Tijdens het roemruchte Fuck The Commerce Festival in het Duitse Luckau was één van de bands die mij op muzikaal vlak het meest interesseerde het Zweedse Gadget. Met twee albums op zak, waaronder het recentelijk uitgebrachte The Funeral March, en een optreden dat voor diezelfde avond gepland stond, was er natuurlijk genoeg materiaal om even met zanger, drummer, gitarist en bandbrein William Blackmon rond de tafel te gaan zitten.
Hoe was jullie reis naar het festival? Konden jullie het een beetje vinden?
Ja hoor, we zijn naar Lübeck gevlogen en in Lübeck zijn we opgepikt met een auto. De vlucht was ok en de autorit was perfect. Het was een grote auto, dus we hadden veel ruimte, dat was prima. We hebben ongeveer vijf of zes uur gereden. Het was een vrij lange rit, maar wel een comfortabele. We hebben een paar biertjes gedronken.
Wat vinden jullie van de andere bands die hier spelen? Kennen jullie de bands?
Ik wil Hate Eternal graag zien, da’s één van de bands die ik al een lange tijd wil zien. Maar hun drummer Derek Roddy zit niet meer in de band, dat is knap klote. Iemand vertelde me dat ze nu misschien de drummer van Panzerchrist bij zich hebben. Ik had ook graag Deranged willen zien, maar die speelden gisteren niet. Ik zou het leuk hebben gevonden om ze te zien. Afgezien daarvan kan ik me zo niet herinneren welke bands ik graag wilde zien.
Beginnen jullie al een beetje erkenning te krijgen buiten Zweden?
Ik denk dat onze naam enigzins bekend is, maar ik denk dat we door dit nieuwe album een grote boost zullen krijgen. Er is een groot verschil met Remote. Voor die cd hebben we niet veel getourd, we deden een korte tour die bestond uit een paar optredens in Duitsland en Nederland, maar dat was het verder wel. Voor deze nieuwe cd gaan we wat uitgebreider touren om de mensen de kans te geven om ons live te gaan zien.
The Funeral March is jullie tweede full length via Relapse. Ik neem aan dat jullie nog steeds tevreden zijn met de samenwerking?
Ja, nu meer dan ooit, ze doen het heel erg goed. Na onze vorige cd Remote gebeurde er niet zoveel. We waren zelf ook niet zo gelukkig met die cd eerlijk gezegd en we hebben ook nooit echt getourd om die plaat te promoten, het leek een beetje of de band in een coma begon te geraken. We hadden zoveel ambities, hoop en visie voor dat album en het klonk gewoon niet zoals we hadden gehoopt, we speelden niet zo goed als we hadden gekund. Een deel van het materiaal op het album is erg goed, maar het komt gewoon niet tot z’n recht op de cd.
Jullie nieuwe cd bevat veel meer melodie dan de voorganger Remote. Was dat een bewuste beslissing, of was het meer een soort natuurlijk proces?
Ik denk dat het toch wel een bewuste keuze was. We wilden de vibe die we voelden tijdens het schrijven van Remote vasthouden voor deze nieuwe cd en die tegelijkertijd duisterder en zwaarmoediger laten klinken. We wilden wat minder standaard accoorden gebruiken tijdens de D-Beat secties.
Op het nieuwe album zijn sommige nummers wederom in de Zweedse taal, zoals Vägen Till Graven en Tingens Förbanelse. Waar gaan die nummers over?
Ik denk dat de meeste nummers op de nieuwe cd over donkere, deprimerende dingen gaan. Tingens Förbanelse gaat over momenten dat alles tegen zit, alles waar je op vertrouwt laat je in de steek. De meeste teksten zijn vanuit een persoonlijk perspectief geschreven.
Vaak, als er iets te lezen valt over Gadget, in reviews en dergelijke, doemt de vergelijking met Nasum op. Jullie worden door sommigen bijvoorbeeld gezien als hun opvolger, de nieuwe band die het grindcore genre naar een hoger niveau brengt. Wat vinden jullie van dat soort vergelijkingen?
Het is duidelijk dat we in hetzelfde genre zitten, dat we als band gelijkenissen hebben, maar het wordt wel een beetje… ik bedoel, in elke review worden we met Nasum vergeleken. Er zijn zoveel bands waar wij naar luisteren. Ik heb veel respect voor Nasum, ze hebben ontzettend veel voor de scene gedaan, maar er zit zoveel meer in onze muziek, we zijn absoluut geen Nasum-kloon. Wij hebben bijvoorbeeld veel meer death metal elementen in onze muziek. Natuurlijk, als je een paar bands noemt die met ons te vergelijken zijn hoort Nasum er natuurlijk bij, ik kan begrijpen dat iemand het in dezelfde context zou plaatsen.
Op dat moment komt een stagemanager ons onderbreken om met de band te overleggen over dingen als een soundcheck en een ‘meet & greet’ na afloop van hun optreden, waarna ik mijn interview weer kan vervolgen.
Hoe gaat het schrijfproces binnen Gadget in z’n werk?
Het is altijd zo geweest dat we onze nummers afzonderlijk schrijven. Ik zou dan thuis nummers schrijven en tijdens repetities zouden we dan aan die nummers werken. Ik denk dat het voor dit nieuwe album wel ongeveer hetzelfde was. Iemand had een basaal idee en daar werkten we dan samen aan verder.
Wat zijn jullie invloeden?
Ik luister vooral veel zachtere muziek, bands als Coldplay en Muse.
Heb je nog favoriete nummers die je graag speelt tijdens concerten?
Ik weet het niet. We zijn gewoon blij dat we nieuwe nummers hebben, hehehe… De nieuwe nummers zijn leuk om te spelen. En van Remote vind ik Black Light wel leuk om te spelen.
Ik neem aan dat jij vanavond de drums zal bespelen? Wat vind je van het spelen van drums tijdens concerten, in plaats van gitaar, wat toch meer jouw instrument is?
Het is ondertussen wel meer mijn instrument geworden. Ik was nooit zo blij met het spelen van de drums, ik had het gevoel dat ik de band geen recht deed. Ik vond dat we een echte drummer moesten hebben, iemand die het beter kon. Maar ondertussen zit ik al zo lang achter de kit dat het al zo’n beetje normaal aanvoelt, het voelt alsof het nu werkt. We zoeken niet meer naar een andere drummer. En we zijn er nu ook een beetje aan gewend dat we met ons vieren zijn, er hoeft niets veranderd te worden.
Wat vind je van de huidige grindcore scene? Voor mij zijn jullie één van de weinige bands die iets nieuws binnen deze stijl proberen te doen.
Het is een beetje zoals de muziek op een festival als dit met alleen harde death metal bands. Alles klinkt een beetje hetzelfde. Als je op zo’n soort festival bent, begint de muziek je vrij snel te vervelen. Hetzelfde geldt voor sommige cd’s die uitkomen, ik kan ernaar luisteren, en de muziek leuk vinden, maar ik kan er vaak niet langer dan tien tot vijftien minuten naar luisteren. Als ik een cd koop wil ik er in één zit naar kunnen luisteren, zonder dat het me begint te vervelen. Dat is dus bij onze muziek ook erg belangrijk. Wanneer we een cd maken moet je hem met plezier in één keer kunnen draaien.
Wat zijn jullie plannen voor de toekomst? Gaan jullie nog in Nederland spelen bijvoorbeeld?
Dat weet ik nog niet, we zijn wel met Relapse bezig om dingen te regelen, maar er staat nog niets vast. We willen natuurlijk wel graag spelen. Verder denk ik dat we niet meer zo lang moeten wachten met schrijven voor een nieuwe cd als de vorige keer. Het is nogal een hectisch proces om materiaal voor een nieuwe cd te maken. Voor The Funeral March hadden we bijna een jaar om aan de nieuwe muziek te werken, maar daar zijn we uiteindelijk pas vrij laat mee begonnen. Ik denk dat we zo snel mogelijk aan nieuw materiaal moeten gaan werken, zodat we in een later stadium niet meer zo hoeven te stressen. En verder… tsja, we willen gewoon veel optreden…
Zoals gewoonlijk zijn de laatste woorden voor jou.
Ik hoop dat we goed zullen spelen vanavond, hehe…
Links: