Interview met Azarath
Daar zijn ze weer, de Polen. Je zou het bijna vergeten, maar naast de topreleases van Decapitated en Vader is er nog een derde hond in het spel die wel eens met de vetste kluif zou kunnen gaan lopen. Azarath spoog eerder dit jaar een verpulverend album uit waar menig metalextremist van loopt te kwijlen. Ik mocht gitarist Bart enkele vragen voorschotelen en deed dat met veel plezier.
Hallo Bart. Ik heb altijd geweten dat Azarath een goede band was, maar nu hebben jullie bewezen dat het een geweldige band is! Wat is er gebeurd tussen Praise The Beast en Blasphemer’s Malediction?
Hallo. Er zijn enkele zaken veranderd in de line-up. Nu hebben we bandleden die allemaal echt toegewijd zijn aan de band. Onze vorige zanger Bruno was niet al te geïnteresseerd in de band, toch niet de laatste paar jaren, dus moesten we daar iets aan veranderen. Met Necrosodom op zang zijn we begonnen aan een nieuw tijdperk in de geschiedenis van Azarath. We brachten veel tijd door samen aan het songwritingproces, de arrangementen, het geluid en de mastering om ons doel te bereiken.
Het nieuwe album is niet alleen wreed, maar het roept ook een dreigende sfeer op, die me vooral doet denken aan extreme war metal, zoals Angelcorpse. Nogal een combinatie moet ik zeggen. Poolse death metal in een nieuwe dimensie?
We hebben heel veel het accent gelegd op de dreigende sfeer, ook in het verleden trouwens. Die donkere sfeer is nog steeds aan het evolueren. Je kunt eigenlijk zeggen dat we death/black metal muziek maken. We zijn brutaal en agressief als band maar we hebben heel veel black metal invloeden. En het is aan jou om te beslissen of de Poolse death metal een nieuwe dimensie bereikt heeft. We doen wat we willen, en spelen muziek die ons boeit.
Hoe begin je eraan om een Azarath-nummer te schrijven? Gaat het alleen om het vinden van de juiste hooks en vibes, om dan de snelheid op te voeren tot iemand half dood valt, of is er een vaste methodiek?
Sinds Praise The Beast werken we op dezelfde manier. Zowel ik als Inferno nemen gitaarriffs op met de computer en als we alle nummers klaar hebben, gaan we naar het repetitiehok en brengen we alles in de praktijk. Natuurlijk hebben we soms enkele veranderingen qua akkoorden of in het tempo. Soms hebben we alleen een riff in ons achterhoofd, soms een paar riffs voor een nummer, er is geen vaste regel dus. Soms is er maar één gitaarspoor en ontwikkelt zich de tweede gitaarlijn in gedachten over een paar weken of maanden. Geen regels, alleen gevoelens. We zijn beide erg kritisch en dumpen veel riffs waar we niet 100% van overtuigd zijn.
Elk jaar is er ten minste één Poolse extreme metal band die hoog in mijn jaarlijst eindigt. Decapitated, Vader – ook dit jaar trouwens, Christus Agony, Hate, Lost Soul, Infernal War, Thunderbolt … en het is redelijk veilig om te zeggen jullie in die rij komen te staan. Wat is er met jullie land aan de hand? Extreme metal is een traditie in Polen zo lijkt het.
Naar mijn mening komt extreme metal voort uit rebelerende geesten. Weet je, we hadden eerst de politieke situatie in de jaren tachtig – het communisme – en na de rode regels kwamen de zwarte regels, die van de Katholieke Kerk. Dus er zijn altijd redenen om te rebelleren geweest, door deze omstandigheden. Death of black metal is niet eens een vak, als je weet wat ik bedoel, het is muziek die afkomstig is van de geest, gedachten, gevoelens en de expressie, de specifieke manier van die uiting te geven via rebellie. Misschien is dat de oorzaak van het feit dat we zoveel grote black en death metal bands hebben.
Waar werd het album opgenomen en hoe zijn de opnames verlopen?
Het album werd opgenomen in de bekende Hertz Studio in Bialystok met Wojtek en Slawek Wieslawscy als muzikale ingenieurs, zonder enige beperking van ons nieuwe label Witching Hour Productions, die we trouwens niet genoeg kunnen bedanken. Opnamesessies zijn normaal echt belastend, maar dankzij de vrijheid die we kregen konden we ons volledig focussen op het opnemen en moesten we ons niets van andere dingen meer aantrekken. We werkten in zeer comfortabele omstandigheden met volgens mij de meest ervaren en professionele geluidstechnici die ik ooit ontmoet heb. We brachten veel tijd door met het zoeken naar de juiste sound en vervolgens bij de mastering. Uiteindelijk zijn we erg tevreden met het geluid van ons nieuwste album.
Het artwork is ook bijzonder geslaagd. Kun je ons uitleggen wat de betekenis van het kunstwerk is?
Zbigniew Bielak schilderde dit en het geeft een perfecte dekking weer van de inhoud, voor ons weerspiegelt het de teksten van het album, een perfect beeld van de band. Je vindt er veel symbiek in terug, maar je moet ze vooral zelf ontdekken.
Net als jou heet ik ook Bart. Is dat een gebruikelijke naam in Polen?
Mijn naam is vrij gebruikelijk, maar dan de volledige naam: Bartlomiej. “Bart” is de korte versie. Onze vorige zanger heette bijvoorbeeld Bartlomiej Bruno, “Bruno” was zijn bijnaam.
Behalve het drinken van bier of wodka, wat doe je zo nog in het reguliere leven? Bent je tevreden met je huidige situatie?
Inferno is de enige van de band die leeft van zijn bestaan als professionele muzikant. De rest van ons heeft een doorsnee werksituatie. Ik werk bijvoorbeeld op een dienst die fiscale administratie doet. Het zou natuurlijk mooi zijn als ieder van ons zou kunnen leven van de muziek, dat zou pas echt voldoening geven.
Doe je toevallig aan powertraining of spiertraining? Als ik luister naar het album dan kan ik niet anders dan denken dat het gecreëerd is door atleten.
Tegenwoordig komt het er maar zelden meer van, het ontbreekt ons aan tijd vandaag de dag. Ik ga regelmatig naar de gym en doe wat training om gezondheidsredenen, niet voor de “muscle look”. De andere jongens doen hetzelfde. Voor zover ik weet doet Necrosodom aan vechtsporten. Ongeveer 25 jaar geleden, toen ik tiener was, deed ik intensief aan atletiek (400m en 400m horden), maar toen begon ik death metal te spelen en moest ik een keuze te maken. Dus ik koos voor death metal.
Een goede keuze lijkt me zo! Zullen jullie binnenkort weer gaan toeren? Het lijkt erop dat jullie het heerlijk vinden om op het podium te staan.
Er was net de Poolse tour met het Bulldozer uit Italië en de Poolse bands Witcham, Deus Mortem en Infernal War bij drie shows. In totaal waren er negen optredens. Later dit jaar is er in december, van 2 tot 18 december geloof ik, de Europese Hatefest tour met Kataklysm, Marduk en Triptykon. Die wordt gegarandeerd fantastisch en we zijn extreem ongeduldig om aan de shows te beginnen! We vinden het inderdaad heerlijk om op het podium te staaan!
Je had het over die Poolse tournee. Ik heb veel DVD’s in de kast staan van metalbands die in Polen, in Katowice denk ik, opnames gedaan hebben. Meestal is het publiek er vrij statisch. Is het altijd zo in Polen?
Echt niet! Misschien waren het mensen die speciaal voor DVD-opnames waren uitgenodigd, ik weet het niet. De mensen hier reageren echt spontaan, telkens zijn er een bende wilde headbangers die zelfs op het podium proberen te duiken. Ik houd echt bijzonder veel van de Poolse maniakken.
Wat is de wildste of de beste prestatie of show die je ooit hebt gespeeld?
De beste show – moeilijk om te zeggen, er waren veel vette shows en er komen er nog veel meer in de toekomst, zeker weten. Maar de wildste show is zeker degene die plaatsvond in september 2002 in Warschau. Er waren slechts drie brute bands: Azarath, Anima Damnata en Centurion. Die show was fuckin’ armageddon. Er lagen toen varkenskoppen op het podium, vliegende fakkels in de menigte en zelfs zwaarden! Die mensen waren compleet geschift. Toen wij speelden hadden we wat vuurwerk meegenomen op het podium, maar op een gegeven moment begonnen enkele monitoren vuur te vatten. Dan moesten we én spelen én brand proberen te doven met onze laarzen. De geluidstechnicus die werkzaam was in deze club sprak met ons na de show en zei dat het de beste en wildste show ooit wast. Hij werd zelfs niet boos toen een aantal van de monitoren in brand stonden, hij zei dat het er geweldig uit zag! Na de show werd er fucking ongecontroleerd gedronken met veel te veel mensen backstage, totale chaos was het. Het eindigde toen de security iedereen uit de club gooide! (lacht) Schitterend was dat.
Bedankt om dat te delen met ons. En bedankt voor het interview trouwens. Had je verder nog iets wat je wilde zeggen?
Nee, is goed zo. Bedankt voor het interview, naamgenoot! Bereid jullie allemaal voor op onze december tour! 666!
Links: