Op 1 juni kwam het nieuwe album Twisted Prayers van Gruesome uit. Zware Metalen kreeg de kans om daarover met gitarist en zanger Matt Harvey te spreken Het resultaat daarvan kun je hieronder lezen.
Hey Matt, hoe gaat het?
Hey, prima! Bedankt voor het interview alvast. We waarderen dit!
Het is drie jaar geleden dat het debuut van Gruesome (Savage Land) uitkwam. Had je zelf verwacht dat er een vervolg op zou komen?
Toen we bezig waren met ons debuut, hadden we eigenlijk geen verwachtingen. Ik dacht zelf dat het een eenmalig en nieuw iets zou zijn. In alle eerlijkheid: een nieuwe band die als enig doel heeft te klinken als een andere band is eigenlijk vrij dom. Maar het album genereerde flink wat aandacht en overtrof de verwachtingen behoorlijk. Ik had wel wat ideeën voor een vervolg maar had geen idee welke kant het op zou gaan. Het is erg cool om te zien hoeveel mensen Death en de nalatenschap van Chuck met ons willen vieren.
In de tussentijd verschenen er ook nog twee e.p.’s en een single. Had je het gevoel dat je de fans ieder jaar iets moest toewerpen om ze te laten weten dat Gruesome nog bestond?
Integendeel. Toen duidelijk werd dat Gruesome als band door zou gaan na het eerste album en er meerdere zouden volgen, had ik het idee dat we een valse start met Savage Land hadden gemaakt omdat we deze hommage niet waren begonnen bij Scream Bloody Gore. Dat probeerden we recht te zetten middels Dimensions Of Horror. De single (Fragments Of Psyche) kwam uit omdat Sean Reinart (drummer op het Human-album en bij Cynic – CS) een nummer met ons op wilde nemen. Ik voelde me daardoor erg vereerd en wilde iets in de stijl van Human schrijven. Het was een kans die we gewoon niet konden laten liggen en we moesten het ijzer smeden toen het heet was. Voor mij geldt Dimensions Of Horror als het tweede album, hoewel het eigenlijk ons debuut had moeten zijn.
Ed Repka creëerde ook deze keer de hoes. Het is een duidelijk en erg gedetailleerd werk geworden. Was je betrokken bij het creatieve proces en heb je hem van input voorzien?
We gaven hem wel wat ideeën en uiteraard de titel van het album. Maar Ed is zo getalenteerd en zo’n legende dat ik hem niet voor de voeten wilde lopen. Zijn werk is een erg belangrijk deel van onze albums en zorgt er mede voor dat Gruesome aan Death en haar nalatenschap is verbonden.
De hoes is duidelijk gebaseerd op het titelnummer. Wat is het idee achter dit nummer?
Dit nummer is onze benadering van Spiritual Healing en de betekenis daarvan lijkt me duidelijk. Ik schreef dit met het volgende in gedachten: er zijn hier in Amerika veel katholieke ziekenhuizen die weigeren vrouwen te behandelen die complicaties hebben tijdens de zwangerschap. Zij dwingen deze vrouwen om niet-levensvatbare foetussen toch te voldragen, de volle veertig weken lang. Zelfs wanneer dit het leven van de moeder in gevaar brengt. Dit is gewoon een manier waarop religie wordt ingezet om iemand te verminken of zelfs te doden. Dit is een erg belangrijk nummer voor mij persoonlijk omdat evangelische christenen in mijn land een extreem gevaarlijke politieke kracht zijn die erop uit is het democratische proces in Amerika te verstoren. Zij moeten worden gestopt.
Wat is het verschil tussen het schrijven van een nummer voor Gruesome in vergelijking met een van Exhumed?
Bij Gruesome moeten we altijd een soort van blauwdruk volgen. Het nummer moet wel als Death klinken en Chuck gebruikte altijd specifieke intervallen en arrangementen. Daar kunnen we natuurlijk niet van afwijken. Voor Exhumed is Death altijd van invloed geweest. Maar we gooien er altijd ook wat grind, thrash, crust en traditionele metal doorheen. Dat gezegd hebbende: een goede riff is gewoon een goede riff. Als je een goede riff hoort, weet je gevoelsmatig gewoon dat het goed zit. Als je een paar goede riffs achter elkaar zet en arrangeert, krijgt het nummer haast als vanzelf vorm en gaat het meestal snel. Dat is universeel. Het moet gewoon heavy zijn. Dat verandert nooit.
Het gitaargeluid van Twisted Prayers, vooral tijdens de solo’s, is een exacte kopie van het gitaargeluid van Chuck. Hoe heb je dat gerealiseerd?
De meeste credits hiervoor gaan naar Jarret Prichard (producer) en Dan Gonzalez (onze lead-gitarist). Jarrett had een langdurig telefoongesprek met Scott Burns (producer van Spiritual Healing-CS) over de apparatuur en techniek die werd gebruikt tijdens het opnemen van Spiritual Healing. De kennis, samen met de producerkwaliteiten van Jarrett zorgen voor het geluid op dit album. Dan wist een oude Randall versterker te bemachtigen. Het is net zo’n ding als Chuck op het Spiritual Healing album gebruikte. Dat hielp ook in belangrijke mate. De toenmalige assistent van Scott (Mark Prator) was de gitaartechnicus van Obituary toen we met hen toerden. Dan heeft flink in zijn geheugen zitten graven om alle technische details, die tijdens het opnemen van Spiritual Healing zijn gebruikt, naar boven te halen. We hebben dit allemaal gebruikt tijdens het opnemen van Twisted Prayers en het zorgt ervoor dat dit album klinkt als een tweede Spiritual Healing.
Jarret Prichard deed de productie voor Twisted Prayers. Wat was zijn rol? Hij deed de mix op Savage Land dus jullie hadden al eerder met hem gewerkt.
Met elk album dat we hebben gemaakt, is zijn rol toegenomen. Tijdens het opnemen van Savage Land deden we veel zelf omdat er een beperkt budget was. Vervolgens kwam Jarrett erbij en gaf het album haar uiteindelijke vorm. Hij nam ook Dimensions Of Horror met ons op en deed vervolgens de mix. Zijn rol op Twisted Prayers is veel groter geworden omdat de muziek op dit album een stuk complexer is. Daarnaast zat er, qua productie, een vrij groot gat tussen Leprosy en Spiritual Healing ten faveure van laatstgenoemde album. Dit wilden we terug laten komen in onze releases en daarom raakte Jarrett steeds meer betrokken. Hij is eigenlijk de stille kracht achter dit album en onze grote held omdat hij er veel extra werk in heeft gestoken en meer deed dan er van hem verwacht kan worden.
Gruesome veranderde ook van studio. Wat zijn de voordelen van het werken in New Constellation Studios?
Deze studio is van Jarrett. Hij heeft en kent dus alle apparatuur en de studio kent een grote ruimte om in op te nemen. Het is daarnaast een prettige plek om te vertoeven met een grote keuken en veel ruimte eromheen.
De aankomende Europese toer bestaat uit 24 shows die bijna aansluitend worden gedaan. Ik zag maar een rustdag in het toerschema staan. Dat lijkt me erg zwaar…
Nee hoor. Ik heb een hekel aan vrije dagen als we toeren. Wanneer we minder dan een maand op toer zijn, is een rustdag niet echt nodig. We zijn tenslotte onderweg om shows te geven, niet om de toerist uit te hangen. Sowieso is toeren in Europa makkelijker dan in Amerika. We zitten dan vaker in een hotel en de catering is vaak ook beter. We gaan het dus sowieso naar onze zin hebben.
Heb je laatste woorden voor ons?
“Rosebud.” – Citizen Kane
Links: