Interview met The Parlor Mob
Een rock ‘n’ roll band uit Red Bank New Jersey, dat is hoe The Parlor Mob het liefst genoemd wil worden. Na hun overstap in 2007 naar Roadrunner Records is vorig jaar mei hun debuutalbum And You Were A Crow de wereld in gestuurd. Tussen hun Amerikaanse tour door, voel ik gitarist David Rosen in Californië even aan de tand over het succes van hun muziek.
Er lijkt tegenwoordig haast wel een 70’s geïnspireerde opleving à la Led Zeppelin gaande, gelet op het succes van bands als The Darkness, Wolfmother, Kings of Leon en The Answer. Zien jullie je als onderdeel van die muzikale mob oftewel bende?
Deze bands zijn enorm populair hier in de US, maar wij zien ons liever niet als een onderdeel van wat dan ook. Wij hebben veel respect voor die bands, maar we worden al snel in dezelfde categorie geplaatst met zulke bands. Wij beschouwen onszelf als verschillend van de meeste scenes en we zijn ook heavier dan mensen van ons zouden verwachten.
Jullie beschouwen jullie muziek als echt uniek?
Ja, we vinden het belangrijk om gewoon ons eigen ding te doen en we passen nergens echt tussen.
Het lijkt me ook niet automatisch slechte publiciteit om geïdentificeerd te worden met andere, soortgelijke, goede rock bands.
Als dat soort bands populair worden is dat ook goed voor ons, want dat betekent dat mensen meer naar rock bands gaan luisteren. Dat is ook wat wij zijn (lacht).
Pas een jaar geleden is jullie debuutalbum The Parlor Mob uitgekomen. Afgaande op de muziek had ik bijna gedacht dat jullie ook een band uit Engeland waren. Horen jullie dat vaker?
Dat weet ik niet, wij vinden ons zelf behoorlijk Amerikaans. Onze zanger heeft een natuurlijke, zeer hoge stem en daardoor wordt die vergelijking vaak gemaakt. Zelf heb ik echt helemaal niets met de seventies, maar dit is de muziek die er bij ons uitkomt.
David, is er een verschil in de rock die gespeeld wordt tussen bands uit Engeland en Amerika volgens jou?
Ja absoluut, dit hebben we ook gemerkt toen we in Engeland en Duitsland waren. Het is natuurlijk een ander land, vooral wat cultuur en mensen betreft. We zijn echte Amerikanen en hebben een ‘different state of mind’ dan de Britten en ik denk dat het tot uitdrukking komt in de muziek die we spelen. Die is van nature wat agressiever denk ik.
Kan je aan de lezers van dit interview uitleggen wat de titel And You Were A Crow voor betekenis heeft?
De titel is ambigue gekozen, zodat mensen graag willen weten wat het betekent. Het is wel persoonlijk, maar het mag niet teveel te merken zijn. Het is ook een stuk van een nummer van het album. Het is inderdaad van het akoestische When I Was An Orphan zoals je als zei. Er zijn veel verwijzingen naar kraaien in ons album, die verschillende dingen voor iedereen kunnen betekenen. Ik wil er niet per se één betekenis aan geven, omdat ik graag wil dat iedereen bekijkt wat het voor hem of haar zelf betekent. We willen het niet te veel verpesten door alles al weg te geven. Ik zie het als een soort van trailer van een film; je laat een beetje zien maar geeft de afloop nog niet weg.
Zijn er al plannen om de wereld te betoveren met een tweede album binnenkort?
Jazeker, we gaan eerst deze tour in de Verenigde Staten afmaken en dan gaan we voor een paar weken naar Canada en mogelijk ook naar Europa. Het is niet gemakkelijk om te schrijven als je on tour bent, maar we hebben al wat materiaal geschreven. Deze winter zullen we zeker meer tijd hebben voor het uitwerken van een tweede album.
Stel: alles is mogelijk. Met welke band zouden jullie dan het liefst gaan touren?
Dan zou ik nu zeggen: The Queens Of The Stone Age. Misschien ook wel The Melvins. Daar zouden we dolgraag de weg mee opgaan, dat zou iedereen van de band erg tof vinden. We vinden het sowieso geweldig om op te treden en het is het enige waar we echt goed in zijn, maar met een leuke band zou het een nog betere tour kunnen zijn.
Jullie noemen jezelf een simpele rock ‘n’ roll band, maar wie of wat is jullie belangrijkste inspiratiebron hiervoor?
Optreden voor mensen inspireert ons het allermeest. Er zijn ook vele bands waar ik nu naar luister zoals Radiohead en Muse, maar die inspiraties die komen niet naar voren in de muziek die we spelen. Als band waren we allemaal in het begin gek van MC5 uit Detroit, zij waren toen echt onze helden.
Ik spreek namens de muziekfans als ik zeg dat we het geen kwelling zouden vinden als jullie band eens Europa, en liefst ook Nederland, aan zouden doen voor een concert. Wat denken jullie daar zelf van?
We willen echt zo snel mogelijk naar Nederland toe komen. Hopelijk lukt dat in het volgend jaar!
Bedankt voor je tijd en openhartigheid. Zorg er maar voor Nederland niet over te slaan bij de volgende tour. Veel plezier tijdens deze!
Links: