Interview met Iron Fire
Ik bezondig me wel eens aan een portie cheesy power metal, waar het vet vanaf druipt en tevens blijft kleven als een klodder mayonaise. Eén van de betere smoutschijven van begin dit jaar kwam van het Deense Iron Fire. Een interview met bandlid Fritz volgende, een wat eigenaardig interview, waarin woorden soms meer verwarring dan duidelijkheid schiepen.
Dag Fritz. Bedankt voor dit interview. Persoonlijk ben ik geen absolute power metal-lover, maar jullie recente album Voyage of the Damned deed me wel wat met zijn energie en kracht. Fijn ook dat jullie niet teveel honing en zoetsappigheid toegevoegd hebben aan de muziek. Wat vinden jullie er zelf van?
Het is mogelijk dat het thuis hoort in de sci-fi classics van de metalmuziek, ook al is het niet iets wat voorheen niet al gebracht is. Het is een statement geworden van wat “true metal” inhoudt en wat het geworden is. Dit album zal zeker opgepikt worden door jonge gasten en metalchicks in de toekomst.
De toekomst, dat is duidelijk iets waar jullie mee bezig zijn. Gaan we zegevierend de toekomst tegemoet of zijn we gedoemd om verpulverd te worden in de oneindige tijdloosheid van het heelal?
De mens heft de maan bereikt en het zelfs bijna het universum… nu komt het universum ons tegemoet… doomsday zit eraan te komen en we zullen vernietigd worden. Misschien niet helemaal, maar we worden op zijn minst teruggezapt naar het Stenen Tijdperk in een grote crash vol vuur en horror. We worden verzwolgen in een atomische blender en komen opnieuw tevoorschijn in een ander deel van het universum. Tot het zo ver komt maken we gewoon nummers en illusies door je mee te nemen naar het universum van het leven, tijdloosheid en de wonderen der creatie, fantasie. Na de ruimte komt het niets. Het leven zal vergeten worden en herbeginnen.
Hoe vergezocht dat ook mag klinken, ik vind het nog steeds een pak beter dan de typische meligheid die het genre teistert. Niettemin zit er een grote dosis emotionaliteit in dit album. Hoe hou je dat in evenwicht?
Als de bandleden in evenwicht zijn met de muziek dan is er sowieso geen probleem met het maken van ervan, omdat het een natuurlijk proces is.
Je kunt het vergelijken met vijf personen die een ferme pot vleessaus maken. Iedereen weet hoe het eruit ziet en wat er gemaakt moet worden. Iedereen presenteert zijn eigen kruiden en het effect van die kruiden is duidelijk voor ieder individu. De balans bestaat uit het gebruik van de kennis van hoeveel of hoe weinig je de componenten moet integreren.
Een mens zou er honger van krijgen. Zeg, jij bent een Deen, niet de enige in de band trouwens. Wonen jullie in elkaars buurt of is iedere repetitie een virtueel gebeuren achter de computers.
Yep. Vier van ons leven nog steeds in Denemarken, een is verhuisd naar Noorwegen, helemaal boven in het koudste noorden.
De band-maestro – la compositore magnifico – Mr. Steene wilde per se helemaal vanboven gaan wonen. Ach, we gaan nog niet meteen beginnen met het schrijven van een nieuw album dus het maakt weinig uit. Het wordt wel weer reizen en Skypen of weet ik veel hoe die tech-dingen tegenwoordig heten.
Ik zal het je de volgende keer wel weten te zeggen.
Zijn jullie nog betrokken in andere bands, organisaties of projecten in Denemarken of daarbuiten?
Onze keyman, Mr. Stiassny werkt nog steeds aan zijn band Saturnus
Mr. Steene houdt zich boven in het Noorden bezig met een andere band geloof ik. Daarnaast houdt hij zich ook bezig met Steenes Horror Music.
Kirk en Wagner doen ook nog iets samen in aan andere setup.
Mr. Lund maakt veel plezier, drinkt zijn biertjes, houdt party’s, is soms actief in projectjes… al is Iron Fire de “place nr.1” waar we ons op dienen te focussen.
Wat is er naast Iron Fire nog te doen in het leven? Horror movies? Sci-fi? Apocalyptisch dagdromen?
We zijn net zoals iedereen mensen met vreemde ideeën, “moviebrains” en we vervuilen onze albums met alledaagse gedachten. 50% van de tijd stomp je jezelf af met een alledaagse job, wij vluchten weg uit de hel en we verbergen ons in onze muziek. Het is moeilijk om uit de dagelijkse hel weg te vluchten wanneer je een slaaf bent van de systematische chaos waarin we leven.
En nee, niemand van ons doet naast albums maken iets wat speciaal te noemen is. De tijd doden kun je enkel doen met iets waar je echt van houdt. Tijd moet gebruikt worden om iets groots mee te doen, waarom de tijd doden met een normale job, wat een verspilling. Alleen ja, we zijn verplicht om onze plichten te vervullen en anders kun je niet eens beginnen met albums maken, ook al zou ik niets liever doen, fulltime.
Luister je ook naar andere power metal, andere nieuwe bands bijvoorbeeld. Of zijn het alleen de klassiekers die bij jullie passeren?
Olympus Mons (Conquistador) en Alkemyst (Through Painfull Lanes) zijn twee favorieten van Fritz Wagner, bands met speciale ideeën en toepasselijke melodieën. De nieuwe Protest the Hero, een crazy wacko fun collega metalband met screams en veel jumps, dat is ook cool hoor. En ja, dan zijn er de all-star classics van Bon Jovi en Dio, altijd welkom.
Jullie gaan graag het podium op begrijp ik.
Ja d’uh, echt wel.
Denk je dat jullie qua geluid in de buurt komen van de albumsound wanneer jullie live spelen?
Ja, dat is een uitdaging. We moeten een soundguy hebben die kundig genoeg is. We gebruiken backtrackmuziek met de drummer momenteel, maar het juiste geluid krijgen zoals op het album… dat hangt niet alleen van ons af.
Vele malen is de soundguy van een evenement de enige persoon die aan de knoppen mag zitten. Op zo’n manier kun je niet echt consequent zijn qua geluid. Als je ons dus live ziet en het geluid staat je niet aan, ga dan klagen tegen de soundman, wil je! (lacht)
Bedankt voor jullie tijd. Nog wat wijze woorden voor onze lezers?
We willen alle luisteraars van Iron Fire bedanken, we zijn echt vereerd dat er krijgers zijn in Nederland en België die ons steunen. We maken zo snel mogelijk nieuw materiaal en als je wil, geef op onze mediaspaces op het internet gerust feedback. En bezoek ondertussen ook even onze webshop. Keep having nightmares!
Links: