Interview met Torchbearer
Tijd om een dijk van een plaat te belonen met een interview voor de band. Een flauw excuus was het ook om één van de personen waar ik toch naar opkijk enkele vragen te kunnen stellen. Torchbearer stelde twee afgevaardigden beschikbaar voor een interview: Christian Älvestam en Pär Johansson. Het onderwerp: Death Meditation.
Hallo Pär en Christian. Eerst en vooral bedankt voor dit interview. Wij hebben contact met jullie opgenomen betreffende het nieuwste Torchbearer-album. We waarderen het enorm, getuige de score van 87 punten. Sterk werk!
Christian: Hey! We zijn zelf ook heel tevreden met het nieuwe album. Het is altijd leuk om positieve reacties te horen, dus jij bent bedankt!
De huidige uitvalbasis van Torchbearer is Vic Records, hoe en waarom zijn jullie bij deze vliegende Hollanders terechtgekomen?
Christian: Wel, Roel (van Vic Records) en ik hadden contact via e-mail en van het één kwam het ander eigenlijk. Het was zelfs niet gepland, de samenwerking. We wilden gewoon graag samen aan iets werken en Torchbearer is het geworden.
Was het album al klaar toen jullie op zoek waren naar een label, of was het de omgekeerde weg die jullie namen?
Christian: Neen, we hadden het een en ander klaarliggen, maar desondanks moesten we nooit materiaal aan Roel voorleggen om te beluisteren of zo. Hij vertrouwde ons en onze creativiteit en daar zijn we heel dankbaar voor. Daarentegen zouden we ook kunnen stellen dat hij een kat in een zak gekocht heeft (lacht).
Death Meditation is echt opwindend, met veel extreme metal, melodieuze toestanden en tempo. Daarnaast is het ook heel toegankelijk. Was er een bepaalde visie of missie bij het maken van het album?
Pär: We hebben erover gepraat, over welke richting we wilden uitgaan. We wilden niet Warnaments achterna gaan, dus je kan wel zeggen dat we een soort visie hadden. Ook al was dat niet gespecificeerd. Christian heeft min of meer vrij spel gekregen, maar daar zal hij zelf meer over vertellen.
Christian: De enige regel die we gesteld hebben, was om geen regels vast te leggen. Als we een bepaalde riff of stuk goed vonden, en het kwam tot zijn recht, dan gebruikten we het gewoon. Voor de vibes gedurende het creatieve proces, heb ik geprobeerd om een atmosfeer te creëren die het hele black metal-gebeuren van de jaren ’90 omvat. Ik probeerde de gevoelens die naar boven kwamen terwijl ik voor de eerste keer naar deze albums luisterde, weer naar boven te halen, en er dan muziek mee te maken.
Is Death Meditations een echt conceptalbum, zoals Warnaments?
Pär: Ja, dat is het zeker. Het verschil tussen Warnaments en Death Meditation is dat Warnaments gebaseerd is op feiten, zelfs tot in de kleinste details. Ik was dan ook bezig met geschiedenislessen terwijl ik de teksten aan het schrijven was. Death Meditation heeft ook wel veel van het boek van Hagakure in zich, maar de teksten focussen zich niet volledig op wat in het boek staat. Ze pikken eerder in op de attitude die daarin beschreven staat, gelinkt aan de problemen uit het dagelijks leven. En daar komt de dood natuurlijk ook bij kijken. Dat is zo ongeveer waar het boek over gaat.
Eén van de hoofdaspecten voor mij om dit album opmerkelijk goed te noemen, is dat het als een geheel klinkt, los van de verscheidenheid in ritme en methodieken. Zelfs ondanks het feit dat sommige nummers enorm van elkaar verschillen. Hoe krijgen jullie dat voor elkaar?
Pär: Christian kan hier ongelooflijk over uitweiden. Hetgeen er voornamelijk mee te zien heeft is dat Christian de hoofdcomposer is. Bij ons debuutalbum waren er nog vier verschillende schrijvers actief. Hoe meer schrijvers, hoe meer het ook verschillende richtingen uitgaat, wat goed of slecht kan zijn. Voor het moment werkt deze methode het beste voor ons, zonder twijfel!
Jullie maken het ons wel niet echt gemakkelijk om een Torchbearer-album te reviewen! Ik raadde het aan aan fans van Mors Principium Est, Old Man’s Child en Nightrage. Dat is een behoorlijk breed publiek!
Pär: Ik denk persoonlijk dat dit alleen maar in ons voordeel speelt. We zijn geen AC/DC weet je…
Christian, jij bent nu betrokken bij de driehoek Miseration, Solution.45, Torchbearer. Daarbij lijk je steeds minder de ouderwetse dubbelmethode van heel hard en clean zingen toe te passen. Is dat een bewuste keuze?
Christian: Ik ben niet helemaal zeker of ik wel begrijp waar je met deze vraag naartoe wil, maar als je bedoelt waarom ik niet van klank wissel zoals ik vroeger deed… Wel, ik denk dat ik dat wel doe. Ik doe het in Solution.45 en heb dit ook altijd gedaan in Unmoored – hoewel deze de laatste jaren niet meer heel actief zijn. Daarnaast ben ik ook eerst en vooral gitarist en dat zal altijd het dichtst bij mijn hart staan.
Waar ik eigenlijk naartoe wou, ik ga eerlijk zijn, is de manier van zingen die je had bij Scar Symmetry. Is het toegelaten om daarover te spreken of is dat een no fly-zone?
Christian: No worries bro… Dat is iets uit het verleden, dus geen probleem.
Oef! Ik had eigenlijk schrik dat het interview hier zou afgebroken worden. Heb je toevallig hun nieuwste albums gehoord?
Christian: (lacht) Van hun nieuwe albums heb ik enkel een paar nummers gehoord, waar ze ook video’s van gemaakt hebben. Om eerlijk te zijn, voor het moment luister ik haast nooit naar nieuwe muziek. Ik ben wel een soort van verzamelaar, maar ik vind het veel interessanter om in het verleden terug te gaan, om op zoek te gaan naar onontdekte rariteiten. De muziek van vroeger vind ik veel beter dan deze van nu, ik denk dat je dat ook wel kan horen aan de manier waarop wij muziek maken.
Waarschijnlijk krijg je vaak vragen van Scar Symmetry-fans? Stoort je dat, of ben je erdoor geflatteerd? Het lijkt erop dat je een echt “icon” bent geworden sinds Scar Symmetry. Dat moet toch iets doen met een mens!
Christian: zoals ik al zei is het eerder iets uit het verleden, dus dat is cool! Ik ben al geruime tijd een stap vooruit gegaan, en ik heb nu een volledig anders en gelukkig leven, in vergelijking met hoe het ging met me drie/vier jaar geleden. Over het “icon zijn”, wel, ik zou mezelf eigenlijk nooit zo noemen omdat ik mezelf niet eens in de buurt van zoiets zie komen, maar natuurlijk ben ik wel geflatteerd en blij als ik hoor dat mensen genieten van wat we maken. Roem, of het rocksterleven, is nooit mijn drive geweest en dat zal het ook nooit worden. Voor mij is de muziek belangrijk. Ik leef mijn droom, doe wat ik graag doe, heb een relatie met de liefde van mijn leven, een job die opbrengt, veel vrienden en familie… Ik zou echt niets meer kunnen vragen!
Kan niet beter dus. En ben je nu een onafhankelijke muzikant of kunnen we je beschouwen als een Torchbearer-lid?
Christian: (lacht) Wel, ik ben geen muzikale huurling, als dat hetgene is wat je aan me vraagt. Ik ben een lid van Torchbearer, net zoals de andere leden van de band.
Gaan jullie in de nabije toekomst ook toeren? Waarschijnlijk hebben jullie nog andere dingen te doen behalve muziek maken, en agenda’s laten mensen niet altijd toe om te gaan waarheen ze willen gaan.
Pär: Ik spreek nu wel in de eerste plaats voor mezelf, maar ik denk dat de rest van de groep mijn mening deelt: ik zou dolgraag gaan toeren onder goede omstandigheden, maar niet voor maanden aan een stuk. Veel liever kortere tours dus. Alleen… dat is de dag van vandaag erg moeilijk. Het kan verwend klinken, maar ik heb geen interesse om te gaan toeren, ook al is het nog zo leuk, als het je financieel niets opbrengt en je straatarm door het leven gaat zonder eten en zo. Laat dan maar. Aangezien ik nu ook vader ben werkt het simpelweg niet om gewoon te gaan toeren. Het moet op verschillende vlakken lukken inderdaad. Ik zou dolgraag gaan als iemand ons een goede tournee zou aanbieden, voorlopig ziet het er helaas niet naar uit.
Christian, je bent nu bijna 35 (waarvoor proficiat). Ga je voor een levenslange carrière in metal, of denk je dat je het met de jaren kalmer aan zal doen?
Christian: (lacht) Bedankt! Om eerlijk te zijn zie ik mezelf niet als iemand die een carrière maakt in metal, in de strikte zin van het woord. Ik ben maar een oude zaag, die probeert af en toe eens een leuk deuntje te fabriceren. Gewoon kunnen doen waar ik goed in ben, dat is al lang genoeg voor mij. Zolang ik dat mag doen ben ik a happy camper!
Al iets gepland voor je verjaardag?
Christian: Ja, in contact komen met een geschikt uitvaartcentrum. Eens je een voet in het graf hebt is dat het begin van het einde nietwaar? (lacht)
Groot gelijk! Bedankt voor je tijd alleszins, die je steeds minder lijkt te hebben! Ik kan me voorstellen dat het niet het allerleukste is om te doen trouwens. Is het nog steeds belangrijk voor jou om te doen? Of ben je meer bezig met de actualiteit van de dag. Fukushima of Libië bijvoorbeeld.
Christian: Natuurlijk brengen zulke tragische zaken alles in perspectief. Je beseft sneller wat er werkelijk belangrijk is in het leven. Het doet je beseffen dat het belangrijk is om alles dag na dag te nemen, aangezien je nooit weet wat de volgende zal brengen.
Toch nog een opbeurend afscheidswoordje voor onze lezers?
Pär: Koop onze cd als je hem goed vindt, download hem niet! Kopen is dé manier om bands die je goed vindt te ondersteunen, niet gratis naar hun – of onze – muziek te luisteren. Simpel!
Christian: Bedankt voor de interesse Bart en bedankt aan alle lezers om de tijd te nemen om dit interview door te nemen. Een dikke merci aan onze Torchbearer-fans, hier, daar en overal! Blijf de underground aanmoedigen, koop het album!
Waar ligt mijn portefeuille!
Links: