Interview met Ancient Rites

Het langverwachte Ancient Rites interview is er dan toch. En het is me het interview wel geworden. Of zoals Gunther het zelf
zegt:”Zal wel weer stof doen opwaaien maar zo is AR nu eenmaal. Een controversiële band tot in de kist. Binnenkort heeft men Lion’s Pride om op te kankeren (Gunther samen met Oi! muzikanten: hell will
break loose!). You know me: it takes a lot more to hold me back.”

Vertel ons misschien eerst even iets over de pas verschenen live-Cd en de te verschijnen DVD.
Wat komt er op die DVD te staan bijvoorbeeld?
Hoe verliepen de opnames?
Is het optreden van de live-Cd representatief voor een normaal AR-optreden?

We hebben kosten noch moeite gespaard om een optimaal resultaat te behalen. We investeerden ook eigen geld in het gebeuren toen het budget dat we
van HammerHeart kregen te klein was. Zo gek zijn we dan wel. De labels die met ons in zee gaan lachen waarschijnlijk in hun vuistje. “And the Hordes stood as One” is geen opvullertje tussen twee studio albums maar een heus document dat een overzicht geeft van 15 jaar ANCIENT RITES. De DVD bevat – naast de live opnames die men ook op de cd vindt- fragmenten van vroegere tours en een special rond onze tour in Finland + foto galleries. In aloude RITES traditie moest er het een en
ander kunnen mis gaan en zo dienden we de dag van de opnames in allerijl een andere video crew zien op te trommelen daar de origineel geplande camera crew niet kwam opdagen! De live cd is representatief wat songkeuze betreft en toont ook perfect de interactie tussen band en publiek aan die vooral de laatste tijd onze live gigs typeren.

Jullie hebben een beetje een vreemde reputatie als het over jullie live-optredens gaat. De ene keer is iedereen vol lof, de andere keer worden jullie genadeloos afgemaakt.
Vanwaar die wisselende prestaties? (of ervaar je dat niet als dusdanig?)

Of een concert al dan niet goed klinkt hangt vaak van veel factoren af die men als muzikant niet steeds in de hand heeft. Soms klinkt het op podium fantastisch maar blijkt de sound in de zaal slecht en vice versa. Vaak klinkt een show bijvoorbeeld erg goed als men zich centraal voor het podium bevindt, zet men drie stappen naar links of rechts krijgt men al dikwijls een heel ander beeld. Onderschat de man achter de knoppen niet, de kwaliteit van de P.A. of de akoestiek van een zaal. Soms moet men zonder soundcheck het podium op of als men met grotere bands speelt krijgt men zelfs niet de gehele P.A. ter beschikking. Sommige grote bands gebruiken alle truukjes om zelf beter uit de verf te komen. Zo openden we vaak voor bekende bands en kregen we steevast maar een paar sporen ter beschikking zodat we op halve kracht moesten spelen en dienden het podium op te gaan zonder enige vorm van voorbereiding of soundcheck. Een goede geluidsman kan dan er nog iets van maken maar vaak staat het geluid pas goed afgesteld als de show zo goed als voorbij is want het bijstellen dient tijdens het spelen te gebeuren. Dan komen de headliners op: plots gaan alle registers open, klinkt de P.A. magistraal want alle sporen zijn benut, volume volle kracht open, hoort men een band die de hele dag heeft kunnen soundchecken en dan vraagt men zich af waarom A.R. het slechter deden. Men kan als band natuurlijk een mindere dag hebben maar als professionals en oude rotten in het vak is het niet zo dat we de ene keer de songs vlekkeloos spelen en de andere keer totaal de mist in gaan. Soms worden we inderdaad genadeloos afgemaakt in de pers maar dat ligt eerder aan de reviewer dan aan de band. Sommige lui haten ons, klaar. Maar vaak is dit voor andere dan muzikale redenen. Soms zijn deze schrijvers gefrustreerde collega muzikanten jaloers op ons bescheiden succes of kan men het niet vinden met het band concept (vooral de voorliefde voor het eigen verleden/cultuur zet veel kwaad bloed), of zijn het zelfs gewoon persoonlijke redenen die aan de basis liggen van de” hate review”. Een band als ANCIENT RITES vangt nu eenmaal veel wind. Zo moest ik onlangs lachen om een AARDSCHOK review van labelmaatje/collega Stephan Gebédy van THANATOS. Hij kraakte ANCIENT RITES af in een CD review van een andere band!

Om die onverwachte aanval te verrechtvaardigen gaf hij aan dat de band die hij eigenlijk hoorde te reviewen OOK Belgisch was. Verder gaf hij wel toe dat deze band muzikaal niets met A.R. te maken te had. 70% van de review ging over RITES en hoe wij teveel aandacht zouden krijgen in AARDSCHOK etc…Om de drie jaar krijgen we inderdaad een pagina als er weer een nieuwe schijf uitkomt. Anderen laten een scheet en staan in dat blad, haha. Onlangs bestempelde hij DANSE MACABRE als flop van het jaar. Zijn hetze is een beetje vreemd en ongepast want ik ken die jongen al lang en wenste hem nog via e-mail veel succes met zijn comeback. Is hij gefrustreerd omdat de THANATOS reünie niet het beoogde succes heeft behaald? Heeft hij het mij nog steeds niet vergeven dat ik hem een keer niet herkende toen hij zijn haar had geknipt of is hij zoals vele Nederlandse collega’s kwaad op RITES omdat wij als Vlaamse band ooit een Dutch Metal night moesten headlinen? Dat hebben veel Hollandse collega’s (die schrijven voor Aardschok) ons nooit vergeven. Lees er de laatste reviews in dat blad maar eens op na. Meestal worden we gewoonweg dood gezwegen, of niet eens vermeld als we op een festival spelen. Een e-zine gaf onze live cd een 5/10, men zei dat de sound ondermaats was, de club “shitty” en dat de studio platen veel agressiever klinken. Onzin. Een Belgische krant schreef dat wij op Graspop moesten spelen voor een handvol geïnteresseerden. Check the Graspop pictures op de A.R. site! Er stonden duizenden mensen te kijken. Neem reviews best met een korrel zout. Helaas oordelen al te vaak mensen met een gebrek aan kennis van zaken. Oordeelt een of andere nitwit die pas Metal heeft ontdekt en nog nooit een gitaar van dichtbij heeft gezien over het werk van maanden of jaren. Zo besloot
een bepaald journalist dat hij onze kledij niet tof vond, een andere vond dat wij als BON JOVI klonken en eentje omschreef Rites als ANTHRAX met CANNIBAL CORPSE vocalen. Frankly, my dear friends, I do not give a damn about critics.

Rond jullie optredens hangt bij tijden een gespannen sfeer. Velen verwijten jullie dat je geen duidelijk standpunt inneemt tegen bezoekers die hun fascistische ideeën tentoonspreiden (o.a. door de Hitlergroet).
Wat is de reden dat jullie geen echt standpunt innemen?
Je kunt je toch niet eeuwig verdedigen met de dooddoener ‘wij zijn geen politieke band’?

Wij zijn aan niemand iets verplicht. Evenmin hoeven fans tegenover ons verantwoording af te leggen. Men heeft het vaak over publieke verantwoordelijkheid. Wij zijn geen band met educatieve doelstellingen alhoewel ik vind dat wij nog vrij positief ingesteld zijn in vergelijking met vele collega’s. Gespannen sfeer op onze concerten? Ik hoop het, het is tenslotte geen theekransje J. Hoe kon het ook anders, hier spuit onze politiek correcte medemens zijn kritiek weer: “Sommige van jullie fans zijn stout en moeten op de vingers getikt! Foei!”. Als men er over nadenkt: wat een betweterige “nonkel paters” bevolken de huidige scene! Hahaha! Kijk, wij komen uit de oeroude Black Metal traditie waar alles wat extreem was niet eens als shockerend werd ervaren. Misschien waren de eerste uurs fans eerder nihilistisch ingesteld en écht apolitiek? Lui die geshockeerd zijn door een bepaald deel van ons publiek hadden onze vroegere shows moeten beleven! Ik herinner mij A.R. concerten waar de ambulance twee maal kwam aangereden: één jongen had zichzelf met een vleeshaak bewerkt en moest afgevoerd, een andere had een fles Whisky leeggedronken en diens maag moest worden leeg gepompt. Ondertussen ging het concert gewoon door. Onder het publiek bevonden zich lui in maliënkolder met heuse slagzwaarden, een aantal freaks in monnikenpij, gemaskerde weirdo’s, dames in nonnenkleren, een groep jongeren in Hitlerjugend uniform, iemand liep naakt rond met SM riemen en spikes enz…Een dan bespaar ik nog een aantal details!!! Ik overdrijf echt niet! Vraag het aan de weinige veteranen die overblijven van de oude scene, zij zullen getuigen hoe extreem en “over the top” het allemaal soms was, vroeger. Het was nu eenmaal zo dat er steeds extreme lui op onze concerten afkwamen maar ik heb het nooit als een spanning of overlast ervaren. Eerder amusant. Black Metal was not nice or sweet or politically correct. Extreem? Ja. Waanzinnig? Zeker. Over the top? Absoluut. Als ik daar niet tegen had gekund dan had ik maar op auditie bij CLOUSEAU moeten
gaan, of troubadour in een paterskoor geworden zijn, of erger: hippie op geitenwollen sokken/sandalen! Niemand in de toenmalige scene maalde om de waanzin van een ander. Gedenk MAYHEM: drummer Hellhammer noemde zich Nationaal Socialist, gitarist Euronymous was Communist. Men speelde in dezelfde band en gaf er verder geen zier om. Zo ging dat toen. Verder is het argument van “wij zijn geen politieke band” geen dooddoener. Door standpunten voor of tegen bepaalde lui in te nemen begeeft men zich immers op politiek vlak. Verder voel ik niet de behoefte mij te verdedigen voor wie of wat dan ook. Ik ga om met alle soorten mensen. Ik schreef met moordenaars in death row, dronk samen met huurlingen die ogen en benen in een of andere oorlog hadden verloren, stam uit een familie van ijzervreters en oorlogsveteranen, diende zelf in een strijdende eenheid, trok op met gekken die tot alles in staat waren (waarvan sommigen reeds jaren onder de zoden liggen) en ik zou moeten schrikken omdat iemand (al dan niet gemeend) met rode of anarchistische wimpels wuift of zijn gestrekte arm in de lucht steekt en zo zijn persoonlijke mening verkondigt die daarom niet de onze is? Come again! There are bigger dangers in life. Begrijp me niet verkeerd, ik ben helemaal geen macho en stoerdoenerij is niet aan mij besteed. Maar ik ken lui van een heel ander soort kaliber. Misschien ben ik afgestompt door jaren vertoeven in het gezelschap van extreme lui maar ik ben niet snel geshockeerd door iemands denkbeelden. Let wel, ik heb een hekel aan wreedheid en wil nooit deelachtig zijn aan mensonterende praktijken maar ik heb door mijn ervaring, vele reizen en ietwat ongewone levensstijl een misschien voor de massa afwijkende kijk op de dingen aangekweekt. Ik (h)erken andere en grotere gevaren. Vaak bijten blaffende honden niet. En verder is iedereen welkom op onze concerten: paus of Donald Duck, zolang men geen rel schopt. Het spijt me als mijn politieke correctheid te klein blijkt voor sommigen maar nooit heeft ANCIENT RITES gepretendeerd wereldverbeteraars te zijn. Dan moet men maar de straight edge vegan scene in. Verder lijken het vooral nieuwkomers, die de oude scene nooit gekend hebben, die nu vallen over een deel van ons extremere publiek. Als men onze fans vreest kan men nog steeds naar K3. Daar bevolken kinderen en héél nette lui de concerten. Niemand zal er zich extreem opstellen. En eigenlijk is dit allemaal buiten proportie opgeblazen. Ik zag ooit linkse extremisten pamfletten uitdelen op een AR show. Ooit hadden Communisten een stand opgebouwd bij een show van ons (dan hoort men de politiek correcte lui natuurlijk niet klagen), ik blijf het herhalen: subculturen en extreme muziek trekken nu eenmaal extreme lui aan. Wat verwacht men dan van een Metal muzikant? De show stilleggen en iedereen naar huis? Pas DAN zouden er rellen ontstaan. Denk ook aan de investeringen van de concert promoters en het verlies dat ze zouden boeken als wij ter plekke de boel afblazen, denk aan de fans die een ticket hebben gekocht en vaak verre verplaatsingen moeten doorstaan. Moeten we dan persé “Big Brother” spelen: “He! Niet doen, jongens! Braaf zijn of billekoek!”. Waar trekt men dan de lijn, wat kan wel, wat niet? Dat is dan ook weer voor ieder van ons anders want RITES bestaat uit individuen met allemaal een eigen mening. RITES is niet 1 persoon. Laten we eerlijk zijn: leraartje en betwetertje spelen past toch niet bij een band als de onze. Onze fans zijn vrij in hun denken zolang ze zich onderling als gentlemen gedragen! Al dat slap gelul is vermoeiend/overbodig terwijl er tenslotte bands in de scene rondlopen met veel extremere views, die zelfs on stage extremistische (zowel linkse als rechtse) symbolen dragen maar over hen geen kwaad woord! Rites bejubelt het middeleeuwse Europa (en respecteert ELKE antieke civilisatie) en is staatsvijand nummer 1 en een geliefde schietschijf. Ach, men doet maar.

Heb je het idee dat je tegenwoordig een ander soort publiek aanspreekt als toen jullie begonnen?

Een gevarieerder publiek, lijkt mij. Maar net dit lijkt bij te dragen tot die vermeende spanningen waar ik verder nooit wat van merk. En ik loop ook in de zaal rond na een concert…Sommige Black Metal fans storen zich aan de aanwezige Bikers, sommige Heavy Metal fans vinden de Gothic lui maar niks terwijl iedereen de Skinheads lijkt te vrezen terwijl de Punks dan weer scheef bekeken worden door de Thrashers enz…Hokjesmentaliteit viert hoogtij. Terwijl ik net het tegenovergestelde tracht te verkrijgen muzikaal. To me it’s all Rock’n Roll. Ik ga zelfs verder. De ene dag vind je mij op een Psychobilly concert ergens in Londen en de volgende dag bevind ik mij te Praag in de opera. En telkens geniet ik even veel. Zoals mijn vele muzikale projekten verraden laat ik mij niet beperken door een hokjesgeest. Ik herken soms DANSE MACABRE fans op een RITES concert of omgekeerd, of LION’S PRIDE aanhangers en IRON CLAD fans die de oversteek wagen ondanks dat ze tot een andere scene behoren. Vind ik in het voordeel van die personen spreken. Ik kan het niet waarderen wanneer iemand geviseerd wordt omwille van de “afwijkende” look, iemand die geen Metalhead is maar probeert zijn muzikale horizonten te verbreden en naar een Metal concert komt. Evenmin vind ik het fair wanneer een Metalhead die opduikt op een ander type concert negatief aangekeken wordt door de overige bezoekers. Daar ik zelf een brede smaak heb bezoek ik vaak concerten of evenementen in een andere stij. Daar ben ik dan meestal de vreemde eend in de bijt, dus ik kan mij perfect verplaatsen in een ander, iemand die geen Metalhead is en toch ANCIENT RITES komt kijken. Ik kreeg kritiek van een tweetal Metal kids omdat ze mij zagen praten met een aantal Punks. So fucking what? Die lui vonden Rites’ muziek goed wat maakt het verder uit dat ze dan een hanekam hebben ipv lang haar? Iemand wandelde ooit naar een organisator toe met de vraag alle Harcore en Oi! lui de toegang te ontzeggen op ons concert. Zèlf stond hij er met een mooi kapseltje. “Daar zakt mijn broek dan bij af” kunnen de Nederlanders zo mooi zeggen J… Iedereen (vooral de wereldverbeteraars die kritiek hebben op ons) de mond vol over tolerantie maar niemand zet het om in de praktijk.

Ik heb op veel festivals posters gezien en ook kwam er vrij veel promotie in magazines voor ‘Dim Carcosa’, maar voor het herdrukken van nagenoeg onleesbare Cd-boekjes lijkt er dan weer geen geld te zijn.
Zijn jullie tevreden met het werk dat Hammerheart voor jullie doet?

Pijnlijke kwestie. Ik ben het met deze kritiek eens. Het haast onleesbare boekje heeft bij mij persoonlijk veel kwaad bloed gezet, zeker omdat wij veel tijd en aandacht besteden aan packaging enz. Men werkt dagen aan de bindteksten, men levert het perfect leesbaar af en dan gaat men zo in de fout en wil men de blunder niet eens herstellen. “Laten zeuren die artiesten, fans kopen het toch wel.” Dit incident en vooral het niet toegeven van de gemaakte fout gaf mijn zin tot samenwerken met HammerHeart een flinke deuk. Volgens hen was het boekje perfect leesbaar. Wordt nog boos als ik er aan denk. Maar hun promotie en distributie werken wonderwel. Niet te onderschatten aspecten.

In hoeverre is er bij AR sprake van een bandgevoel? Een tijdje geleden stond op jullie website dat Domingo uit de band werd gezet wegens tegenvallende live-prestaties.

ANCIENT RITES zijn ooit begonnen als een handjevol vrienden uit dezelfde buurt die van Metal hielden, die evenveel tijd in de kroeg doorbrachten als in de reptitie ruimte. Vandaag de dag is RITES een band bestaande uit muzikanten uit verschillende landen die op een zo professioneel mogelijke manier degelijke Metal ten gehore willen brengen. Er moeten soms beslissingen worden genomen die niet sympathiek zijn of zelfs indruisen tegen het menselijke gevoel maar vergeet niet dat een band als wij ook streng beoordeeld worden door de wereld en moeten opboksen tegen de grote mainstream bands die dingen makkelijker voor elkaar hebben. Wij moeten knokken voor elke millimeter grond en dan moeten de inzet en resultaten naar behoren zijn. Domingo was in feite een gitarist die op toetsen overgeschakeld was om de band te vervoegen. Dit had gewerkt ten tijde van “Blasfemia” maar het peil lag sinds “Fatherland” veel hoger vanwege de inbreng van klassiek geschoolde muzikanten. De beslissing was geen verwijt naar Domingo toe maar er was geen andere optie. Ook vanwege zijn attitude was discussie hieromtrent niet mogelijk. Hij zelf vond trouwens dat zijn muzikale niveau op toetsen voldoende was wat impliceerde dat hij verbeteren niet noodzakelijk achtte. Hij heeft de pech gehad dat op de laatste Rites platen vooral de keyboards en de piano in het bijzonder van een zeer hoog muzikaal peil zijn georchestreerd door geschoolde klassieke muzikanten. Hij heeft een nieuwe band opgericht en ik wens hem oprecht het allerbeste toe. De huidige toetsenist Davy Wouters speelt piano sinds zijn kinderjaren en dat maakt nu eenmaal een verschil.

Waarom komen andere AR-leden in interviews nauwelijks aan bod?
Erik, bijvoorbeeld, is live toch een beetje de sfeermaker, maar in interviews komt hij nagenoeg nooit aan het woord!

Omdat ik een despoot ben, een dictator die vind dat de andere bandleden op bevel moeten spelen en verder hun mond moeten houden! Ruhe Bitte!!! Ach, er zijn interviews die plaatsvonden waar ik zelfs niet aan deel nam. Solo interviews met Erik, Walter en Jan. Ook voor grote bladen, zelfs in kranten, maakt mij toch niks uit? Maar daar ik de oprichter van de band en tekstschrijver ben komt men snel bij mij terecht. Zeker voor specifieke zaken en zeker als men diep wil graven in de band geschiedenis. Jullie richtten zich toch OOK tot mij met deze negatieve vragenlijst? J

Er wordt heel wat gepraat over de muzikale koers die AR vaart. Criticasters houden het erop dat jullie met de jaren gewoon softer zijn geworden, anderen zien in jullie een band die per release steeds gesofisticeerder wordt.
Hoe zie je dat zelf graag?

Er wordt inderdaad heel wat gepraat over Rites, niet alleen over de muzikale koers, zo blijkt. A.R. softer? Wij hopen reeds jaren tevergeefs een hit te scoren! Dus alstublieft allemaal: koop massaal onze platen zodat we EINDELIJK daarin slagen en dit proces van “versoften” finaal een halt kunnen toeroepen. De volgende albums laten we inspelen/inzingen door de meest populaire/meest verkopende bands uit de scene. Playbacken kunnen we nog steeds aanleren. Andere mogelijkheid: we laten een Noors klinkende amateurband de volgende cd opnemen in een toilet (slechte sound gegarandeerd) in onze naam. Wedden dat de criticasters dan nog steeds kritiek zullen hebben op ons? Dus gaan we gewoon onze eigen gang ongeacht wat wie dan ook er wat dan ook van vind.

Wat maakt van AR een goeie band volgens jou? Hoe zou je willen dat mensen AR binnen pakweg 20 jaar zullen herinneren?

Onze authenticiteit en eigen stijl geeft ons bestaansrecht. Ik vrees dat binnen 20 jaar niemand meer een band uit de huidige scene zal herinneren. Uitzonderingen daargelaten. Misschien zal men de allerbekendste bands herinneren. We leven immers in een wegwerp maatschappij. De gouden tijden van de Rock zijn definitief voorbij. Men werkt niet meer voor de “eeuwigheid”. Desalniettemin trachten wij dit toch te doen. “Lasting fame” is weggelegd voor zeer weinigen. AIs er een bvb een Punkdocumentaire wordt gemaakt ziet men steevast SEX PISTOLS (mijn eerste grote liefde, begrijp me niet verkeerd) maar de eerste Punk single in Engeland was van THE DAMNED die nooit worden vermeld. Iedereen kent SID VICIOUS maar niemand herinnert zich GLEN MATLOCK, de minder opvallende originele SEX PISTOLS bassist die wel mede verantwoordelijk was voor het merendeel der songs. Pioniers als SUBWAY SECT, GENERATION X, CHELSEA, SAINTS, EATER of BUZZCOCKS worden steeds over het hoofd gezien. Hier denkt men vaak dat alleen THE KIDS op eigen bodem het mooie Punkweer maakten. Geweldige Punkband, natuurlijk! Een oude kameraad van mij speelt in de KIDS (voormalig SCABS drummer Frankie Saenen), een andere oude makker speelde bas als sessie muzikant bij de jongens. Niemand was meer tevreden over hun reünie dan ik. Maar wie kent hier P.I.G.Z., STAGEBEAST, REVENGE 88, HUBBLE BUBBLE of CHAINSAW nog? Onsterfelijkheid, en dan nog in betrekkelijke mate, is voor enkelingen weggelegd. Geluk en marketing spelen een niet te onderschatten rol. Verder heeft dit met kwaliteit niets te maken. Wat niet wegneemt dat wij trachten tijdloze platen te maken…Maar een band als RITES zonder manager, marketing teams of major label zullen enkel een voetnoot betekenen in de geschiedenis van Metal. Wij maken ons geen ilussies. NOTHING lasts forever. Mozart schreef wereldgeschiedenis, een Metal band kan dat niet omdat zij een te “beperkt” publiek aanspreken ook al gaat het om miljoenen.

De naam AR wordt vaak verbonden met allerlei boycots en dat terwijl de band qua hardheid en extremiteit door veel bands allang voorbij gestoken is.
In Terrorizer hadden ze het vorig jaar nog over doodsbedreigingen aan jouw adres.
Zijn die boycots overroepen?

Nee hoor, deze boycots zijn niet overroepen. Wij worden vaak van podia geweerd. Ik denk dat het vooral onze aanpak is die sommigen als gevaarlijk beschouwen. En het feit dat wij weigeren ons te verontschuldigen of met de massa mee te lopen. In bepaalde clubs mogen wij niet meer spelen. Zo werd er een speciale commissie opgericht die onze teksten onderzocht vooraleer we mochten aantreden op een festival in eigen land, dan nog onder bepaalde voorwaarden: Vlaamse Leeuwenvlag mocht niet en ik mocht bepaalde onderwerpen niet aanhalen. Als reactie zweeg ik gewoon totaal en bracht ik de leeuwenvlag het allerlaatste moment het podium op. De hele organisatie in rep en roer. Er werd gedreigd dat we niet zouden worden betaald. Ik ontvang dreigtelefoontjes, hate mail en af en toe worden er projectielen onze richting gegooid. Bommeldingen zijn ook reeds ons deel geweest. Die bedreigingen zijn steeds anoniem. In een platenshop zag ik een keer onze hoezen beschadigd. In ontving ooit onze gehele catalogus demonstratief volledig vernield in een postpakket thuis bezorgd! Haha! Wat een onvoorzichtige postbode moet dat geweest zijn die die bewuste dag het pakket leverde J! Ik vermoed dat de “politiek correcte brigade” extra tegen ons gekant is omdat men ons als gevaarlijker beschouwd dan extremere bands die minder overtuigen. No my dear friend, the fight continues on a daily basis. Maar het raakt mij oprecht niet. In strijd weet men dat men leeft.

Jullie zijn qua releases niet erg productief. Zijn er al nieuwe nummers geschreven? En zoja, gaan jullie de epische kant (Dim Carcosa) verder uitwerken of gaan jullie weer vvor de snedige thrash-aanpak (Fatherland)?

Niet productief? We zijn constant bezig. We hebben net een aantal concerten in het voormalige Oostblok achter de rug. Vorige maand heb ik tegelijk aan twee studio producties gewerkt, van de ene studio naar de andere, van de ene repetitie in het ene land de grenzen over naar een andere band in een ander land! Ben betrokken in VIJF verschillende muzikale projecten. Maar over ons doen en laten wordt niet veel bericht gegeven in de bladen. We don’t have the money to buy the press. Maar als je bedoelt dat wij niet om de haverklap een RITES plaat uitbrengen dan heb je gelijk. Wij prefereren kwaliteit boven kwantiteit. Het is een bewuste keuze. Het terugschroeven van een beperkt aantal concerten per land was ook een bewuste keuze.

Is er sinds jullie bescheiden doorbraak met ‘Fatherland’ veel veranderd voor de band?

Ja. De lat ligt hoger en er wordt veel meer van ons verwacht. Meer geliefd, meer gehaat.

Jouw naam staat nooit vermeld bij de muzikale credits.In hoeverre speel jij als frontman mee tijdens het schrijfproces?

Omdat men als tekstschrijver de helft van de royalties krijgt, als ik dan ook mijn naam bij de muzikale credits plaats blijft er voor de overige jongens weinig over. Zo werken de auteursrechtelijke verenigingen nu eenmaal. “Longing for the Ancient Kingdom part II” verscheen op een verzamel cd aangegeven als “lyrics Gunther Theys, music Ancient Rites”. In praktijk kwam het er op neer dat ik 50% van de royalties ontving voor de tekst en dan nog een deel van de overige 50 % voor de muziek. Niet fair daar de riffs toch vooral van de gitaristen komen. In praktijk heeft ieder zijn zeg in het schrijfproces.

Nu de eindeloze stroom black metal-releases al een hele tijd achter ons ligt lijkt er weer plaats voor getalenteerde en originele (nieuwe) bands. Volg je de scene een beetje en welke bands vind je zelf te pruimen?

Ik hield erg veel van ARCTURUS en THY REPENTANCE.

De teksten gaan steevast over historische en/of religieuze zaken. Zie je dat in de toekomst nog veranderen? Komen we nog voor tekstuele verrassingen te staan vanuit het AR-kamp?

Alles is mogelijk. Tekstueel en muzikaal zullen we natuurlijk blijven evolueren. Maar ergens moeten we wel vasthouden aan bepaalde basisconcepten. Als we morgen Jazz gaan spelen en over het weer gaan zingen moeten we niet verbaasd zijn dat niemand ons nog kan volgen…Let wel ik ben in staat zulks te doen maar dat zal dan niet onder de noemer ANCIENT RITES gebeuren.

Hoe staat het ondertussen met Danse Macabre?
Ook die band is vrij populair aan het worden.
Spreken jullie met Danse Macabre een groter publiek aan?

Het is een erg gevarieerd publiek. Er hangt een andere sfeer bij de live shows, minder extreem dan bij een RITES. In het begin vond ik dat wat vreemd daar ik een uitgelaten Metal publiek gewend ben. Zo traden wij ooit in Finland op en iedereen zat aan tafeltjes. Pas toen het concert voorbij was en wij het podium verlieten stonden de mensen recht en kregen wij een staande ovatie. Heel gek was dat. Het LION’S PRIDE publiek is extreem direct en ze laten onmiddellijk merken wanneer ze je mogen of niet. Elke subcultuur heeft zo zijn eigen “ways”. Het komt er dus op aan steeds een klik te maken in je hoofd.

Maar weinig mensen waren onder de indruk van je vocale prestatie op het Iron Clad-album (getuige vele mindere reviews). Zelf vond ik het wel een zekere charme hebben.
Ben je er zelf trots op of heb je het gevoel toch een beetje uit de bocht te zijn gegaan?

Vele mindere reviews? In Duitsland scoorde de plaat hoog. Ook in grote bladen. Maar men prefereert natuurlijk de giftige Aardschok recensie te herinneren. De vocalen zijn gekraakt in dat blad wat natuurlijk koren is op de molen van hen die RITES of mij haten. Ik was het oneens met de recensie. Ik werd bijgestaan door klassiek geschoolde muzikanten die valse noten nooit zouden hebben getolereerd. Het is volgens mij onlogisch dat ik door dezelfde journalist als zanger geprezen wordt bij RITES maar gekraakt wordt bij IRON CLAD. Natuurlijk gebruik ik mijn stem op een andere manier bij beide bands maar steeds is ze zonder effecten wat toch zekere overeenkomsten bewerkstelligt. Bovendien werd mij verweten dat ik niet als een KING DIAMOND of BRUCE DICKINSON klink. Dat was nooit de bedoeling! Heavy Metal is ook MOTÖRHEAD, ik vind Lemmy’s zang te gek maar men kan hem moeilijk met een Pavarotti vergelijken! Maar als IK mij op traditionele Metal stort moet mijn stem zogezegd ineens opera klinken! Ik heb mij laten leiden door de muziek en tekst en zoals steeds een eigen stijl aangehouden, zonder andere zangers tot voorbeeld te nemen. EVERON is een progressieve Rock band die bestaan uit stuk voor stuk fantastische muzikanten waarvan de vocalist ook zanglessen geeft. Zij vroegen mij als gastzanger op een van hun songs op hun laatste album. Als mensen die in New York samen werkten met lui uit de entourage van DAVID BOWIE en andere grootheden mij als gastzanger vragen mag ik aannemen dat ik vocaal mijn mannetje wel zal kunnen staan. Begrijp me niet verkeerd, ik beschouw mij niet als een PAVAROTTI maar ik ben niet uit de bocht gegaan op het IRON CLAD album zoals werd geïnsinueerd. Verwijt mij niet dat ik als een groentje niet weet waar ik mee bezig ben. Wat boze tongen ook mogen beweren. Ik kan begrijpen dat men er niet van houdt, smaak is immers iets persoonlijk en ik kan terechte kritiek verdragen maar het verwijt dat ik vocaal in de fout ben gegaan is niet terecht. Toch bizar hoe sommige mensen een slechte review napraten maar al het positieve dat verschenen is onmiddellijk weer vergeten. Het is zoiets als berichtgeving in een krant, iedereen zal de valse beschuldiging onthouden. Niemand leest de rechtzetting.

Een tijdje geleden leverde je ook een vocale bijdrage aan de laatste plaat van Black Widows, een Portugese damesband.
Hoe kwam die samenwerking tot stand?

ANCIENT RITES is populair in Portugal. DANSE MACABRE was de best verkopende HammerHeart band in buurland Spanje. De dames waren onder de indruk van de vocale prestaties op “Eva” en via een gemeenschappelijke kennis (een Portugese vrouwelijke concert promoter) werden de contacten gelegd.

Vorig jaar stond AR na lange tijd weer eens samen op een affiche met Enthroned, die andere goeie Belgische black metal-band.
Hoe voelde het om nog eens samen het podium te delen met die band?

Ik sta niet stil bij die dingen. Het was tof om Frank nog een keer terug te zien. Jammer dat drummer Dan zelfmoord pleegde. Het was een fijne kerel die Rites hoog in zijn vaandel droeg. Wij toerden reeds samen door Frankrijk toen Dan nog vocalist/bassist was bij Death Metal band BLASPHERION.

Hebben jullie trouwens veel contacten met andere bands in de scene?

Ik heb contact met veel muzikanten, zowel binnen als buiten de Metal scene. Onlangs kwam ik per toeval OSTROGOTH tegen in Zuid Europa. Ze hadden daar net een reünie concert achter de rug. We traden jaren geleden samen op toen sommigen van hen in DREAM MACHINE en HERMETIC BROTHERHOOD zaten. We beloofden hen een keer mee te nemen. “Full Moon’s Eyes” blijft nog steeds een van mijn favoriete releases. Wereldklasse! Niet bevorderlijk voor mijn nekspieren als ik elke nacht die songs ga horen! Toffe lui! We zien wel of het lukt. Ik weet niet of de doorsnee Rites fan klassieke Metal weet te pruimen.

AR gaat er prat op geen covers te spelen. Als je voor één keertje een uitzondering zou maken, welke band zou die eer ten dele vallen?

JOY DIVISION. Hun “Ice Age” of “Wilderness” zouden mij wel liggen. Aan een Metal cover zou ik mij niet wagen met RITES want het zou niets nieuws bieden. Meestal vind ik covers slappe afkooksels van het origineel. Wat heel weinigen weten is dat we in de beginperiode een extreme Metal versie speelden van “Jumping Jack Flash” van the ROLLING STONES. Niemand begreep die keuze natuurlijk, haha. Deden wij ook een keer een cover was het weer niet goed…

Wat hoop je nog te bereiken met AR?

Ik heb noch hoop noch verwachtingen. I simply fight on! Trouwens, men hoeft niet eens te winnen om te volharden J…

Famous last words?

Nu al onze vijanden hun haat hebben kunnen spuien via deze vragen hoop ik dat hun hart een beetje gelucht is, kunnen ze zich eindelijk met positieve/constructieve dingen gaan bezig houden. ZO belangrijk zouden wij niet mogen zijn in hun leven. Was nice talking to you, have one on me, mate.