De van oorsprong uit Siberië afkomstige band Welicoruss speelde op 3 september in het Zwolse Hedon. Zware Metalen was erbij en sprak na afloop met de bandleden.
Het had nog wel wat voeten in de aarde, dit interview. In eerste instantie wordt er een afspraak gemaakt om de band voorafgaand aan het optreden te interviewen. Als ik ‘s middags op de afgesproken tijd bij Hedon ben, is er van Welicoruss geen spoor. Via een van de bandleden van Opus Irae (die samen met Morgarten als voorprogramma fungeren) kom ik er achter dat de band nog onderweg is vanuit Duitsland. Waar de heren exact zijn en hoe lang het zal duren voordat ze er zijn, wordt echter niet duidelijk. Uiteindelijk arriveren ze rond 20:00 uur bij de zaal en stapt uw verslaggever voor de tweede keer die dag op zijn fiets richting Hedon.
De bandleden nodigen me vervolgens uit voor een praatje in de kleedkamer, maar maken duidelijk dat het eigenlijke interview pas na het optreden plaats kan vinden, omdat er nog geschminkt en omgekleed moet worden. Wanneer er dan, ver na middernacht, een interview afgenomen kan worden, blijkt de band alle tijd te nemen en een duidelijke visie voor ogen te hebben. De antwoorden komen van zanger Alexey Boganov (AB) en gitarist Gojko Maric (GM).
Stel jezelf eerst maar eens voor.
AB: Ik, Alexey Boganov, ben de zanger. Ik speelde eerst gitaar, maar doe nu alleen de vocalen. Ik heb Welicoruss opgericht en het concept erachter bedacht. Ik schrijf het grootste deel van de muziek en arrangeer die ook. Daarnaast schrijf ik de teksten. In 2005 is de band opgericht, in eerste instantie als soloproject. Destijds wist ik nog niet welke kant ik muzikaal op wilde gaan, maar wel dat ik metal wilde maken. Op de eerste demo’s staan daarom ook industrial- en paganinvloeden en zelfs wat death metal. Daarna evolueerde de muziek naar een meer pagan- en blackmetalkant. Ik was in die tijd gek van Nocturnal Mortem. Zij maakten muziek die in die tijd uniek was. Ik nam verschillende demo’s op waarop dezelfde nummers stonden, maar dan in verschillende vormen. Uiteindelijk vormde ik in 2007 een band. In 2008 kwam ons debuut uit. Het label waar we destijds bij zaten deed veel aan distributie en we konden op toer in Rusland. Vanwege het feit dat wij toen in Siberië woonden, maakten we veel kilometers in een korte tijd. Het was nogal een wilde tijd en toen we terugkwamen leefden we als wilde beesten. We zagen letterlijk groen van de wodka, haha.
En jullie zijn op dit moment ook op tour.
GM: Wij zijn eigenlijk het hele jaar op tour, waarbij we ons vooral concentreren op optredens in het weekend. Soms hebben we dus een korte tour van drie dagen, maar we spelen ook weleens vijf dagen achter elkaar.
AB: Ons doel is om op professionele basis muziek te maken. Daarvoor is het nodig dat we zoveel mogelijk spelen. Er zijn bands die een paar optredens per maand doen en dan denken dat ze een rockster zijn. Zo werkt het natuurlijk niet. Je moet zoveel mogelijk, bijna als een slaaf, werken. Alleen door veel live te spelen, zorg je ervoor dat mensen je leren kennen.
Is optreden daarom voor jullie belangrijker dan het opnemen en het verspreiden van een cd?
GM: Beiden zijn belangrijk. Het heeft geen zin om een cd op te nemen als je die vervolgens niet goed kunt promoten.
AB: Precies. We proberen mensen geïnteresseerd te krijgen in de muziek die we promoten en op die manier raken ze ook geïnteresseerd in een nieuwe cd. Daarom nemen we ook onze tijd voor de volgende cd. Hij moet echt goed worden.
GM: En daarom touren we nu ook zoveel. We willen in twee jaar tijd een groot deel van Europa bestrijken en een fanschare opbouwen. Pas als dat is gelukt, gaan we de volgende cd opnemen.
Je geeft aan dat je je richt op de Europese markt, maar al jullie teksten zijn in het Russisch. Is dat niet tegenstrijdig met wat je net zei?
GM: Nee, volgens mij niet. Er zijn zat mensen die interesse hebben in een andere taal en die willen leren. Wij komen nou eenmaal uit Siberië en zingen daarom in het Russisch. En trouwens, ik kan zo een dozijn bands opnoemen die niet in het Engels zingen. Ik ben bijvoorbeeld een groot fan van Dimmu Borgir. Veel van hun teksten zijn ook niet in het Engels gezongen of het Engels is zo gecompliceerd dat je het sowieso niet begrijpt. In de toekomst gaan we wel Engelstalige nummers opnemen. Daarnaast: in het cd-boekje staan de vertalingen van de Engelse teksten.
AB: In het Russisch kan ik me beter uitdrukken, zeker als we live spelen. Ik beleef dan opnieuw het moment waar de teksten over gaan en die gebeurtenissen komen bij me terug. Dat lukt me beter in mijn eigen taal. We speelden vroeger veel covers, zoals bijvoorbeeld van Immortal. Ik leerde de teksten en dreunde ze bijna mechanisch en zonder gevoel op. Dat werkt niet met een eigen tekst van ons. We proberen met goede teksten te komen over onderwerpen die ons raken.
Hoe omschrijven jullie je muziek zelf?
GM: Symfonische black metal. Of in een breder perspectief: symfonische metal.
AB: Er zitten veel symfonische elementen in onze muziek en we spelen metal. Dus ja, deze beschrijving klopt wel. Daarnaast zit er ook black- en death metal in onze muziek. Dat maakt het ook lastig te definiëren.
GM: Voor mij is Welicoruss een symfonische metalband waarin veel progressieve elementen zitten. Ik bedoel daarmee dat we op ritmisch gebied iets afwijken. Verder wijken we qua stijl af van veel andere bands in dit genre en ook dat is progressief, daarmee zijn we vrij uniek.
Jullie maken ook gebruik van a-typische instrumenten.
GM: Ja, ook daarin zijn we progressief. In Sons Of The North maken we gebruik van een doedelzak. Alexey heeft dit nummer geschreven en ik vind dat hij dat op een geniale manier heeft gedaan. Het is een typisch black metalnummer. Dat hoor je alleen al aan de melodie en orkestratie en in het refrein komt de pagan-invloed erbij. Het gaat daarbij om het pagan-gevoel dat het oproept. Iets wat je niet direct verwacht aan het begin van het nummer.
AB: Onze muziek is niet per definitie folk of pagan, maar bevat wel het gevoel daarvan.
Wat betekent het woord Welicoruss eigenlijk?
GM: Letterlijk betekent het woord Welicoruss ‘Groot Rusland’. Hierbij willen we benadrukken dat het niets met politiek te maken heeft. Er zit ook een diepere betekenis achter: Toen ik een jaar of zestien was, dwaalden mijn gedachten tijdens de geschiedenisles af en bedacht ik me dat ik in een band wilde spelen en hoe die zou heten. Net op dat moment hoorde ik de leraar zeggen dat een of andere Russische filosoof pamfletten verspreidde met als titel “Welicoruss”. Dat vond ik direct een gave naam die me is bijgebleven.
AB: Toen die pamfletten werden verspreid, waren ze erg revolutionair. Hij wilde met die pamfletten het gedachtegoed van mensen beïnvloeden. In zekere zin doen wij dat ook als we onze muziek opnemen en verspreiden. Kunst is een belangrijk en krachtig iets, waarmee je het gedachtegoed van mensen kunt beïnvloeden. Kunst kan een gebouw, literatuur of een schilderij zijn, dat maakt in dit geval niet uit. Maar muziek kan dat ook. Daarom hebben we voor deze naam gekozen en proberen we veel tijd te besteden aan onze teksten. Dat doen we het liefst in het Russisch zodat we dicht bij ons eigen gevoel kunnen blijven. We schrijven graag over de Russische cultuur, historie en de natuur. Desondanks was het lastig om in Rusland gemotiveerde bandleden te vinden. Ik heb tien jaar van mijn leven in Welicoruss gestopt, maar het werkte niet om vanuit Siberië te werken.
Ben je daarom naar Praag verhuisd?
AB: Ja, in Siberië vond ik niet de juiste mensen die (net als ik) bereid waren om alles voor de muziek te geven. Het kostte me teveel moeite om de andere bandleden te motiveren. Het was niet moeilijk om een band te beginnen, wel om bij elkaar te blijven. Ik heb jarenlang alles van mezelf in Welicoruss gestopt. Toen een van de bandleden weer eens aangaf er geen zin meer in te hebben, dacht ik: “Fuck you!” en ben naar Europa verhuisd. Niemand geloofde erin dat ik succesvol zou kunnen zijn. Ondanks het feit dat ik geen vertrouwen kreeg, ben ik doorgegaan en nu hebben we eindelijk dit album opgenomen en uitgebracht.
En toen stapte jullie drummer op….
AB: Ja. Maar: Fuck him. We vinden heus wel weer een ander. Sterker nog: we hebben al een paar kandidaten op het oog. We houden alle opties open en willen alleen met iemand werken die bereid is om het hele jaar op tour te zijn. Weet je, ieder van ons heeft al zoveel shit meegemaakt in zijn leven dat we dit kleine obstakel ook wel aankunnen. Wat ons erg helpt is de mentaliteit van de Tsjechen. Niemand daar had verwacht dat we het zouden redden. Iedereen dacht dat die gekke Russische band die ineens in hun land was, snel ten onder zou gaan. Maar we houden het al twee jaar vol en zijn zelfs populair in Tsjechië.
GM: In het begin verwonderde ik me over de haat die we vanuit de muzikale scene in Tsjechië over ons heen kregen. Ik ging ervan uit dat muzikanten elkaar onderling zouden helpen. In plaats daarvan kregen we haat en tegenwerking. Het ergste is nog wel dat mensen niet eens het lef hebben om dat in ons gezicht te zeggen, maar wel achter onze rug om negatief over ons praten. Wij werken echter keihard en dat werpt zijn vruchten af. Een aantal muzikanten in Tsjechië werken veel minder hard en bereiken dus ook minder dan wij. Dat zorgt ook voor kwaad bloed.
AB: We hebben het altijd over gekke ideeën en toen het idee voor een video voorbij kwam, bedachten we dat we onze metalmuziek ook wel tussen de bergen konden spelen. Ik vond uiteindelijk een plek op vijfhonderd kilometer ten noorden van Siberië. Daar ligt een gebergte op tweeduizend kilometer boven zeeniveau. We hebben onze apparatuur boven op een berg neergezet. Dat moesten we allemaal handmatig doen, omdat het terrein te ruw is voor vervoer. Onze hele backline, video-apparatuur en kleding die we in de video aan wilden, moesten we dus zelf verslepen. Tot overmaat van ramp was het regenseizoen net begonnen toen wij daar waren. Toen alles op zijn plek stond, moesten we zelf onze tenten neerzetten en wachten totdat het even droog zou worden zodat we de clip op konden nemen. Op een gegeven moment was dat het geval en moesten we alles snel schieten. We hebben enkele dagen gedaan over het opnemen. Vooral omdat we maar een paar uur per dag hadden vanwege de regen. Het was dus vooral wachten en veel alcohol drinken, haha. Ik heb trouwens veel zelf gedaan voor deze video. Het script, de locatie, de regie en het boeken van de acteurs heb ik allemaal zelf gedaan. Ik had een duidelijke visie voor ogen en wilde daarom alles in eigen hand houden.
GM: Alles wat je in de video ziet, is trouwens echt. Alle natuurverschijnselen zijn echt, er is niets achteraf nabewerkt.
Wat heeft Welicoruss nog voor ons in petto? Wat willen jullie bereiken?
AB: Simpel. Rocksterren worden, haha.
GM: We zijn bezig met het schrijven van de volgende cd. In 2017 zullen we de laatste optredens doen om de huidige cd te promoten. Er zijn al veel optredens geboekt op verschillende plekken. We willen echt ieder weekend live spelen. Hoewel we overal willen spelen, richten we ons in eerste instantie op de Duitstalige landen en de Balkan. Hopelijk kunnen we ook in Scandinavische landen spelen.
AB: Hopelijk kunnen we nog dit jaar onze eerste DVD uitbrengen. Als het doorgaat wordt het een dubbel-DVD. Op de eerste schijf zal het verhaal van Welicoruss staan vanaf het prille begin. Op de tweede zal een optreden staan. Het zal een interessant document voor onze fans worden. We willen ook weer een clip gaan maken van een van de nummers van de volgende cd. We zullen een single uitbrengen en daarvoor dus een video maken. Op dit moment zijn we een locatie aan het kiezen.
GM: Het zal geen kasteel zijn, dat is te makkelijk. We denken aan iets met geesten. We vinden Carach Angren een goede band en volgen hen vanaf het begin. Lammendam is een van mijn favoriete albums. We denken aan iets in die stijl.
Heb je nog laatste woorden?
GM: Ik heb een schrikbeeld waarbij ik oud ben, terugkijk op mijn leven en niets zie. Dat lijkt me het ergste wat kan gebeuren.
AB: Ik hoop dat we een revolutie teweeg kunnen brengen. Langzamerhand zijn we daar ook mee bezig.
Links: