Interview – Limbonic Art (1)
Als donderdagmiddag rond vijf uur de telefoon rinkelt sterf
ik zowat van de zenuwen. Mijn eerste interview voor Zware Metalen en al meteen
een gesprek met Morfeus van Limbonic Art. Morfeus ontpopt zich echter als een
gezellige gesprekspartner en hij blijkt tevens veel te vertellen te hebben, want
voor wie het nog niet wist: op 17 september lag hun nieuwe plaat ‘The Ultimate
Death Worship’ in de winkels.
Mijn eerste vraag was of hij wat kon vertellen over het begin
van Limbonic Art.
Oorspronkelijk waren we met z’n vieren. Een normale line-up
dus. Ik kende Daemon toen nog niet. In die line-up zijn we ongeveer een jaar
actief geweest. We hadden echter veel discussies over welke kant we muzikaal
opmoesten.
Op een zeker moment ontmoette ik Daemon en we raakten
bevriend. Onze samenwerking verliep vlot en we konden het goed met mekaar
vinden. Dus besloten we om samen verder te werken.
We hebben lange tijd gezocht naar een bandnaam en het was
uiteindelijk Daemon die op de proppen kwam met de naam ‘Limbonic Art’. Dat leek
ons beiden het beste idee dat we tot dan toe hadden gehad en zo gingen we
sindsdien verder onder de naam Limbonic Art. Dat is het echte begin van Limbonic
Art.
Waarom hebben we uiteindelijk drie jaar moeten wachten op een
nieuw album? Waren jullie de ganse tijd op tour of namen jullie gewoon een lange
vakantie?
We hebben inderdaad getoured en daarna hebben we vrij veel
losse gigs gedaan. We hebben uiteraard ook veel tijd doorgebracht in de
repetitieruimte. En ja, we namen deze keer wat meer tijd om te relaxen.
Het schrijfproces ging tevens wat moeizamer dan anders.
Meestal hebben we na de release van een album meteen weer drie of vier nieuwe
nummers klaar. Deze keer niet dus. We hadden op de een of andere manier wat meer
tijd nodig om alles te schrijven en uit te werken. Ook computerproblemen lagen
aan de basis van de vele vertragingen die het album in feite opliep. Ikzelf heb
echter niet het idee dat Limbonic Art heeft stilgelegen.
Daemon heeft de vocalen gedaan op het eerste Zyklon-album en
is ook meegeweets op tournee. Heeft dat een invloed gehad op Limbonic Art?
Muzikaal dan?
Nee, uiteindelijk is Daemon ook niet zolang op tournee
geweest met hen. En in de periode dat hij weg was werkte ik verder aan allerlei
zaken. Het is ook zo dat hij niet betrokken was bij het creatieve proces van dat
eerste Zyklon-album. Hij was gewoon ‘de kerel die de zang deed’. Daemon zelf was
daar niet echt gelukkig mee wanthij is graag overal bij betrokken.. Hij kon er
zijn eigen ideeën niet voldoende kwijt. Daarom is hij dan ook na korte tijd
opgestapt.
Zijn jij of Daemon momenteel nog betrokken bij enige
side-projects of gaan jullie nu allebei enkel voor Limbonic Art?
Nee, ikzelf heb twee weken geleden de debuut-Cd van mijn
soloproject Dimension F3H (ik hoop dat ik het correct verstaan heb) afgerond. Ik
denk dat die rond maart 2003 ergens moet uitkomen.
Daemon heeft ook een eigen project waar hij meer de
old-school black metal kant mee uitgaat. Ik heb voor de rest geen idee wat het
wordt. Ik bemoei me niet zoveel met zijn project en hij zich niet met het mijne.
Nu, op naar het nieuwe album! ‘The Ultimate Death Worship’ is
klaar om gereleased te worden. Hoe sta er nu zelf tegenover? Ik bedoel, welke
gevoelens roept het album bij jou op?
Nou, ik heb zo’n beetje hetzelfde gevoel als bij ieder album
dat we totnogtoe uitbrachten. Uiteindelijk zijn er altijd dingen die je de
volgende keer net ietsje anders zou doen, maar kom, alles bij elkaar genomen ben
ik vrij tevreden met het resultaat.
Het klinkt vrij scherp en agressief, net zoals het gepland
was.
Daarnaast hebben we de opnames dit keer zelf gedaan om dat de
studio die we normaal gebruiken (Pete’s Place; Count Usher) bankroet is gegaan.
We dachten er wel eerst aan om naar een andere studio te gaan, maar kom,
uiteindelijk was het wel een leuke leerschool en we zouden wel zien hoe het
verder ging. Als het resultaat klote was, dan zou dat enkel onze eigen fout zijn
geweest. We konden nu trouwens aan allerlei knopjes draaien in de studio waar we
voorheen niet mochten aankomen.
Nu, we hebben het resultaat behaald dat we beoogden en dat is
uiteindelijk wat telt, niet?
Kortom, op een paar details na ben ik erg content!