Interview met Enraged
Nederlands Enraged is dan misschien niet de bekendste band on the block, ze hebben een hoop te vertellen. Naar aanleiding van hun recente album It’s Your Fear That Feeds Their Power vol snedige death metal legden we ons oor te luister bij drummer Douwe Talma.
Hallo Douwe, alles in orde?
Zeker! De nieuwe cd is sinds een aantal weken eindelijk uit en de eerste reacties zijn allemaal erg goed. Ik heb de plaat ter recensie de halve wereld rond gestuurd, dus ik verwacht nog wel een aantal reviews en hopelijk krijgt hij daarmee de aandacht die de plaat (naar mijn idee) zeker verdient!
Het heeft lang geduurd, maar hij is er toch gekomen, jullie nieuwe album. Waarom duurde het zo lang?
Dat is een heel verhaal. We brachten in 2004 onze Resist Or Serve-promo uit en die promo was destijds bedoeld als een voorproefje van een nieuwe full-length cd. Zo tussen 2003 en 2005 hadden we een goede stabiele line-up (na een jarenlang komen en gaan van diverse muzikanten), een goede vibe binnen de band en daardoor schreven we in die periode een aantal nieuwe nummers die bestemd waren voor onze eerste full-length cd.
Bovendien deden we toen ook een aantal buitenlandse tourtjes en speelden onder andere op Wâldrock en Stonehenge. Kortom: er gebeurde veel in korte tijd en we gingen als een speer. Totdat eind 2005 een van onze twee gitaristen van destijds (Martijn Linker) er plotseling mee stopte. Hij kon de drukte rondom de band niet meer combineren met al zijn andere bezigheden. Martijn was echter (naast mij) de oprichter van de band en zijn gitaarspel was erg eigenzinnig en kenmerkend voor de sound van Enraged. Bovendien was hij ook de belangrijkste songwriter. Hij werd destijds al redelijk kort na zijn vertrek vervangen, maar dat bleek op de lange termijn ook niet duurzaam: begin 2006 stopten plotseling onze beide gitaristen. Daardoor bleven alleen Peter Hagen (zanger/bassist in die periode) en ik over. Desondanks hebben we getracht om de line-up weer in orde te krijgen en na een korte zoektocht vonden we een paar vervangers. Echter op de lange termijn, zeker toen we weer nieuwe nummers wilden schrijven, bleek het gemis van Martijn groter dan verwacht. De muzikale chemie was weg.
In goed overleg hebben Peter Hagen, Sander Elbers (die destijds gitaar bij ons speelde) en ik eind 2007 besloten om vooralsnog de samenwerking stop te zetten, maar nog wel die geplande full-length plaat op te gaan nemen. In november 2007 heb ik daarvoor de drums ingespeeld en meteen Jochem Jacobs benaderd om de mix te gaan doen. Peter en Sander zijn kort daarna begonnen met het vastleggen van hun gitaarpartijen, maar die takes bleken uiteindelijk niet goed genoeg. Met als consequentie dat alle gitaaropnames helaas opnieuw gedaan moesten worden. De animo was eind 2008 echter verdwenen bij hen beiden om dit opnieuw te doen (begrijpelijk, het had hen immers al zo veel werk gekost). Maar ik geloofde erg in de kwaliteit van al die nieuwe nummers en was vastberaden om de plaat hoe dan ook af te maken. Alles kwam daarmee vanaf dat moment op mijn schouders terecht en moest ik op zoek naar sessiemuzikanten voor de resterende partijen. Onze eerdere zanger Jitse Schregardus (die eind 2003 met Enraged stopte omdat black metal meer zijn ding is) heb ik toen allereerst benaderd om de zang voor zijn rekening te nemen en die wilde maar al te graag mee doen.
Maar voordat we de zang op konden nemen, moest ik dus nog iemand vinden die tijd, zin en de kwaliteiten had om alle gitaar en baspartijen voor zijn rekening te nemen. Tjaard Walstra had bij de laatste optredens live de basgitaar gedaan en die was in ieder geval wel meteen bereid om de basgitaar te doen. De meeste tijd is echter verloren gegaan aan de zoektocht naar iemand die al het slaggitaarwerk in wilde spelen. Dat bleek erg lastig want ik had precies in mijn hoofd hoe de boel uiteindelijk zou moeten klinken en het was best veel werk wat je dan op vrijwillige basis zou moeten doen. Er was een aantal gitaristen die aangaven de partijen in te willen spelen, maar die hun belofte uiteindelijk toch niet waar maakten. In totaal zelfs een stuk of 10 gitaristen. Elke keer moest ik na verloop van tijd weer op zoek naar een andere gitarist, in de hoop dat de nieuwe kandidaat de klus wel zou gaan klaren. Tjaard Walstra bleef echter zeer gemotiveerd en bood uiteindelijk ook aan om dan naast de bas, ook de slaggitaarpartijen in te spelen. Daar heeft hij heel veel tijd in gestoken en heeft in losse sessies tussen 2009 en 2011 alles opgenomen. In de tussentijd scharrelde ik al de gastsolo’s langzaam maar zeker bij elkaar en kon Jitse in de winter van 2011/2012 zijn schreeuwpartijen vastleggen. De planning voor de mix is toen nog een aantal keren verschoven omdat het wachten was totdat alle ingrediënten verzameld waren. Pas op het moment dat alles binnen was (in september van vorig jaar), konden we eindelijk aan de mix beginnen.
Er zijn een pak gastbijdrages op te merken op jullie nieuwe album. Hoe komen jullie aan zoveel medewerking?
Omdat de opnames zo ontzettend traag vorderden en daarmee de aandacht voor Enraged zou verslappen, kwam Jochem met het idee om misschien een aantal gastbijdrages te fixen. Met als doel om de plaat toch genoeg aandacht te geven. Een voortreffelijk plan natuurlijk. Omdat ik (ondanks dat ik een drummer ben) ook gitaarsolo’s in metal zeer waardeer, heb ik besloten om gewoon een lijstje te maken van mijn alltime favourite sologitaristen in de metal. Die heb ik vervolgens ook allemaal zo’n beetje benaderd met de vraag of ze er voor te porren waren. En diegenen die er tijd en zin in hadden, etaleren nu hun kunnen op de cd. Jens van der Valk was de eerste die ik vroeg omdat ik zijn solo’s bij Cantara en God Dethroned altijd erg gaaf vond en zijn stijl ook prima past bij Enraged. Hij was gelukkig meteen zeer enthousiast en heeft het gros van de solo’s op de cd gedaan. Ook Jos Hindriks zag het meteen zitten.
Ik heb een blauwe maandag als invaldrummer bij zijn band Disintegrate gespeeld en vond zijn solo’s altijd te gek. Hij heeft trouwens ook nog aan de plaat bijgedragen met het gitaar intermezzo Respice Finem. De bijdrages van de internationale namen druppelden in de loop van 2011/2012 vervolgens als laatste ook langzaam binnen. James Murphy was de hekkensluiter en toen die zijn uitermate geslaagde bijdrage had aangeleverd, konden we eindelijk de mix in.
Zijn er ook artiesten die weigerden?
Niet echt. Er waren een paar grote namen bij die wel wilden, maar waarbij hun planning niet matchte met die van ons eigen opnameschema. Voor een eventueel volgende release waren ze wel bereid om mee te doen. Die houd ik dus nog even lekker achter de hand. Ook zaten er een paar bij die geen gastsolo’s (meer) deden. Er zijn welgeteld maar twee gitaristen geweest die het niet zagen zitten, maar dat was omdat zij hun soleerstijl niet vonden passen bij onze muziekstijl.
It’s Your Fear That Feeds Your Power is de titel van jullie album. Zijn wij angsthazen dan?
Ik denk dat angst voor veel mensen een erg prominente en onbewuste drijfveer is in het dagelijks leven ja. Veel keuzes die mensen maken zijn helaas gebaseerd op angst. De titel slaat op het feit dat je je bewust zou moeten zijn van het feit dat angst vaak gebruikt wordt om mensen te manipuleren. En dan met name via media. Let maar eens op de gemiddelde krantenkop in sensatiebeluste kranten, maar ook op bijvoorbeeld de speeches van bepaalde wereldleiders in het nieuws. Dreigen en angst zaaien komen daar vaak in terug. Echter angst zorgt ervoor dat je je zelf “kleiner” maakt. Weerlozer. Met als gevolg dat iemand anders meer macht over je kan krijgen. Dat kan op kleine schaal, maar het gebeurt vooral op mondiaal niveau. Door angst te creëren kan je mensen makkelijker onder controle houden en als dat gebeurt met dubieuze intenties (van ordinair winstbejag tot machtswellust) lijkt me dat niet een gezonde ontwikkeling.
Iedereen zou eigenlijk (zover al niet gedaan) de ‘Fahrenheit 9/11’-documentaire van Michael Moore eens moeten gaan kijken. Daarin komt dit thema ook duidelijk naar voren. Een aantal teksten op deze plaat gaat over angst en manipulatie en ook de samples op het album slaan op dat thema. Bovendien had ik deze titel al enige jaren in mijn achterhoofd voor deze plaat: het is krachtig, dekt de lading en is duidelijk.
Ik zie dat de kleur blauw veel voorkomt bij jullie. Heeft dat een bepaalde betekenis?
Goed opgemerkt! Dat is zeer doelbewust gedaan. Zowel bij het artwork van Resist… als bij Fear… wilden we (vaste Enraged-vormgever Robin Koster en ik) het artwork ook een kille, agressieve sfeer geven. Blauw lijkt mij bovendien de kleur van angst. En niet rood, een kleur die meer geassocieerd wordt met liefde, bloed of gevaar. Blauw paste ook beter bij ons coverartwork.
Wat betekent metal in jouw persoonlijk leven? Is het een manier om vooral fysieke energie kwijt te kunnen of eerder mentale energie, het creëren van nummers bijvoorbeeld?
Metal is al erg lang belangrijk in mijn leven. Als puber was het absoluut één van de belangrijkste dingen in mijn leven: er naar luisteren, metal maken, erover lezen en ook het bezoeken van concerten. Maar dat is tegenwoordig inmiddels wel iets meer in proportie. Als je het gaat relativeren is het namelijk natuurlijk niet meer dan maar een muziekstroming. Toch beleef ik er nog steeds erg veel plezier aan. Er is naar mijn idee geen enkele andere muziekstroming die zo veel impact en energie heeft. Metal drummen is voor mij ook een goede uitlaatklep en conditietraining: ik zou geen andere muziek willen drummen! Omdat ik naast Enraged sinds 2010 ook nog in de death/thrash-band Insurrection drum, sta ik nog steeds met beide benen in de metalscene. Nieuwe nummers schrijven, optredens doen en alles wat er verder bij komt kijken. Met die band zijn we nu onze eerste MCD aan het opnemen, getiteld Catatonic. Muzikaal komt het wel een beetje in de buurt van Enraged, maar de nummers zijn wat compacter en iets meer thrashy. Ook die plaat wordt vet!
Waarop ligt jullie focus als band nu? Veel optreden, bekendheid verwerven via alle mogelijke kanalen of de continuïteit vastleggen?
De focus ligt momenteel vooral bij het in de markt zetten van de nieuwe cd. Hij is in ieder geval al via de belangrijkste digitale kanalen verkrijgbaar (via iTunes, Spotify en Amazon), maar ik ben nu nog naarstig op zoek naar een geschikte distro die er voor zorgt dat de fysieke plaat ook internationaal te krijgen is. Het heeft me zo vreselijk veel tijd en energie gekost om deze plaat te maken, dus het is nu belangrijk dat iedereen de plaat kent en kan kopen. Afhankelijk van de reacties zou ik dan navenant kunnen kijken hoe en wat verder. Er ligt nog niets vast en ik houd alle opties voorlopig eerst nog even open.
Is er een duidelijke rolverdeling bij jullie of gaat alles zoals het loopt?
Op dit moment (en sinds de laatste vijf jaar) ben ik de enige continue factor geweest en gebleven binnen de band. Ik ben momenteel Enraged. Een rolverdeling binnen de band is dus al lang niet meer relevant. Alle (niet muzikale) taken kwamen en komen op mijn schouders terecht. Want laat het duidelijk zijn: als ik niet vijf jaar lang had doorgezet dan was deze plaat er zeker niet gekomen. De andere jongens hebben alleen hun partijen op de cd ingespeeld zoals ik het in mijn hoofd had (waarvoor ik overigens nog steeds zeer dankbaar ben), maar verder dan dat reikt hun betrokkenheid momenteel niet.
Ben je ook bezig met wat er allemaal verschijnt? Gaat dat dan om internationale releases of eerder lokaal, of spreken nieuwe bands je niet meer zo aan?
Doordat ik al jaren als metalmuzikant in diverse bands actief was en ben, blijf ik de scene (lokaal, nationaal en internationaal) ook volgen en probeer ik ook op de hoogte te blijven van de meest relevante nieuwe acts. Via webzines als jullie en een blad als de Aardschok volg ik de ontwikkelingen nog steeds frequent. YouTube is tegenwoordig natuurlijk ideaal om even snel iets te checken als je erover gelezen hebt. Ook door het bezoeken van festivals en concerten kom je zo nu en dan in aanraking met iets nieuws. Zo vind ik Steel Panther echt een geniale band/grap die momenteel veel aandacht krijgt en die ik zeker live wil gaan aanschouwen zodra deze weer eens in de buurt is.
Wat zijn voor jou de vijf belangrijkste albums uit je kast?
Maar vijf? Dat is lastig zeg… Hmmm, dat zijn dan denk ik:
…And Justice For All van Metallica (omdat dat de allereerste metalplaat was die ik had), Beneath The Remains van Sepultura (nooit meer overtroffen door Sepultura met later werk: hard en in-your-face), Harmony Corruption van Napalm Death (mijn allereerste kennismaking met death metal), Necroticism – Descanting The Insalubrious van Carcass (geniale plaat blijft dat!) en de allereerste cd van Atheist: Piece Of Time. Toen Atheist nog lekker hard beukte en agressief klonk en de progressieve stukken nog niet de impact van de muziek in de weg zat. Maar eigenlijk kan ik ook niet om Ashore The Celestial Burden van Dark Millennium en North From Here van Sentenced heen. Dat zijn ook zeer zeker all-time favourites.
Dat zijn er geen vijf, maar ik begrijp je probleem. Ben je ook wel eens op een forum te vinden, of gaat dat te ver qua betrokkenheid in “de scene”, als zoiets al bestaat.
Ja hoor, ik houd het zo nu en dan nog wel eens in de gaten wat er op (met name) Nederlandse metalfora geschreven wordt. Toch vind ik het vaak een beetje zonde van mijn tijd om me in sommige van die discussies aldaar te gaan mengen. Het blijft dus vaak bij lezen. Mijn ervaring is namelijk dat er hier en daar ook mensen op internetfora zitten die te veel tijd over hebben en daardoor niks beters te doen lijken te hebben dan achter hun laptopje met een grote bek andere bands of muzikanten af te zeiken. Zo hecht is de metalscene dan ineens niet meer…
Bedankt, dat was het, wat ga je nog doen vandaag?
Graag gedaan natuurlijk. Alle aandacht voor deze cd is welkom. Gelukkig zijn de reacties tot dusver allemaal erg positief: men is er het wel over eens dat de plaat 37 minuten aan kwaliteitsdeathmetal biedt en niet in je cd-collectie mag ontbreken! De interviews druppelen inmiddels ook binnen en daarom ga ik zo meteen nog een aantal interviews geven naar aanleiding van de nieuwe Enraged-plaat.
Succes. En bedankt voor dit interview!
Jij ook bedankt!
Links: