Interview met Total Negation
De Duitser Wiedergaenger van het project Total Negation is vaste klant bij onze redactie en elk product dat hij aanbracht viel in het verleden in de smaak. Zijn laatste kindje Zeitzeuge nam ik voor mijn rekening en ik wou de man achter het project eens leren kennen.
Dag Wiedergaenger. Dit is je derde full-length met melancholische blackmetal. Wat moest er anders klinken op dit album, in vergelijking me de andere twee en ben je er uiteindelijk tevreden over?
De zang en het algemene geluid moest anders zijn. Voor mij zijn de details op Zeitzeuge beter uitgewerkt binnen de nummers. Er is ook meer interactie tussen de instrumenten. Ja, ik ben zeker tevreden over mijn werk, maar ik weet ook dat ik niet dezelfde plaat ga afleveren in de toekomst. Het nieuwe materiaal moet meer focus hebben en minder gelaagdheid in de diverse instrumenten. Ik wil van het onnodige af, om tot de essentie te komen.
Ik denk dat het de eerste keer is dat ik een xylofoon binnen blackmetal hoor. Hoe ben je op het idee gekomen en hoe heb je het aangepakt bij het opnemen?
Eigenlijk is het een vibrafoon die je hoort. Ik hou van dit instrument, dus het idee om het uiteindelijk in mijn muziek te gooien was niet zo vergezocht. Als iets goed klinkt in de context van Total Negation, dan gebruik ik het gewoon in de nummers. Op een vibrafoon spelen bij het opnemen is niet veel anders dan op een drumstel spelen. Als je weet hoe je er op moet spelen, moet je er gewoon de juiste microfoons op plaatsen, de juiste hoeken zoeken voor het juiste geluid en je bent klaar.
Vooruitgang is één ding, maar is er ook een element dat echt typisch is voor jouw stijl en dat je ook terug zal vinden op elk van je albums, inclusief het laatste?
Ik denk dat ‘drama’ het element is dat je op elk van de Total Negation-releases terug zal vinden.
Ook op thematisch vlak meen ik dat er een overlapping zit tussen de albums. ‘Tijd’ speelt altijd een belangrijke rol in de namen van jouw albums. Waarom is dit zo belangrijk binnen jouw ideeën? Wat zit er achter het Zeitzeuge-concept?
Mijn perceptie van tijd en ook de zegswijze ‘time well spent’, spelen een grote rol in mijn leven. Zeitzeuge handelt over schuld, spijt, zelfrespect en het realiseren van het feit dat je de stille toeschouwer bent van een wereld waarin je geen enkele relevante rol speelt.
Hoe ben je terecht gekomen bij Benjamin A. Vierling voor dit artwork? Wat stelt het precies voor?
Fu, de man achter Temple of Torturous Records, stelde Benjamin voor, omdat hij reeds een geweldige prestatie had geleverd bij het laatste Fyrnask-artwork. De man met de baard, vastgenageld aan de grond met wortels en omgeven door de sterfelijkheid is de Zeitzeuge, de getuige van de hedendaagse tijd.
Is Zeitzeuge een album dat eigenlijk gemaakt werd met externe hulp in de studio en binnen het masteren, of doe je dit ook allemaal zelf?
De opnames heb ik zelf gedaan, maar ik laat een professional het mixen en masteren voor zijn rekening nemen. Op dit niveau kon ik het niet zelf afhandelen en ik wou gewoon een afgewerkt product dat een degelijke geluidskwaliteit had.
Het viel me op, bijvoorbeeld op je Facebook-pagina, dat er ook andere leden aanwezig zijn. Zijn dit enkel live-muzikanten of hebben ze ook hun invloed binnen deze muziek?
De vier andere leden zijn sessie-muzikanten voor de live-shows. Het spelen op live-events is belangrijker voor me geworden, dus wil ik Total Negation ook voorstellen als een actieve band. Hun invloed op dit moment is vooral hun persoonlijke interpretatie van de nummers. Met zicht op het toekomstige materiaal kan ik echter niet uitsluiten dat hun invloeden binnen het schikken en schrijven gaan opduiken.
Ik zag inderdaad dat er al wat gigs aangeduid stonden, met deze formatie dan. Is dit nieuw voor jouw project en gaat Total Negation zijn grenzen ook verleggen buiten Duitsland?
Ik speel al shows met Total Negation sinds 2013. Dit was een grote stap, omdat ik er nog nooit over nagedacht had sinds ik met het project begonnen was. Ik ga momenteel nog niet met internationale tourplannen beginnen, maar tijd brengt raad.
Is de Duitse ondergrond dan nog steeds te vinden voor nieuwe melancholische blackmetal zoals vroeger? Ik weet dat het een immense hype in jouw land was toen. Of is het Duitse publiek nu ook te vinden voor het mixen van genres op één nacht? Merk je verschillen op na deze periode van acht jaar?
De hype is verleden tijd, eindelijk. Nu zijn er mensen die het goed vinden wat ik doe en mensen die niets geven om de muziek van Total Negation, dat is een goede en natuurlijke reactie. Een voorkeur voor een mix aan genres is een kwestie van persoonlijke smaak binnen muziek. Ik weet niet of er een groot verschil is binnen en buiten Duitsland. Op vlak van muziek vind ik dat er niet genoeg verschillen waren de voorbije acht jaar.
Goede afsluiter. Kan je het nog krachtiger in de verf zetten om een pointe te maken?
Luister naar muziek, niet naar genres. Bedankt.
Links: