Interview met Endless Cycle
26 november jongstleden presenteerde het Nederlandse Endless Cycle hun debuut Into The Opaque tijdens een release party in Breda. Zware Metalen sprak de heren naar aanleiding van die plaat. Een aangename kennismaking met een jonge, maar veelbelovende act.
Gefeliciteerd met jullie debuut: Into The Opaque. Hoe zijn de reacties tot nu toe?
Elmer: Erg positief! Op de productie krijgen we weliswaar wat kritiek, maar dat hadden we ook wel verwacht gezien het feit dat we met beperkte middelen zaten en de plaat in eigen beheer uit moesten brengen. We zijn in ieder geval blij dat de meeste recensenten daar “doorheen” kunnen en willen luisteren. Over onze muziek op zich en de wijze waarop wij die brengen, lezen we namelijk voornamelijk lovende woorden!
Even terug naar het begin. Hoe is Endless Cycle ontstaan?
Elmer: Het is allemaal begonnen in de garage van mijn ouderlijk huis. In 2003 kocht ik een drumstel met het doel een band te gaan vormen. Een toenmalige vriend speelde gitaar en hij wist nog wel een bassist, José. Maarten werd als zanger erbij gehaald en bleek ook nog fantastisch gitaar te spelen. Boris is aangesloten vanwege de grunts die wij graag in de muziek wilden verwerken. Als kwartet (Maarten, Boris, José en ik) zijn we door gegaan tot begin dit jaar. Al die tijd zijn we wel blijven zoeken naar een sologitarist, omdat we allemaal vonden dat onze muziek dat nodig had. Na een lange zoektocht en een aantal mislukte pogingen kwamen we uiteindelijk uit bij een vriend die we allemaal al een tijd kenden, maar waarvan we de gitaarkwaliteiten blijkbaar niet goed genoeg kenden. Met Chris in de gelederen zijn we voor ons gevoel nu pas compleet en daardoor klaar voor het “grotere” werk.
Hoe schrijven jullie de muziek en teksten? Is dat een team-effort of neemt er iemand het voortouw?
Boris: Een beetje van beide. Vaak komt Maarten met wat riffs of zelfs een uitgewerkt nummer. Vervolgens laat hij dit aan ons horen en geven we feedback. Vervolgens voegen we allemaal onze eigen elementen aan het basisidee toe. Pas als heel het nummer instrumentaal klaar is, ik grove ideeën heb over mijn grunt en Maarten over zijn zang, kiezen we een onderwerp dat bij het nummer past. Vervolgens schrijven Maarten en ik de tekst. Chris is pas kort bij de band en zal in de toekomst zeker de ruimte krijgen om zijn ideeën naar voren te brengen. Ieder idee is van harte welkom bij ons, want de teamspirit in Endless Cycle vinden wij heel erg belangrijk. Buiten een band zijn wij ook nog eens een hechte vriendengroep en dat maakt samen muziek maken extra leuk.
Zijn er bepaalde onderwerpen die jullie benadrukken in de teksten? Heeft Endless Cycle iets als “een boodschap”?
Boris: Teksten vinden wij heel erg belangrijk, die moeten in de eerste plaats aansluiten bij de muziek en daarnaast ook nog ergens over gaan. De meeste teksten hebben een boodschap, maar niet allemaal. We hebben ook een paar teksten die meer een verhaal vertellen of een gevoel uitdrukken. Een standaard onderwerp dat vaker naar voren komt hebben we niet. Sommige teksten zijn gebaseerd op waar gebeurde zaken en sommige zijn puur fictief. Om je een beeld te geven: Creation Of Nothing gaat over racisme, Released over het beëindigen van relaties en Failure over milieu en religie. Universele reële onderwerpen dus. Opaque Portrait daarentegen is fictief en vertelt het verhaal van een overleden man die vanuit het hiernamaals ontdekt dat zijn grote liefde (die nog wel leeft) met een ander is. Ik kan iedereen aanraden om de tekst er eens bij te pakken terwijl je Into The Opaque aan het beluisteren bent. Dat verduidelijkt een hoop.
De plaat heeft mij met een dubbel gevoel achtergelaten. Het is duidelijk muziek die moet bezinken. Is dat bewust?
Elmer: Onze muziek heeft een hoog “love-it-or-hate-it-gehalte” denk ik. Wij willen muziek maken waar we al onze interesses in kunnen stoppen. Hierdoor ontstaat een mix van brute death-metal, etherische progrock en een heel scala aan andere muziekstijlen. En dat is een ongebruikelijke combinatie. Het logische gevolg is daardoor dat mensen het vaak óf fantastisch vinden óf juist verafschuwen.
In mijn review trek ik de vergelijking met Opeth, en dan met name met de debuutplaat van de Zweden. Zien jullie ook parallellen?
Maarten: Qua productie gaat die vergelijking wel goed op. Er zijn zeker ook muzikale parallellen met Opeth, maar dan eerder met een album als My Arms, Your Hearse. Zeker toen we voor de eerste keren optraden, kregen we wel eens te horen dat we een beetje een Opeth-kloon zouden zijn. En dat terwijl er toch ook genoeg andere invloeden te ontdekken zijn in onze muziek, zoals Obituary en Death, maar ook Metallica en Iced Earth.
José: Naast eerdergenoemde bands en voor de hand liggende referenties als Mastodon, King Crimson, Pink Floyd, Atheist enzovoort zitten er ook jazz, blues en zelfs klassieke invloeden in onze muziek. Van alles wat dus! Misschien is dat een reden dat mensen ons vaak wat moeilijk te plaatsen vinden. Het publiek is het kennelijk gewoon niet gewend. De luisteraar zal bij Into The Opaque zeker wel een mix van invloeden horen die tot een geheel worden samen gebracht met onze eigen stijl en manier van schrijven.
Hoe moeten we de titel van jullie debuut interpreteren?
Maarten: Letterlijk vertaald betekent het semi-transparant of ondoorschijnend. Je moet de titel en teksten echter op een wat dichterlijke manier benaderen. Opaque betekent in deze zin donker of duister. “Into the opaque …. ” is een gedeelte van een zin uit Opaque Portrait; een duister portret. Into The Opaque klinkt ook gewoon gaaf. De titel dekt bovendien de lading over de sfeer en de diverse thema’s die de nummers bestrijken: dan weer sferisch, dan weer omgeven door een zwart randje.
Into The Opaque is in eigen beheer uitgebracht. Hoe krijgt het de aandacht die het verdient?
Chris: Zonder label wisten we op voorhand dat onze promotiemiddelen beperkt zouden zijn. We proberen uiteraard zo veel mogelijk zelf te doen via de kanalen die het meest voorhanden zijn zoals onze website, Facebook, Youtube, stickers en mond-op-mondreclame. Hoewel je met Facebook bijvoorbeeld al best een eind komt, is het nadeel dat je op deze manier een relatief kleine groep bereikt die grotendeels bestaat uit mensen die al bekend zijn met de naam Endless Cycle. Het besef dat we op eigen kracht waarschijnlijk niet aan de nodige publiciteit zouden komen, heeft ons uiteindelijk naar Hard Life Promotion geleid. Zij hebben ons sindsdien voortreffelijk geholpen. De voornaamste bron van publiciteit is het grote aantal reviews dat we via hen binnen krijgen en dit interview is uiteraard ook een zeer gewaardeerd resultaat daarvan. Niet te vergeten zijn natuurlijk de optredens en de merchandise. Waar het uiteindelijk om draait is dat mensen naar een show komen, overtuigd worden, een cd’tje kopen, de naam Endless Cycle onthouden en hierover verder vertellen.
Welke elementen uit Into The Opaque nemen jullie mee naar een volgend album en welke elementen laten jullie achter je?
Maarten: Ik denk dat er vooral op compositorisch gebied nog wel wat valt te verbeteren. Op zich is dat ook niet erg onlogisch; we zijn een jonge band en sommige nummers van Into The Opaque kregen al vijf of zes jaar geleden vorm. In het begin zochten we nog een beetje naar ons eigen “smoel”. We weten nu dus ook waar de wat mindere puntjes liggen in onze muziek. Verder willen we in de toekomst een betere productie, maar dat lijkt me vrij evident. Wat absoluut wel zal blijven, is onze muzikale diversiteit. We blijven proberen om onze grenzen op te zoeken.. De kunst is dan om het niet gekunsteld over te laten komen of dat we het onszelf onnodig moeilijk gaan maken. Zo blijft het voor ons ook spannend.
Waar staat Endless Cycle volgend jaar rond deze tijd?
Chris: Als uiteindelijk blijkt dat volgend jaar de wereld vergaat en er een groots festival wordt gehouden om het einde der tijden in te luiden, zal Endless Cycle daar headiner zijn…..haha. Nee, eerlijk gezegd heb ik geen flauw idee. We hebben natuurlijk allemaal onze wensen en verwachtingen, maar niemand weet hoe het zal gaan lopen. We hopen dat het album overal goed ontvangen wordt, we gewoon lekker veel gigs en eventueel een festival kunnen doen met interessante bands en veel contacten kunnen leggen om ons netwerk uit te breiden. We gaan van ieder moment genieten en ons uiterste best doen om alles uit Endless Cycle te halen wat er in zit.
Laatste woorden?
José: Bedankt voor dit interview! En voor alle lezers: ga naar concerten en support je lokale metal scene! STAY TRUE! STAY METAL!
Links: