Interview met Dead Lord
Het Zweedse Dead Lord staat met de tweede full-length weer volop in de aandacht. Voor velen een kloon van Thin Lizzy, maar volgens redacteur René was er toch wel wat meerwaarde te bespeuren op het nieuwe werk van dit gezelschap. Volgens mij trouwens ook. Tijd om zanger en gitarist Hakim maar eens wat vragen te stellen.
Dag Hakim. Jullie werden weer volop onder de aandacht gebracht met jullie tweede album Heads Held High. Ik kom maar meteen ter zake, want we lezen her en der zaken over de herrijzenis van Thin Lizzy. Hoe voelen jullie je daarbij en zijn jullie het eens met die stelling?
Hey! Wel, ik vind het niet erg om vergeleken te worden met Thin Lizzy. Ik begin het ergens wel wat beu te worden, maar hey, wat kan ik daar aan doen? Het is gek dat mensen, in plaats van te luisteren naar albums, nummers, bands of wat dan ook, constant maar vergelijkingen maken met ander materiaal dat ze in hun platenkast steken hebben. Het lijkt wel de manier waarop alle critici stoer willen uitpakken met hoe goed ze hun muziekgeschiedenis wel niet kennen. Voor mij is goede muziek gewoon goede muziek, maar langs de andere kant is het ook wel fijn om met grote bands vergeleken te worden en niet met kutbands. En Thin Lizzy was echt groots.
Uiteraard, ze maken een groot deel uit van onze rockgeschiedenis. Dus dat was, neem ik aan, niet de insteek voor jullie lied en clip van When History Repeats Itself? Waarover ging dat nummer?
Dat lied gaat over het feit dat mensen het nooit leren. Het kwam door het ganse Israël/Palestina gedoe dat ik de teksten voor dat lied begon te schrijven. Mensen blijven ruzie maken over wie het recht heeft op bepaalde zaken op basis van het eigen religieus standpunt. Dat is gewoon achterlijk. Tot welke religie je behoort, heeft meestal gewoon te maken met waar je geboren bent. Niemand kan die zaken kiezen en dat rechtvaardigt ook niet dat je allerlei gekke dingen gaat doen, zoals mensen hun huis innemen of uitmoorden. Waar je geboren bent en wat de religie van je ouders is, dat zijn de factoren die aan de basis liggen van de geloofsovertuiging van mensen. Dat feit toont ook perfect aan dat religie een erg dwaas gegeven is.
Wat uiteraard wel blijft opvallen is jullie bandnaam. Dat doodshoofd op jullie album doet ook mee denken dat jullie een soort occulte doomband zijn, maar dat is niet het geval. Hoe kwamen jullie bij die naam en sfeer terecht?
Ik ben een atheïst. Ik denk dat ik vooral toen dacht in termen van ‘er is geen God’, of ‘God stierf toen de wetenschap tot bloei kwam’… Maar eigenlijk kozen we die naam vooral omdat het catchy klinkt en niemand hem geclaimd had. Dus gingen we ervoor. Een bandnaam is ook nooit iets wat cool is, het is de band die hem cool maakt. Meat Loaf is bijvoorbeeld cool. Die naam echt niet…
Jullie klinken ook als sterke muzikanten, dus ik weiger te geloven dat het allemaal begon met deze band. Wat deden jullie hiervoor en hoe is deze band uiteindelijk ontstaan?
Bedankt! We hebben allemaal in heel wat bands gespeeld hiervoor en dat is ook hoe we mekaar allemaal kennen. Buiten Martin en mezelf dan gerekend, want wij kennen mekaar als sinds dat we kinderen waren. Het ging allemaal van start toen ik mijn oude band beu was en besliste om naar Stockholm te verhuizen. Ik kende Adam al van op wat shows en festivals en hij leek me een coole kerel. Ik was ook echt te vinden voor zijn actieve en rockende drumstijl. Hetzelfde geldt voor Olle. Ik kende hem van op gigs en festivals en hij leek gewoon een gitarist die er niet op uit was om te pronken met wat hij kon. Hij is ook gewoon een kerel die graag rockt. Na wat smeken, rondbellen en overtuigen van het feit dat deze band een goed idee was, verhuisde Olle uiteindelijk naar Stockholm en ging hij ervoor. Toen was alles vertrokken.
De oldschool vibe en de warmte van deze plaat maken het wel compleet. Hoe hebben jullie het aangepakt om dit geluid te bekomen?
We brengen alles in de studio ongeveer op dezelfde wijze als dat we het live brengen. Dus we spelen alles samen in, verdraaid hard ook. Alles vloeit samen in de microfoons en we spelen onze nummers gewoon. We blijven meestal wel braaf als het op distortion aan komt. De meeste bands gebruiken veel te veel, waardoor het geluid vaak erg ‘muddy’ klinkt. Er waren geen clicktracks en we hebben niet valsgespeeld. Deze keer namen we alles op tape op, wat ook het geluid een pak anders maakt. Vooral de drums dan. Nadien hebben we de iets lastigere vocale passages en solo’s er dan nog op geplaatst. Zo werkt het makkelijk en fijn, en het is ook ongeveer de enige manier waarop we een opnameproces willen aanpakken. We vinden dat dat de manier is waarop het moet gebeuren.
Samen met die warmte geeft de titel van jullie plaat ook een positieve boodschap mee. Is het jullie doel om positieve energie uit te stralen, of richten jullie je als band liever op het bekritiseren van de samenleving? Wat zijn de dingen, buiten Israël/Palestina dan, die jullie inspireren?
Het is de bedoeling dat rock plezierig blijft. Dus als ik lyrics neerpen dan probeer ik ze ook te laten klinken als een cool rocknummer en niet als een les geschiedenis. Ik probeer echter wel te schrijven over serieuze topics, dus je zou kunnen stellen dat onder dat plezier ook wat serieuze zaken schuil gaan. De titel van het album is ook dubbel, wat je ook ontdekt als je de tekst van de titeltrack ernaast legt. Er is niets mis met feesten en slapen met meisjes, maar het begint allemaal wat afgezaagd te klinken. Als ik dan eens in de mood ben om te fuiven of in bed te duiken met enkele meiden, dan doe ik dat gewoon liever dan dat ik er teksten lig over te maken. Wat mij vooral inspireert is dus wat er gaande is op de wereld. Oorlogen, hebzucht, religieuze douchebags, idiote racisten, corrupte regeringen, het internationale banksysteem (dat naar mijn gevoel illegaal zou moeten zijn). Om kort te zijn: dingen waar ik pissed van word.
Jullie staan ondertussen al geruime tijd met deze band op de planken. Wat gooien jullie graag in jullie setlist? Gaan jullie de confrontatie aan met jullie oldschool insteek en gooien jullie er graag wat covers in, of brengen jullie enkel het eigen materiaal?
We hebben nu twee 7” en twee albums en dus hebben we genoeg keuze, maar naast die nummers gooien we er af en toe wel eens een cover in. Gewoon omdat het fijn is als mensen mee kunnen zingen op zaken die ze herkennen. We luisteren ook wel andere zaken dan Thin Lizzy, weet je? We hebben live al zaken gebracht van Blue Öyster Cult, Witchfynde, Iron Maiden en zelfs enkele Slayer-jams.
Uiteraard valt deze weer te promoten op jullie tour. Met welke bands zijn of waren jullie op rondreis en wat zijn de hoogtepunten?
Het was fijn om op stap te zijn met Imperial State Electric, omdat het geweldige kerels zijn en met hun rock de boel op stelten zetten iedere keer. We hebben enkel Zweedse shows met hen gedaan, maar dat waren echte knallers. Momenteel zijn we op tour met Audrey Horne en Dead City Ruins en zit ik op het evenement in Bordeaux. Het is hier echt fijn op een heerlijke oude boot. Er is overal wijn en ze spreken ons aan met ‘Monsieur’. Daar kan ik wel mee leven. Over het algemeen ga ik graag naar plaatsen waar ik nog nooit geweest ben en waar dingen te zien zijn die ik nog nooit eerder gezien heb. Uiteraard zijn er wel wat landen waar een atheïst in de problemen kan komen, zoals in Saoedi-Arabië of enkele andere moslimlanden. Daar zouden ze je daar wel nog eens voor kunnen vermoorden. Ik weet niet of ik de ballen heb om daar naartoe te gaan, maar er zijn wel coolere plaatsen vermoed ik. Ik wil echt eens naar Zuid-Amerika en Japan. Dat gebeurt nog wel, daar ben ik zeker van.
Schrijven jullie ook muziek als jullie op tour zijn, of leggen jullie met Dead Lord echt schrijfsessies vast?
Ik schrijf het liefst thuis nummers, nadat ik zaken gelezen of gezien heb waar ik kwaad van word. Maar ik vermoed wel dat het afhangt van hoe vaak je moet optreden. Als je altijd op rondreis bent, dan heb je geen andere keuze dan te schrijven in de bus, het hotel, of waar dan ook. Samen eens jammen kan ook leuk zijn en als dat voorvalt dan gebeurt dat op natuurlijke wijze.
Ik zal wel eens een optredentje meepikken van jullie in de toekomst. Om af te sluiten: welk nummer vind je dat de mensen eens moeten uitproberen om jullie te leren kennen, voor al die mensen die jullie nog niet gehoord hebben? Ik ben zelf wel grote voorstander van Strained Fools.
Ja, Strained Fools somt wel mooi op waar het allemaal om gaat. Dat is ook zo bij When History Repeats Itself Again. Luister alstublieft naar de lyrics en denk maar eens na over hoe hard deze wereld naar de zak is.
Links: