Op het nummer Tears In The Rain zingt een zangeres die naar de naam Amalia luistert (niet te verwarren met het prinsesje). Hoezo kozen jullie ervoor om haar te laten zingen erop?
Nou ja dat is eigenlijk wel een leuk verhaal. Amalia doet achtergrondzang bij Robin Gib. Terwijl wij in de studio zaten hield Robin Gib een gala voor het goede doel. Onze manager, die ook manager van Robin Gib is, vroeg of ze een paar dagen eerder naar Duitsland wou komen voor het geval dat Robin met haar wilde oefenen. Ze was toevallig in onze studio en toen zong ze voor de gein wat mee met Mike. Maar bij Tears In The Rain begon ze ineens hoog uit te halen en wij vonden dat geweldig en vroegen of ze dat in kon zingen. Ze wou dat doen en zo is het dus gekomen. We hadden geluk dat ze toevallig in de buurt was.
Gaan jullie zoiets op latere albums ook doen?
Waarschijnlijk niet. Maar je weet het natuurlijk maar nooit. Dit was gewoon omdat ze in de buurt was, ik zou het nooit gaan plannen in de nummers die ik schrijf om wat variatie te brengen.
Wat voor verschil heeft haar zang op dit nummer gemaakt?
Het nummer klinkt nu wat internationaler. Ineens heb je die vrouwenstem erop en dat bevalt me erg goed. Het past prima bij de zang van Mike.
Jullie hebben sinds vorig jaar een nieuwe bassist, hoezo is jullie vorige bassist eigenlijk uit de band gestapt?
Andy begon zijn eigen bedrijfje toen we met Messiah’s Kiss begonnen. Het feit dat hij daar zoveel tijd in moest steken leverde problemen op. Hij moet natuurlijk zorgen dat er brood op de plank komt bij hem. Maar juist toen moesten we allemaal ons 110 procent geven. We hebben gewoon toen de beslissing genomen om onze wegen te scheiden zodat we als vrienden uit elkaar gingen. We zijn nog steeds goed bevriend, hij woont slechts 5 kilometer van mij vandaan en af en toe zien we elkaar in een café of zoiets. Voor ons heeft dat ook als voordeel gegeven dat de nieuwe bassist, Wayne, helemaal into heavy metal is en zich ook daadwerkelijk 110 procent geeft.
In jullie biografie staat de lezen dat jullie veel inspiratie uit de heavy metal van de jaren ’80 hebben. Vinden jullie het niet jammer dat jullie werk 20 jaar later uitkomt?
Zeker weten, haha. Onze wortels liggen in de jaren ’80 en dan vooral bij de new wave of British heavy metal. Bands als Maiden en Priest en dergelijke. Tegenwoordig gaat het niet zo goed met de scene als toen, maar er zijn een flink aantal mensen die naar dit soort muziek luisteren. Dat is ook de reden dat we ermee doorgaan omdat dit is waar onze harten liggen. Ik zou ook nooit nu metal of speed metal gaan spelen omdat dat mijn ding gewoon niet is. Het is een beetje een verslaving voor ons.