Interview Prostitute Disfigurement
Een aantal weken geleden kreeg ik de eer om het nieuwe Prostitute Disfigurement-album Left In Grisly Fashion te recenseren. Ik was hier erg van onder de indruk en wilde graag wilde graag meer weten over Pros Dis‘ muzikale sprong en labelswitch. Naar aanleiding hiervan onderwierp ik gitarist Roel aan enkele vragen.
Ik zelf ben erg onder de indruk van jullie nieuwe plaat Left In Grisly Fashion. Zijn jullie zelf tevreden met het resultaat?
Bedankt! We zijn zelf erg tevreden met het resultaat, zeker gezien het korte tijdsbestek waarin de nummers tot stand kwamen en opgenomen zijn. Ik denk dat de meeste nummers binnen drie maanden geschreven zijn en we hebben zo’n acht dagen in de studio opgenomen. Bij het maken van deze plaat hebben we best onder druk gestaan, een maand voor de opnames moesten we nog twee nummers schrijven en Tim (onze vorige drummer) stopte met de band. Michiel (Toxocara) is toen bij ons komen drummen en heeft alle nieuwe nummers in drie repetities geleerd.
Hoe zijn andere reacties?
Tot nu toe zijn de reacties overweldigend. Ik ben misschien één wat negatieve recensie tegengekomen. Het doet ons enorm goed om zoveel positieve reacties te krijgen. Zo goed dat we al ongeveer twee nummers voor een volgende plaat hebben geschreven.
Worden jullie wijzer van die reacties?
Ik probeer alle recensies te lezen en uit sommige recensies kan ik wel verbeterpunten voor de band halen. Met name bij onze vorige plaat Deeds of Derangement waren er reacties over dat de zang te extreem was voor de muziek. In het begin wilden we daar niets van horen maar op een gegeven moment zijn we hier toch wat mee gaan doen. Dit heeft ertoe geleid dat zanger Niels en onze muziek wat meer naar elkaar zijn toe gegroeid. Niels heeft door het gebruik van verschillende extreme stemmen wat meer variatie in zijn zang gegooid en wij zijn weer wat extremer, bruter en feller gaan spelen dan op onze vorige CD. Dit heeft ook veel te maken met de komst van Michiel, die heeft het tempo behoorlijk opgeschroefd.
Jullie hebben een enorme sprong gemaakt in kwaliteit van nummers schrijven. Hoe is dat zo tot stand gekomen? En zijn jullie het hier mee eens?
Ik ben het daar wel mee eens, al moet ik zeggen dat ik vind dat er op Deeds of Derangement ook goede nummers staan. Een nummer als She’s Not Coming Home Tonight is vooral in Duitsland verplichte kost. Alleen die plaat had agressiever moeten klinken en niet alle nummers zijn even sterk. Ditmaal hebben we net zolang aan de nummers gesleuteld totdat alle zwakkere stukken ingewisseld waren voor stukken die wel werken. Dit heeft af en toe tot onderlinge irritaties geleid maar het geheel is er alleen maar beter door geworden. We zijn als band ook meer naar elkaar toe gegroeid en op dit moment is de sfeer echt beter dan ooit. Dit helpt zeker bij het schrijven van nummers.
De productie van het nieuwe album is beduidend verbeterd, wat is het ‘recept’ geweest?
Dit heeft twee oorzaken. Ten eerste hebben we nu vier slaggitaren per nummer opgenomen en we hebben de plaat ditmaal in Eindhoven laten masteren door Pidah (The Void). Onze vorige CD moest in Duitsland gemasterd worden van de platenmaatschappij, hier waren we achteraf niet tevreden over. Onze nieuwe plaat heeft door de mastering van Pidah een lekker felle boost gekregen.
Michiel speelt ook in Toxocara… Hoe zijn de contacten met de andere band waarin een bandlid van jullie spelen?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik de bandleden van Toxocara niet echt ken. Ik heb per mail wel eens contact met Martijn en het lijkt me een geschikte gozer. Er zijn ook niet problemen wat betreft plannen van optredens want we hebben samen met Toxocara een online agenda waarin iedereen kan lezen wanneer iemand wel of niet kan.
Hoe bevalt het bij Neurotic en waarom zijn jullie geswitched? En hoe verloopt de distributie?
Tot nu toe verloopt alles uitstekend. Ruud van Neurotic is erg betrokken bij de band en bemoeit zich ook met het regelen van gave optredens voor ons, iets wat ons vorige label (Morbid records) niet deed. Nu is het ook zo dat als we vragen hebben we binnen een half uur al antwoord hebben van Ruud, bij Morbid records was dit gemiddeld twee weken en dat kan echt niet. We zijn legaal bij Morbid weggegaan en zijn blij dat we nu bij Neurotic zitten.
Wat betreft de distributie gaat het ook goed. Neurotic krijgt nog steeds nieuwe distributiekanalen erbij dus dat zit wel goed.
Waarom ligt jullie hart zo bij het ‘gore’ gebeuren?
We kijken allemaal graag horrorfilms en we vinden die sfeer van die films uitstekend bij deathmetal passen. Het is misschien niet echt origineel maar teksten over andere onderwerpen zien we niet zo zitten. Dan moet je ook meteen weer een ander soort hoes hebben en dan weet op een gegeven moment niemand meer wat we voor soort band we zijn.
Ik vind Left In Grisly Fashion bijvoorbeeld beter dan de laatste Severe Torture. Denken jullie met deze plaat de lat voor de Nederlandse bands weer wat opkrikt hebben?
Ik weet het niet, ik denk ook niet in termen als ‘beter dan’. De laatste tijd komen er niet zoveel Nederlandse deathmetal releases meer uit dus ik hoop dat mensen blij zijn dat er weer wat van eigen bodem verschijnt. Ik denk wel dat we een CD hebben afgeleverd waar fans van verschillende soorten extreme metal wat mee kunnen. Het drumwerk is afwisselend, er staan solo’s op en we hebben zelfs wat blackmetal getinte stukken erop staan. Dus ik hoop dat we nu meer mensen gaan bereiken.
Severe Torture, Cliteater, Inhume, vissen allemaal uit dezelfde vijver. Zien jullie dat als gezonde concurrentie of zien jullie dat anders?
Ik moet eerlijk zeggen dat de bands die je noemt toch wel een verschillende stijl muziek spelen. Ik vind Inhume toch compleet anders dan Severe Torture. We worden niet echt beïnvloed door concurrentie al moet ik wel zeggen dat toen ik vorige week Severe Torture een vet optreden zag geven bij mezelf dacht van ‘we moeten flink blijven repeteren’. In september gaan we samen met Severe Torture, Exhumed en Psycroptic op toer, vandaar.
Na deze topplaat, wat nu? Nieuwe doelen?
Zoals ik net al noemde gaan we op toer in september. Verder hebben we eind augustus nog vier optredens met Macabre, dus dit wordt erg vet! De komende tijd gaan we vooral veel optreden en tussendoor steeds werken aan nieuwe nummers.
Een nummer op Embalmed Madness is Rotting Away Better Than Being Gay getiteld. Ik kan me herinneren dat er een tijd geleden in Groningen – Vera ophef over was i.v.m. met een zaaleigenaar. Hoe is dat precies gegaan en spelen jullie het nummer nog gewoon?
Dit is volgens mij alweer zo’n vier jaar geleden geweest. Dit nummer staat inderdaad op onze eerste plaat maar het is gewoon niets meer dan een grappige titel. We willen absoluut geen statement maken. We houden allemaal van zwarte humor en als iemand daar niet van houdt moet ie vooral onze CD’s niet kopen en niet naar ons komen kijken. In Groningen dacht een programmeur daar inderdaad anders over en veroordeelde ons meteen als homo-hatende band. Onzin, we haten iedereen ha ha!!! De laatste tijd spelen we dit nummer niet meer omdat er gewoon geen plaats voor is in de set. We kunnen vaak maar een half uur spelen en willen dan vooral veel nieuwe nummers doen omdat de nieuwe CD goed ontvangen wordt en we zelf erg veel plezier beleven aan het spelen van die nummers. Op Deeds of Derangement staat ook zo’n mid-tempo nummer (She’s Not Coming Home Tonight) en persoonlijk vind ik dat een veel beter nummer dan Rotting Away Dit nummer staat dan ook nog steeds in onze set.
Tot slot: Zelf nog opmerkingen?
Nou, eigenlijk alleen het standaard geneuzel van check onze nieuwe CD uit en kom naar onze optredens.
Houdoe!!
Links:
Website Prostitute Disfigurement
Website Neurotic Records
Recensie Left In Grisly Fashion