Interview The Information
Aanleiding voor dit interview is het tweede album van The Information welke op vrijdag 27 maart uitkomt op zowel cd als lp. Bij het maken van een afspraak stel ik voor om naar de oefenruimte te komen om het gesprek daar plaats te laten vinden. Zanger en gitarist Jan Kooiker laat weten daarvan af te zien omdat de band de tijd in de oefenruimte optimaal wil gebruiken in de aanloop naar de albumpresentatie. Hij nodigt me daarom bij hem thuis uit. In een gezellige muzikantenwoning (een cello en twee gitaren staan prominent in de kamer en op de achtergrond klinkt een lp van Townes van Zandt) vindt een prettig gesprek plaats.
Laten we bij het begin begonnen. The Information werd in 2008 opgericht. Door wie en met welk doel?
Ik ben op mijn zestiende begonnen met gitaarspelen en rond mijn negentiende schreef ik mijn eerste liedjes. Ik vond het zonde om niets met die liedjes te doen en wilde ze graag met een band spelen. Dit kwam voort uit een motivatie, noem het interne drive, om deze liedjes aan een groter publiek te laten horen. Ik vind mezelf niet goed genoeg als muzikant om ze in mijn eentje uit te voeren en heb daarom andere muzikanten nodig. Verder vind ik het leuk om te zien dat de rest van de band invloed heeft op het schrijfproces. Samen sleutelen we aan de nummers en tillen ze zo naar een hoger niveau. Op een gitaristenwissel na is de bezetting vanaf de oprichting hetzelfde gebleven.
En toen deden jullie drie optredens en stonden ineens op Eurosonic. Hoe flik je dat?
Via Kunst en Cultuur Drenthe deden we mee aan een bandwedstrijd. De eerste prijs was een optreden op Eurosonic. Omdat we wonnen, mochten we daar dus staan. We waren hierdoor natuurlijk blij verrast maar achteraf was het te vroeg. We hadden nog geen cd uitgebracht, we hadden maar acht liedjes en we hadden dus geen keuze wat betreft welke liedjes wel en welke we niet speelden. We moesten ze gewoon allemaal spelen. Daarnaast hadden we als band nog te weinig kilometers gemaakt. Toch zijn we trots dat we dit mee hebben mogen maken
Voelden jullie daarna een druk? Bijvoorbeeld omdat je dacht: nu moeten we de belofte wel waar gaan maken?
Nee! Optreden is sowieso erg leuk. We willen live altijd laten zien wat we kunnen maar maken ons niet druk en leggen onszelf dus ook geen druk op.
Vervolgens gaat de band lekker en besluit de gitarist op te stappen. Zag je dat aankomen? Hoe is de zoektocht naar een vervanger verlopen?
Ja, we zagen dit al aankomen. Onze vorige gitarist gaf aan dat hij steeds minder motivatie had. De timing was wel wat ongelukkig want we zaten midden in de Popronde. Gelukkig wilde hij de geplande optredens grotendeels afmaken. We zagen de band Are You A Lion ooit optreden. De sound van hun gitarist viel ons op en toen we op zoek moesten naar een vervanger hebben we Harald benaderd. Hij bleek op vakantie te zijn maar stond open voor ons aanbod. Toen hij een paar weken later auditie kwam doen, bleek dat hij onze hele cd had ingestudeerd en mee kon spelen. Gelukkig was er ook een persoonlijke klik en past zijn sound goed bij die van ons. We hadden direct dezelfde visie over de sound van The Information. Hij is dus een goede aanwinst gebleken.
Hoe ontstaat een idee in je hoofd Jan, en hoe ontwikkelt zich dat vervolgens tot een liedje? Geef eens een inkijkje in je hoofd….
Hoe een liedje ontstaat? Geen idee. Ik pak gewoon mijn gitaar en begin te spelen. Soms komt er dan een idee bovendrijven, zeg maar een opzetje voor een liedje. Dit neem ik dan met mijn mobieltje op. Toen we aan het schrijven van I Foresee Trouble begonnen, heb ik dit digitale archief erbij gebruikt. Grave Blues is ontstaan uit een ideetje wat al twee jaar oud is. Pas vorig jaar is de tekst afgemaakt en, nadat ik het aan de rest had laten horen en we er aan gingen werken, is het in de definitieve versie op dit album terecht gekomen. Je moet, in mjn ogen, niet teveel nadenken over het ontstaan maar het gewoon laten gebeuren. De liedjes komen vanzelf, ik neem het op en daarna gaan we het met de band uitwerken. Zo simpel is het eigenlijk.
De liedjes op het debuut konden in alle rust en zonder tijdsdruk geschreven worden. Vervolgens speelden jullie ze natuurlijk al voordat ze werden opgenomen. Daardoor weet je enigszins wat er “werkt” aan een liedje. Voor I Foresee Trouble hadden jullie veel minder de tijd en ruimte om dit uit te zoeken. Voelden jullie een tijdsdruk?
We hebben in 2014 weinig live gespeeld en konden dus ook niet zien of de nummers live gingen werken. Dat was een bewuste keuze. Voor ons werkt dit sneller en beter. We hebben heel bewust een planning gemaakt: vier nummers per maand afmaken en deze opnemen. Hierna hebben we, vooral via de mail, contact gehouden en ideeën uitgewisseld over de opgenomen nummers. Op deze manier focusten we ons voor de volle 100% op de nummers, zonder dat we ons tussendoor op een optreden hoefden te richten. Het hele schrijfproces inclusief het opnemen heeft in totaal acht maanden geduurd. I Foresee Trouble is trouwens opgenomen en afgemixt door onszelf. We deden dit in een leeg bedrijfspand.
 380.jpg)
In het allereerste couplet op I Foresee Trouble zing je: “I’m from a small town, where every strange sound, that echoes too loud. Silenced by the crowd.” Is opgroeien in een klein dorp een vloek of een zegen?
Een vloek of een zegen… dat hangt er maar net vanaf hoe je erin staat. Ik ben niet voor niets weggegaan uit het kleine dorp waarin ik ben opgegroeid. Het opgroeien in een klein dorp op de bible-belt van Nederland had op een gegeven moment iets verstikkends. Als kind merk je dat niet, en als je op een gegeven moment je eigen richting kiest, en die richting komt niet overeen met datgene wat je omgeving van je wil en verlangt, dan maak je het voor jezelf moeilijk als je in deze omgeving blijft. Ik wilde iets met muziek gaan doen en dat was in een klein dorp waarschijnlijk niet gelukt. Voor mij was het de beste keuze om weg te gaan. Voor anderen is het de juiste keuze om te blijven.
Had je I Foresee Trouble ook kunnen schrijven als je, bij wijze van spreken, in Amsterdam was opgegroeid?
Nee, dat denk ik niet. Qua sound misschien wel maar wat de inhoud van mijn muziek en teksten betreft beslist niet. Je schrijft als muzikant over datgene wat je bezighoudt, in mijn geval is dat mijn afkomst. Ik pas er ook voor om onderwerpen op te gaan zoeken.
I Foresee Trouble verschijnt ook op lp. Zijn jullie van die vinyl-freaks?
Alle bandleden wilden graag dat I Foresee Trouble ook op vinyl uitkwam. Dat wilden we met Sounds From The Backwoods ook al. Alleen ons vorige label hield dat tegen. Ons huidige label, Milkcow Records, brengt eigenlijk alleen vinyl uit. Via mijn eigen bdrijf, Smoking Man Music, wordt het album ook op cd uitgebracht. Met mijn eigen bedrijf maak ik trouwens muziek voor films en documentaires. Ik luister zelf niet veel naar muziek maar als ik eens wat opzet is het altijd een lp. Bij de rest van de band is dat eigenlijk hetzelfde. Ik maak sowieso liever zelf muziek dan dat ik naar muziek van anderen luister. Als ik eens iets opzet is het meestal 16 Horsepower, Wovenhand, The Cure of grunge: The Melvins of Mudhoney, dat werk.
Jullie muziek straalt een, op zijn zachtst gezegd, duistere sfeer uit. Ook het artwork heeft altijd iets dreigends. Lach je ook wel eens?
Lacht hardop.
Oke, volgende vraag.
Nee, serieus: voor en na een optreden maken we als band best veel lol. Alleen is lachen op het podium wel een soort van verboden. Je maakt gewoon de muziek die je maakt. Het is geen bewuste keuze om een zo duister mogelijke uitstraling aan de muziek te geven. Het resultaat van wat je maakt is een optelsom van de invloeden die je onbewust verwerkt. Van de hedendaagse muziek luister ik veel naar Alabama Shakes, Calexico, The Black Keys en het Nederlandse Alamo Race Track. Het drumgeluid van het Black Keys album Brothers is trouwens een grote inspiratie geweest voor het drumgeluid van I Foresee Trouble.
Jan, ik ken je niet anders dan met een Gretch gitaar. Nooit op iets anders gespeeld of de behoefte gevoeld te experimenteren?
Die Gretch heb ik verkocht aan iemand die al heel lang zo’n gitaar wilde hebben. Ik merkte dat het geluid wat ik zocht voor 90% uit mijn versterker werd gehaald. Die Gretch kwam bij mij minder goed tot zijn recht. Ik speel nu o.a. op een Harmony gitaar uit ’71.
Vox versterkers, oude gitaren….. Het mag wat kosten. Hebben jullie zulke rijke ouders, een erfenis gehad of de Staatsloterij gewonnen?
Nee, niets van dat alles. Ik zoek vaak naar een speciaal geluid, zoek uit hoe ik dat kan reproduceren en spaar dan totdat ik het kan kopen. Ik ben tevreden met mijn huidige sound en spullen en denk dat ik nu niet zo snel meer afstand doe van een gitaar of versterker die in mijn bezit is.
De tweede plaat is uit, en nu? Ligt er een heel plan klaar of zien jullie wel wat er op je afkomt?
Ons plan is om veel live te gaan spelen. We zitten sinds kort bij een boekingskantoor: Thomas Bartelds van All Ears Agency regelt nu de optredens voor ons en dat voelt goed. Het rondsturen van onze cd en het achter optredens aangaan is een vak apart. Er gaat veel tijd in zitten die je ook aan bijvoorbeeld het schrijven van een liedje kunt besteden. We willen de nummers van I Foresee Trouble graag laten horen. Het is frustrerend als je weet dat je iets moois hebt gemaakt en dat voor jezelf houdt. We hebben geen verwachtingen, wel de hoop op een aantal festivals te kunnen spelen. Het schrijven, opnemen en afmixen was een leuk proces. We zien dat als een eerste stap. Nu komt de volgende stap: de nummers aan anderen laten horen.
Veel succes daarmee. Het laatste woord is aan jou.
We hebben een clip laten maken voor Grave Blues. Deze clip is gemaakt door Joren Hans en Thijs Mosterman. We zijn erg tevreden over het resultaat. We hopen dat er veel mensen naar de presentatie van ons album komen op 27 maart in Hedon. Als je ons album in de voorverkoop aanschaft, kom je op de gastenlijst voor dit optreden. Dat is bij deze van harte aanbevolen!
Links: