieuw bandlid moet het wel klikken en we nemen ook niet iedereen zomaar op in deze band. Onze instelling op dit punt is altijd: liever iemand voor altijd aannemen dan het een half jaar aankijken en diegene er weer uit gooien.
Fabian vult aan: er zijn ook veel facetten van belang: de samenwerking, het creatieve proces, samen verantwoordelijkheid dragen, het zakelijke gedeelte en niet in de laatste plaatst de persoonlijk klik. Tijdens het reizen met Legion Of The Damned zit je toch veel bij elkaar met vaak weinig slaap. Dat geeft soms irritatie en ook dan moet je met elkaar om kunnen gaan.
Ik heb The Poison Chalice al mogen beluisteren en het viel me op dat hij heel breed klinkt en toch als het ware ademt. Met twee gitaristen, een drukke drummer en Maurice die daar over heen zijn scheur open trekt komt er toch geen muur van geluid op je af en klinkt alles lekker dynamisch.
Fabian: we hebben tijdens het schrijven elk nummer te geven wat het nodig heeft. Soms ging dat proces heel snel en soepel en soms duurde het wat langer allemaal. Bij het schrijven hebben we heel bewust melodieuze stukken toe te voegen op een plek waar dat kan of voor de dynamiek alleen de basgitaar te laten spelen, of een stuk drums om te draaien. Dat zijn allemaal weloverwogen keuzes geweest om het wat lucht te geven zoals jij ook al zegt. Elk nummer moet voldoende dynamiek en een hok hebben. Wat dat betreft is over alles nagedacht. Maurice: de productie is daar ook een belangrijk onderdeel van. Ook geluidstechnisch hebben we keuzes gemaakt. Qua ritmesectie bijvoorbeeld. Die buldert live aan alle kanten en dat wilden we op plaat ook zo hebben. Fabian: ik ben een gitaarnerd en wilde dat de gitaren superveel definitie hebben. In het mid-gebied van de gitaren wilden we veel definitie, daar moest de zang bovenop liggen. De basgitaar en de lekker geproduceerde drums liggen daar weer onder. Niets zit elkaar in de weg en dan krijg je inderdaad een sound die lijkt te ademen.
Om even terug te komen op de gelaagdheid: Maurice lijkt op dit album, meer dan ooit, over de gitaren heen te schreeuwen en als het ware een nieuwe laag er overheen te leggen in plaats van elke ruimte te willen vullen. Ik vind dat echt een verschil met voorgaande cd’s.
Maurice: Je bedoelt dat ik niet alles vol wil proppen?
Ook, maar nu lijk je je blaffende stem over de galopperende riffs heen gelegd te hebben.
Ja, ik wil niet alles meer vullen en heb tegen degene die de teksten schrijft ook gezegd dat hij ruimte over moet laten. We hebben Fabian nu dus kunnen meer doen. Er werd altijd wat lacherig over ons gedaan omdat we geen solo’s wilden spelen. Maar vroeger, met Richard, hadden we altijd de muziek klaar en wisten waar de teksten zouden komen. In de studio beslisten we dan nog waar ruimte was voor een solo. Vaak was die er niet. Als we tien nummers hadden, waren er twee waarvan we ergens nog wel vijf seconde ruimte vonden om een solo in te stoppen. We deden dat altijd zo. Het was niet dat we geen solo’s konden of wilden verwerken in onze nummers. Die ruimte was er gewoon niet en dat kwam door onze manier van schrijven. Ik zei nu tijdens het schrijven van de muziek en teksten: zorg dat er ruimte is voor een gitaarbattle en gooi niet alles vol met zang. Het vroeg dus een andere manier van schrijven.
Fabian vult aan: de ruwe verse van de nummers gingen dit keer naar de tekstschrijver en daar stonden al solo’s op. Hij wist dus al op welke punten in een nummer geen tekst kon komen. Dat was allemaal veel meer afgebakend deze keer. Maurice: vorige keren ging ik met de tekstschrijver aan de slag en de rest van de band wist nog niet op welke punten in een nummer ik ging zingen. Dat hoorden ze pas in de studio. Vooral Richard zei nog weleens dat hij op een bepaald stuk een solo wilde doen. Dat kon dan niet omdat er al zang op zat. Die communicatie was destijds ook anders. We hebben dat altijd geaccepteerd en het was voor ons prima. Dit keer, met twee gitaristen, wilden we ook stukken die niet vol geblaft werden zodat zij ook hun gang konden gaan op bepaalde passages.
Behold The Beyond is het op een-na-langste nummer uit jullie oeuvre.
Maurice: grappig dat je dit opvalt, ik weet dat zelf helemaal niet. Ik weet wel dat het een lang nummer is. Fabian: het zit tegen de zeven minuten aan, toch?
The Final Godsend duurt precies twee seconden korter.
Fabian: oké… ik weet dat ze vroeger zeker niet de vier minuten aan wilden tikken.
Maurice: ja, Erik vond het al snel te lang en dan moest er iets worden ingekort.
Maurice gaat verder: het is achteraf raar om dat soort ongeschreven regels gehad te hebben. Als het een gaaf nummer is, mag het best langer duren of een langer intro hebben.
Fabian weer: we hebben nu gewoon nummers geschreven die zo lang zijn als ze blijkbaar moesten zijn. Wat wel grappig is, is dat de producer het laatste nummer op dit album iets langer heeft gemaakt door het einde te dubben. Dat luistert net even wat lekkerder. Maurice (terwijl hij zijn wijsvinger op zijn lippen legt): wat je daar op het eind hoort, is niet zo ingespeeld. Fabian (besmuikt lachend): maar het is wel ingespeeld! Na de laatste gitaarsolo’s heeft de producer het refrein met de zang er achteraan geplakt. Bij het terugluisteren reageerde de rest van de band er verder niet op en dacht dat het zo hoorde maar het is niet zoals we het hebben opgenomen. Het werkte verder goed dus hebben we het zo gehouden.
Heb je nu al nummers die je heel graag live wilt spelen omdat je verwacht dat het publiek uit zijn dak zal gaan?
Maurice: ik weet natuurlijk welke nummers we straks live gaan spelen. Mijn favoriet, Progressive Destructor zit daar ook bij. Dat is een nummer waar veel in zit. Het is echt een “banger”. Het titelnummer zullen we ook doen, dat is gewoon een lekker nummer. Beheading Of The Godhead, waar we dus een video van hebben gemaakt, spelen we ook live. Elk nummer is in principe lekker maar je moet op een gegeven moment toch een selectie maken. Je kunt nu eenmaal niet alles live spelen. Sowieso moeten we de nummers waar een video van is, live gaan spelen omdat de mensen die al kennen. Dat moeten ook de teaser worden om de rest van het album te gaan kopen. Fabian: dit is een album waarvan we in principe elk nummer wel live kunnen gaan spelen, ze zijn er goed genoeg voor. (Maurice knikt hevig als Fabian dit zegt). Maar mensen willen ook de oudere nummers horen en onze speeltijd is nu eenmaal beperkt, zeker als we op een festival spelen. Maurice neemt het over: we krijgen achteraf altijd de vraag waarom we dít nummer of dát nummer niet hebben gespeeld. Je moet nu eenmaal keuzes maken.
Maurice, jij hebt een vrij karakteristieke stem. Wordt je weleens gevraagd voor een gastbijdrage?
Ja, vaak zat maar ik zeg altijd nee. Ik heb er gewoon geen zin in. Het is voor mij helemaal niet leuk om zoiets in de studio in te moeten zingen. Vaak is het ook maar voor een nummer en ik heb geen zin om voor een nummer een tekst te moeten leren, helemaal naar de studio te gaan en het daar in te zingen. Als ik het vaak zou doen, is het niet meer speciaal. Het wordt snel een gimmick. In de beginjaren hebben we er weleens aan gedacht Mille (Petrozza, Kreator -CS) te vragen. Ja, ik werd toen vaak gevraagd en deed overal aan mee. Het was toen ook al snel niet meer speciaal. Ik werd destijds ook veel gevraagd door bands waar ik nog nooit van had gehoord om iets in te komen zingen. Ik zie niet in wat ik daarin te zoeken heb. Ik zou het eerder een compliment vinden als bijvoorbeeld Destruction of Kreator me zouden benaderen en vragen of ik iets bij hun wil doen. Dat gaat natuurlijk nooit gebeuren maar ik zou het wel heel tof vinden! Maar bands die ik niet ken en die me out-of-the-blue gaan mailen en vragen of ik mee wil doen… Ik heb daar niks mee. Ik wil mijn stem liever voor Legion Of The Damned houden maar word vaak zat gevraagd.
Komen er nog andere versies uit van The Poison Chalice zoals van eerdere release waar nog weleens een DVD bij zat?
Maurice: hij zal sowieso nog wel vinyl uitkomen en net als bij Slaves… als digipack. Dat doen we nu weer met als extra een paar live nummers van Eindhoven Metal Meeting en van de stream die we in coronatijd deden voor Dynamo. Een DVD is tegenwoordig wat lastiger. Wie draait die dingen nog? Ik heb bijvoorbeeld geen DVD-speler meer. Persoonlijk ben ik geen fan van live-cd’s maar het label wil er toch wel iets extra’s bij doen. Ik vraag me altijd af wie er nu nog naar live-cd’s luistert, het is dan ook meer een hebbedingetje. Dat is wat ik op dit moment weet maar we doen niets meer met grote boxen ofzo. Vinyl is wat anders, dat willen mensen nog wel hebben en wordt ook weer gedraaid. Net als cassettes trouwens. Maar ook dat zijn vaak hebbedingen want niemand luistert nog naar cassettes.
Volgens mij zijn we door de tijd heen. Bedankt voor jullie tijd. Willen jullie nog ergens op terugkomen of het laatste woord hebben?
Maurice: onze video komt dadelijk uit dus check it out! Deel het vooral online en hopelijk is er animo voor. Heel erg bedankt voor dit interview en voor je tijd!
Links: