Zeus – 07
Freebird Records, 2007
Zeus levert met 07 haar tweede album af. De Nederlanders zijn in 2003 gestart en hun eerste optreden vond geljk in New York plaats. Teruggekomen in Nederland hebben ze toen hun debuut Bad Signs opgenomen die bij de pers direct in goede aarde viel.
De plaat begint met een zeer strakke en oud klinkende gitaarriff, een beetje in de stijl van Black Sabbath. Niet gek, aangezien dat naast Led Zeppelin en Karma to Burn één van de grootste invloeden is van de band, evenals de noemer stoner. Nou is die laatste weer duidelijk te horen in het vervolgnummer Drive On. Erg jammer, want door de intro My Name Is Zeus verwacht ik een stevige pot jaren ’80 rock n’roll. Het is teleurstellend wanneer het tempo al meteen bij het volgende nummer wegvalt.
Wie van Nirvana houdt kan dit plaatje echter wel waarderen, het nummer Breeder is net een kloon van het inmiddels welkbekende Nirvana. Het lijkt wel of deze jongens hem weer tot leven willen brengen. Een alombekend spreekwoord maant al aan om de doden te laten rusten, maar helaas hebben de mannen van Zeus daar nog nooit van gehoord.
Helemaal rustig wordt het tijdens Ain’t She Lovely en Carousel. Het klinkt op zich wel, maar het wil nét niet. Je verwacht dat het ieder moment sneller moet gaan, maar lijkt daardoor op een diesel die opstartproblemen heeft. Ik hou totaal niet van deze grunge / stoner, maar fans van Nirvana en Di-rect zullen dit plaatje zeker wel waarderen. Zeker ook omdat de productie weinig te wensen over laat.
Tracklist:
- My Name Is Zeus
- Drive On
- Breeder
- Ain’t She Lovely
- Carousel
- Just Begun
- Save Me
- Man On Fire
- Crazy Calm
- Falling
Line-up:
- Jeroen van Koningsbrugge – Vocals
- Roy Jansen – Guitars
- Bob Gerritsen – Bass
- Paul Jansen – Drums
Links: