Züül – To The Frontlines
High Roller Records, 2012
”Zuul, Cesar, ij hiete Zuul Cesar. In ’t wit gelijk ne star. Van kop tot on z’n tiene. Hij ad schun biene. Schun biene Zuul Cesar.” Zo gaat de grootste hit van de Brusselse volkszanger Lange Jo Jo, een monument in de geschiedenis van het Vlaamsche lied. Ook in Amerika spreken ze Brussels, want ongeveer vier jaar geleden noemden deze Illinois-inwoners zich naar de manier waarop een Brusselaar “Jules” uitspreekt. Op hun tweede album trekken ze naar de frontlinies.
Exact hetzelfde is het niet, maar je kan niet naar Show No Mercy, Bounty Land of Skullsplitter luisteren en niet aan Iron Maiden denken. De gallopriffs, de harmonics, de solo’s… hetzelfde recept maar met iets ruwere kruiding en een iets dikkere garing in de gitaarsound. Op nog een paar Maideneske harmonics na gaat die vergelijking nergens meer op. Daarvoor nemen de ronksnaren te duidelijke southern hardrockproporties aan. Smeulend onder gedisciplineerde basaandrijving en ruw soleerwerk trekt de snaarbenzine een paar keer stevig van leer. Een hoog en helder stemtimbre zingt er solide energiemelodieën doorheen en zo kent dit album een paar gouwe ouwe rockmomenten, waarmee ze Cesar gerust ten oorlog kan gaan.
Toch zal hij er dan rekening mee moeten houden dat de troepen regelmatig verzwakken. Wanneer het tempo stokt, komt er niet meer dan wat basic slaggitaar of simpele aanslagen om de songonderdelen te binden. En die zijn niet stevig genoeg. Akoestische of lichtzinnige rustpunten zijn weliswaar de ideale climaxbouwstenen naar de ruwe rockers met injectiemelodie die erna komen, toch rolt het niet altijd even lekker door, zodat de kar regelmatig een platte band zal krijgen op weg naar de frontlinie.
Tracklisting: 
- Show No Mercy
- Guillotine
- In The Cellar
- Smoldering Nights
- Heavy Lover
- Skullsplitter
- Of The Fallen
- Bounty Land
- Waste Of Time
Line-up:
- Bob Scott – Basgitaar
- Morgan Demling – Drums
- Jared Mileger – Gitaar
- Mike Bushur – Gitaar
- Brett Batteau – Vocalen
Links: